Ερωτικός Λόγος, του Γιώργου Σεφέρη (Β’ Απόσπασμα)

"Τα μυστικά της θάλασσας ξεχνιούνται στ’ ακρογιάλια, η σκοτεινάγρα του βυθού ξεχνιέται στον αφρό."

Ο Γιώργος Σεφέρης ήταν Έλληνας διπλωμάτης και σημαντικός ποιητής της “γενιάς του ’30”. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Σεφεριάδης και γεννήθηκε στην Σμύρνη στις 13 Μαρτίου του 1900.

Το neolaia.gr σε app: Κατεβάστε το σε Android και iOS

Ο Γιώργος Σεφέρης βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1963 και γίνεται ένας εκ των 2 Ελλήνων λογοτεχνών που έχουν τιμηθεί με το Νόμπελ λογοτεχνίας. Το συγγραφικό του έργο είναι πολύτιμο, ενώ δεν περιορίστηκε μόνο στην συγγραφή, καθώς ασχολήθηκε και με την μετάφραση. Ο Γιώργος Σεφέρης απεβίωσε τον Σεπτέμβριο του 1971.

Ερωτικός Λόγος του Γιώργου Σεφέρη (Β’ Απόσπασμα)

Τα μυστικά της θάλασσας ξεχνιούνται στ’ ακρογιάλια
η σκοτεινάγρα του βυθού ξεχνιέται στον αφρό.
Λάμπουνε ξάφνου πορφυρά της μνήμης τα κοράλλια…
Ω μην ταράξεις… πρόσεξε ν’ ακούσεις τ’ αλαφρό

ξεκίνημά της… τ’ άγγιξες το δέντρο με τα μήλα
το χέρι απλώθη κι η κλωστή δείχνει και σε οδηγεί…
Ω σκοτεινό ανατρίχιασμα στη ρίζα και στα φύλλα
να ‘σουν εσύ που θα ‘φερνες την ξεχασμένη αυγή!

Στον κάμπο του αποχωρισμού να ξανανθίζουν κρίνα
μέρες ν’ ανοίγουνται ώριμες, οι αγκάλες τ’ ουρανού,
να φέγγουν στο αντηλάρισμα τα μάτια μόνο εκείνα
αγνή η ψυχή να γράφεται σαν το τραγούδια αυλού…

Η νύχτα να ‘ταν που έκλεισε τα μάτια; Μένει αθάλη,
σαν από δοξαριού νευρά μένει πνιχτό βουητό,
μια στάχτη κι ένας ίλιγγος στο μαύρο γυρογιάλι
κι ένα πυκνό φτερούγισμα στην εικασία κλειστό.

Ρόδο του ανέμου, γνώριζες μα ανέγνωρους μας πήρες
την ώρα που θεμέλιωνε γιοφύρια ο λογισμός
να πλέξουνε τα δάχτυλα και να διαβούν δυο μοίρες
και να χυθούν στο χαμηλό κι αναπαμένο φως.