Blue Monday 2021: 4 ιδανικά ποιήματα για να μελαγχολήσεις

Το 2021 είναι, πλέον, γεγονός κουβαλώντας μαζί του πολλές ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Ωστόσο, η καραντίνα και όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού καλά κρατούν, με αποτέλεσμα να νιώθουμε την ψυχολογία κάπως πεσμένη.

Σε όλα αυτά έρχεται ξαφνικά να προστεθεί η σημερινή ημέρα, Δευτέρα (18/1), η οποία είναι η περίφημη Blue Monday ή Μπλε Δευτέρα,ι γνωστή και ως η πιο καταθλιπτική ημέρα του χρόνου! Σε περίπτωση, λοιπόν, που δεν έχετε μελαγχολήσει αρκετά τον τελευταίο καιρό (πράγματα δύσκολο), έχουμε παρακάτω ορισμένα ποιήματα, τα οποία σίγουρα θα σας βάλουν στο κατάλληλο mood.

Ας τα δούμε!

1. Μυγδαλιά, του Κώστα Καρυωτάκη

Κι ακόμα δε μπόρεσα να καταλάβω
πώς μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα
που αγαπιέται.

Έχει στον κήπο μου μια μυγδαλιά φυτρώσει
κι είν’ έτσι τρυφερή που μόλις ανασαίνει·
μα η κάθε μέρα, η κάθε αυγή τηνε μαραίνει
και τη χαρά του ανθού της δε θα μου τη δώσει.

Κι αλίμονό μου! εγώ τής έχω αγάπη τόση…
Κάθε πρωί κοντά της πάω και γονατίζω
και με νεράκι και με δάκρυα την ποτίζω
τη μυγδαλιά που ’χει στον κήπο μου φυτρώσει.
Αχ, της ζωούλας της το ψέμα θα τελειώσει·

όσα δεν έχουν πέσει, θα της πέσουν φύλλα
και τα κλαράκια της θε ν’ απομείνουν ξύλα.
Την άνοιξη του ανθού της δε θα μου τη δώσει.
Κι όμως εγώ ο φτωχός της είχ’ αγάπη τόση…

2. Το Σώμα, του Ηλία Πετρόπουλου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εκπορεύεται από την αγάπη η μελαγχολία,
αλλά και συντρίβει την αγάπη η μελαγχολία.
Η ηδονή απωτάτη εκδίκηση του χρόνου.
Μισανθρώπους αποκαλούν τους φίλους της οικουμένης οι μισάνθρωποι.
Η γραμματική των φιλιών εξίσου απαραίτητη
με την γραμματική των λέξεων.
Κακή νίκη η των σωμάτων συνουσία.
Το μέλλον θα καταδείξει αν έρως σημαίνει εξαγρίωση
ηθών και αισθημάτων.
Αυτά και κάποια άλλα που με τρομάζουν και που δεν γράφονται,
σκέφτομαι σαν βλέπω γυμνές γυναίκες.

Το σώμα, Περιοδικό Τραμ 3/4, Θεσσαλονίκη, 1972

3. Η Περιφραστική Πέτρα, της Κικής Δημουλά

Μίλα.
Πες κάτι, οτιδήποτε.
Μόνο μη στέκεις σαν ατσάλινη απουσία.

Διάλεξε έστω κάποια λέξη,
που να σε δένει πιο σφιχτά
με την αοριστία.

Πες:
«άδικα»,
«δέντρο»,
«γυμνό».

Πες:
«θα δούμε»,
«αστάθμητο»,
«βάρος».

Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται
μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου.

Μίλα.
Έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.

Εκεί που τελειώνουμε εμείς
αρχίζει η θάλασσα.
Πες κάτι.

Πες «κύμα», που δεν στέκεται.
Πες «βάρκα», που βουλιάζει
αν την παραφορτώσεις με προθέσεις.

Πες «στιγμή»,
που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται,
μην τη σώζεις,
πες
«δεν άκουσα».

Μίλα.

Οι λέξεις έχουν έχθρες μεταξύ τους,
έχουν τους ανταγωνισμούς:
αν κάποια απ’ αυτές σε αιχμαλωτίσει,
σ’ ελευθερώνει άλλη.

Τράβα μία λέξη απ’ τη νύχτα στην τύχη.
Ολόκληρη νύχτα στην τύχη

Μη λες «ολόκληρη»,
πες «ελάχιστη»,
που σ’ αφήνει να φύγεις.

Ελάχιστη
αίσθηση,
λύπη
ολόκληρη
δική μου .
Ολόκληρη νύχτα.

Μίλα.
Πες «αστέρι», που σβήνει.
Δεν λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη.
Πες «πέτρα»,
που είναι άσπαστη λέξη.

Έτσι, ίσα ίσα,
να βάλω έναν τίτλο
σ’ αυτή τη βόλτα την παραθαλάσσια.

Από τη συλλογή Το Λίγο του κόσμου, 1971 

4. Μαθήματα γλώσσας, της Βασιλείας Οικονόμου

Να μιλάς όμορφα
έλεγε η μάνα μου
Μου μάθαινε να λέω
Ατέρμονος
Ευπροσήγορος
Προσηνής

Είναι δύσκολες αυτές οι λέξεις;

Τώρα, δοκίμασε να πεις,
Αντίο

Από τη συλλογή Το υπόλοιπο της αφαίρεσης (2015)

• Blue Monday 2021: Λίγα λόγια για την πιο καταθλιπτική ημέρα του χρόνου
• Γρηγόριος Ξενόπουλος: 4 βιβλία του συγγραφέα με αφορμή το θάνατό του
• Δυό Μάτια, του Κωστή Παλαμά
• 5 ποιήματα του Νίκου Καββαδία που θα σε ταξιδέψουν
• Μοναξιά, του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη
• Τέσσερα ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ με αφορμή τη γέννησή του
• In the Desert