Ένας λόγος για το καλοκαίρι, του Γιώργου Σεφέρη (απόσπασμα)

Το ποίημα της ημέρας ανήκει στο Γιώργο Σεφέρη.

ΟΓιώργος Σεφέρης ήταν Έλληνας διπλωμάτης και σημαντικός ποιητής της “γενιάς του ’30”. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Σεφεριάδης και γεννήθηκε στην Σμύρνη στις 13 Μαρτίου του 1900.

Το neolaia.gr σε app: Κατεβάστε το σε Android και iOS

Ο Γιώργος Σεφέρης βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1963 και γίνεται ένας εκ των 2 Ελλήνων λογοτεχνών που έχουν τιμηθεί με το Νόμπελ λογοτεχνίας. Το συγγραφικό του έργο είναι πολύτιμο, ενώ δεν περιορίστηκε μόνο στην συγγραφή, καθώς ασχολήθηκε και με την μετάφραση. Ο Γιώργος Σεφέρης απεβίωσε τον Σεπτέμβριο του 1971.

Ακολουθεί το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη με τίτλο “Ένας λόγος για το καλοκαίρι”.

Γυρίσαμε πάλι στο φθινόπωρο, το καλοκαίρι
σαν ένα τετράδιο που μας κούρασε γράφοντας μένει
γεμάτο διαγραφές αφηρημένα σχέδια
στο περιθώριο κι ερωτηματικά, γυρίσαμε

στην εποχή των ματιών που κοιτάζουν
στον καθρέφτη μέσα στο ηλεχτρικό φως
σφιγμένα χείλια κι οι άνθρωποι ξένοι
στις κάμαρες στους δρόμους κάτω απ’ τις πιπεριές
καθώς οι φάροι των αυτοκινήτων σκοτώνουν

χιλιάδες χλωμές προσωπίδες.
Γυρίσαμε· πάντα κινάμε για να γυρίσουμε
στη μοναξιά, μια φούχτα χώμα, στις άδειες παλάμες.
Κι όμως αγάπησα κάποτε τη λεωφόρο Συγγρού
το διπλό λίκνισμα του μεγάλου δρόμου

που μας άφηνε θαματουργά στη θάλασσα
την παντοτινή για να μας πλύνει από τις αμαρτίες·
αγάπησα κάποιους ανθρώπους άγνωστους
απαντημένους ξαφνικά στο έβγα της μέρας,
μονολογώντας σαν καπετάνιοι βουλιαγμένης αρμάδας,

σημάδια πως ο κόσμος είναι μεγάλος.
Κι όμως αγάπησα τους δρόμους τούς εδώ, αυτές τις κολόνες·
κι ας γεννήθηκα στην άλλη ακρογιαλιά κοντά
σε βούρλα και σε καλάμια νησιά
που είχαν νερό στην άμμο να ξεδιψάει

ο κουπολάτης, κι ας γεννήθηκα κοντά
στη θάλασσα που ξετυλίγω και τυλίγω στα δάχτυλά μου
σαν είμαι κουρασμένος — δεν ξέρω πια πού γεννήθηκα.