Grand Prix Μονακό: Στιγμές και αγώνες που σημάδεψαν το Πριγκιπάτο
Το Grand Prix του Μονακό αποτελεί το ίσως πιο αναγνωρίσιμο γεγονός της Formula 1, αφού τα ταχύτατα μονοθέσια του υψίστου πρωταθλήματος μηχανοκίνησης καλούνται να τρέξουν στους στενούς δρόμους του μικρού αυτού κράτους-πόλης.

Το Grand Prix του Μονακό αποτελεί το ίσως πιο αναγνωρίσιμο γεγονός της Formula 1, αφού τα ταχύτατα μονοθέσια του υψίστου πρωταθλήματος μηχανοκίνησης καλούνται να τρέξουν στους στενούς δρόμους του μικρού αυτού κράτους-πόλης. Η ιδιαιτερότητα του αγώνα αυτού έχει οδηγήσει σε μερικές αξέχαστες στιγμές της ιστορίας της F1. Εν αναμονή του φετινού Grand Prix, ας δούμε μερικές από αυτές.

1982: Πέντε πρωτοπόροι σε τρεις γύρους.

Το Grand Prix του 1982 έμεινε γνωστό όχι για τη διαρκή του δράση αλλά για το ιδιαίτερο και «χιτσκοκικό» του φινάλε, αφού τρεις γύρους πριν το τέλος του αγώνα και τη καρό σημαία ξεκίνησε μια «καυτή πατάτα», με τους πρωτοπόρους του αγώνα να παραδίδουν ο ένας την πρωτιά στον άλλο, λόγω τεχνικών θεμάτων των μονοθεσίων ή λαθών. Και με λάθος ξεκίνησε αυτό το γαϊτανάκι αλλαγών με τον Alain Prost να χάνει τον έλεγχο της Renault και την πρωτιά, την οποία ανέλαβε ο Riccardo Patrese για έναν μόλις γύρο, μέχρι να χάσει και αυτός με τη σειρά του τον έλεγχο και να σβήσει τον κινητήρα του.

Ο Pironi λοιπόν στην πρώτη θέση στην αρχή του τελευταίου γύρου αλλά όχι για πολύ, αφού η Ferrari του Γάλλου έμεινε από καύσιμα στη μέση του τούνελ (κάτι που σε καμία περίπτωση δε πρόκειται να δείτε πλέον). Με τη σειρά του και ταυτόχρονα με τον Pironi, ο Andrea de Cesaris έμεινε επίσης από καύσιμα λίγο πιο πίσω. Τελευταίος από τους πρώτους θα ήταν ο Ιρλανδός Derek Daly του οποίου η Williams είχε διαρροή λαδιού και τελικά έμεινε λίγες στροφές πριν την γραμμή του τερματισμού. Εν τω μεταξύ ο Patrese είχε καταφέρει να επαναφέρει τον κινητήρα και να φτάσει μέχρι τον τερματισμό και την νίκη. Ένα πραγματικό θρίλερ μικρού μήκους.

1984: «Και έρχεται ο Senna!»

Το Grand Prix του 1984 σημαδεύτηκε από την ανάδειξη δύο ταλέντων εκ των οποίων το ένα θα έγραφε ιστορία στην Formula 1. Ο πρώτος ήταν ο Γερμανός Stefan Bellof, του οποίου η τύχη και η συγκυρία δεν του επέτρεψε να κερδίσει κάποιον τίτλο στην Formula 1. Ο δεύτερος ήταν ο Βραζιλιάνος, πρωτάρης τότε, Ayrton Senna da Silva, ο οποίος με μια Toleman, ένα ιδιαίτερα αδύναμο, σε σχέση με τα άλλα, μονοθέσιο, κατάφερε να εντυπωσιάσει τους πάντες με την απόδοσή του.
Το Grand Prix που χαρακτηρίστηκε από την βροχή η οποία έθεσε εκτός αγώνα 11 οδηγούς (μεταξύ των οποίων και οι πρωταθλητές Niki Lauda και Nelson Piquet και ο μετέπειτα πρωταθλητής Nigel Mansell), δεν φάνηκε να ενοχλεί ιδιαίτερα τον Senna, ο οποίος είτε αφήνοντας τους ανταγωνιστές του στα άκρα της πίστας λόγω βλαβών είτε προσπερνώντας τους στα ίσα, έφτασε όχι μόνο να κυνηγά τον πρωτοπόρο Alain Prost αλλά και να μειώνει ραγδαία την απόσταση μεταξύ τους κατά 3 και 4 δευτερόλεπτα ανά γύρο! Τελικά έπρεπε να αρκεστεί στην δεύτερη θέση αφού η υπερβολική βροχή και οι κακές συνθήκες της πίστας οδήγησαν στην διακοπή του αγώνα. Η μέρα του Senna θα αργούσε για λίγους αγώνες ακόμα.

1988: Θρίαμβος πριν τον αγώνα αλλά καταστροφή κατά τη διάρκειά του για τον Senna!

Ο Ayrton Senna έμεινε γνωστός για πολλούς λόγους στη Formula 1, αλλά εάν υπάρχει ένας τομέας στον οποίο ο Senna ήταν πραγματικός μαέστρο, ήταν οι κατατακτήριες.

Πάντοτε ταχύς, πάντοτε συγκεντρωμένος, πάντοτε ανταγωνιστικός. Έτσι και το 1988, όταν ο Senna δεν πήρε μόνο τη πρωτιά στις κατατακτήριες αλλά ο χρόνος που κατέγραψε ήταν 1.5 δευτερόλεπτο ταχύτερος από αυτός του Alain Prost, ομόσταβλο και ανταγωνιστή του. Αυτή η διαφορά θα ήταν λογική για έναν οδηγό όταν συγκρίνεται με ένα πιο αδύναμο μονοθέσιο και έναν πιο αδύναμο αντίπαλο, αλλά ο Prost ήταν τότε ήδη 2 φορές πρωταθλητής και ένας εξαίσιος αντίπαλος, στο ίδιο τάχιστο μονοθέσιο που είχε και ο Senna.

Όπως ο Ίκαρος, όμως, ο Senna πέταξε πολύ ψηλά, πολύ γρήγορα. Παρά τις προσπάθειες της McLaren να τον πείσουν να μειώσει τον ρυθμό του κατά τη διάρκεια του αγώνα, ο Senna κατέγραφε ταχύτερο γύρο έπειτα από ταχύτερο γύρο, δημιουργούντας μια διαφορά 55 δευτερολέπτων από τον Prost. Αυτό μέχρι να χάσει τον έλεγχο και να βγει εκτός αγώνα στη στροφή Πορτιέ. Ο Prost νικητής παρά μια διαφορά 55 δευτερολέπτων, τη στιγμή που ο Senna έφευγε ταπεινωμένος για το διαμέρισμά του στο Μονακό. Ο Senna θα επέστρεφε δριμύτερος τις επόμενες χρονιές.

1996: Τρεις και… κανείς άλλος;

1996. Ένα grid γεμάτο βαριά ονόματα, έτοιμα να διεκδικήσουν μια θέση στο πάνθεον των νικητών του Πριγκιπάτου. Schumacher, Hill, Villeneuve, Hakkinen, Alesi, Herbert, Salo, Frentzen και η λίστα συνεχίζει. Ένας αγώνας-«τρενάκι του τρόμου», όμως, ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά με τον pole-man Michael Schumacher να μην ολοκληρώνει ούτε τον πρώτο γύρο ενώ ο ανταγωνιστής του για τον τίτλο είχε ήδη πάρει την πρωτιά μέχρι να του τη στερήσει ένα τεχνικό θέμα στον κινητήρα! Ακουλούθησαν οι Alesi και το τρίο Hakkinen/Salo/Irvine οι οποίοι βγήκαν εκτός. Στην τελική κατάταξη του αγώνα έμειναν μονάχα τρεις οδηγοί, οι οποίοι αποτέλεσαν και το podium του πιο επεισοδιακού αγώνα στο Monaco, οι Panis, Coulthard και Herbert. Αυτή θα αποτελούσε την μοναδική νίκη του Γάλλου, αλλά βάζω στοίχημα ότι ακόμα και εάν είχε εκατό νίκες, αυτή θα ήταν μοναδική για τον ίδιο.

2006: Μοναδικός Kimi παρατάει την σαμπάνια του βάθρου για τη σαμπάνια του γιοτ.

Η σεζόν του 2006 δεν ήταν μια σεζόν που ο Φινλανδός μετέπειτα πρωταθλητής Kimi Raikkonen θα ήθελε να θυμάται. Και μια από αυτές τις περιπτώσεις που ο Φινλανδός δεν θέλει -ή δεν μπορεί λόγω του συνεχούς πάρτυ life-style- να θυμηθεί είναι το Grand Prix του Μονακό. Ξεκινώντας τρίτος στη κατάταξη και έχοντας κάνει 50 γύρους, το μονοθέσιο του Raikkonen άρχισε να βγάζει καπνούς και, φυσικά, τέθηκε εκτός συναγωνισμού, έχοντας καεί ο κινητήρας.

Αυτό για τους περισσότερους οδηγούς στην ιστορία της Formula 1 θα σήμαινε την επιστροφή στα πιτ, όπου θα περίμεναν εκεί για να τελειώσει ο αγώνας και να κάνουν την ανακεφαλαίωση του αγώνα. Ο Kimi όμως δεν είναι όπως οι άλλοι οδηγοί. Ο Φινλανδός περπάτησε μέχρι τη μαρίνα του Μόντε Κάρλο, επιβιβάστηκε στο ιδιωτικό του σκάφος όπου και μπήκε στο τζακούζι με τη παρέα του και ένα ποτήρι σαμπάνια. Ο Κίμι είναι ένας και μοναδικός.

2009: 100άρι νίκης για τον Button και τη Brawn.

Το 2009 ξεκίνησε ονειρικά για τα underdogs της Brawn, τον Jenson Button και τον Rubens Barrichello, αφού ο πρώτος κατέκτησε 6 από τις πρώτες 7 πίστες του πρωταθλήματος. Μια από αυτές ήταν το Μονακό στο οποίο ο Button ήταν κυρίαρχος και αλάνθαστος. Εκτός από ένα μικρό λάθος. Στον γύρο της νίκης του, πάρκαρε το μονοθέσιό του σε λάθος σημείο και τελικά χρειάστηκε ένα μικρό τζόκινγκ για να φτάσει τελικά στο podium.

Μια μικρή θυσία για τον Button εκείνη τη Κυριακή, αφού το μεγαλύτερο άγχος του συνολικά εκείνη την μέρα ήταν το πόσο γρήγορα θα φτάσει στο σημείο στο οποίο θα του αποδιδόταν το βραβείο του νικητή.

2016: Καταστροφή για τον Ricciardo!

Το Grand Prix του Μονακό του 2016 θα ήταν το απόλυτο βάπτισμα του πυρός για τον Αυστραλό Daniel Ricciardo, ο οποίος με την ταχύτατη Red Bull κατέκτησε την pole position για τον αγώνα, αποκτώντας ένα σημαντικό προβάδισμα στη στενή πίστα του Μονακό, που παραδοσιακά τα προσπεράσματα είναι δύσκολα και σπάνια σε φυσιολογικές συνθήκες.

Ένα καταστροφικό pit-stop όμως στέρησε από τον Ricciardo αυτό το προβάδισμα, αφού βρέθηκε παγιδευμένος πίσω από την Mercedes του Lewis Hamilton, που με νύχια και με δόντια προσπάθησε και τελικά κατάφερε να διατηρήσει τη πρωτιά. Ο Ricciardo, όπως και ο Senna όπως αναφέραμε προηγουμένος, έχασε σχεδόν άδικα την πρωτιά και θα έπρεπε να περιμένει λίγο περισσότερο για την πρώτη του νίκη στο Μόντε Κάρλο.

2019: Μία νίκη για τον Niki.

Το 2019 ήταν μια σημαντική χρονιά για την Mercedes. Το μονοθέσιό της ήταν παντοδύναμο και κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει την πρωτιά της. Η απώλεια όμως του «μέντορα» της ομάδας και τρις πρωταθλητή Niki Lauda ήρθε ως σοκ στους φιλάθλους αλλά και ως παρότρυνση για την ομάδα της Mercedes, η οποία στον πρώτο της αγώνα χωρίς τον Niki στο pit-wall έψαξε να βρει την νίκη.

«Φορώντας» το κόκκινο χρώμα στο halo (φέρνωντας στο μυαλό το χαρακτηριστικό μόνοχρωμο κόκκινο κράνος του Αυστριακού θρύλου), οι δύο Mercedes του Hamilton και του Bottas τερμάτισαν στην 1η και τη 3η θέση, με τη Ferrari του Vettel μάλλον ποιητικά να συμπληρώνει το podium των ομάδων στις οποίες ο Niki Lauda αφιέρωσε τη ζωή του στο grid της Formula 1, με σύνθημα όλου του σαββατοκύριακου να είναι: «Danke Niki».

2022: «Ουδείς νικητής στον τόπο του…».

Η ιστορία του Μοναγάσκου Charles Leclerc με το Grand Prix της πατρίδας του είναι τουλάχιστον περιπετειώδης και αυτό διότι στους 4 συνολικά αγώνες στους οποίους συμμετείχε, να μην έχει τερματίσει σε 3 από αυτούς – το 2021 μάλιστα δεν ξεκίνησε καν. Έτσι όταν το 2022 είχε στα χέρια του τη ταχύτερη Ferrari των τελευταίων ετών και τη pole position, όλοι νομίζαν ότι η κατάρα του θα λυνόταν και ότι ο «άσωτος» θα επέστρεφε στη κορυφή του podium στη πατρίδα του για πρώτη φορά στη καριέρα του.

Η μοίρα όμως, αλλά κυρίως η λάθος απόφαση της Ferrari να φέρει τον Leclerc στα πιτ ακριβώς πίσω από τον ομόσταβλό του Carlos Sainz, ξοδεύοντας άδικα χρόνο εντός των pit, στέρησε από τον Leclerc όχι μόνο τη νίκη, αλλά και ακόμα και το podium, αφού ο Μονεγάσκος για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα έβλεπε το μονοθέσιο του Verstappen μπροστά του, χωρίς να μπορεί να κάνει κάποια κίνηση.

Με το Grand Prix του Μονακό να έρχεται και με τις Red Bull να δείχνουν ακαταμάχητες, κανείς δεν ξέρει εάν οι Ferrari θα μπορέσουν να φανούν αρκετά ανταγωνιστικές για να πάρουν την pole position και τη νίκη στον αγώνα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι προετοιμαζόμαστε για έναν συναρπαστικό αγώνα, που στον από, ότι φαίνεται, σημαντικό ρόλο θα παίξει και η βροχή, η οποία φαίνεται ότι θα καλύπτει καθ’ όλη τη διάρκεια του σαββατοκύριακου τη πίστα.

Πηγή εικόνας: Unsplash

Δείτε ακόμα:

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Παραγωγή

Πλήρης Απασχόληση

09-01-2024

Κηφισιά

Μεταφορές

Πλήρης Απασχόληση

22-01-2024

Μαρούσι

800

⚽🏀 LIVE SCORES
01 Μαϊ. 2024
Μπο
22:00
-
Παρ
02 Μαϊ. 2024
Ast
22:00
-
Ολυ
01 Μαϊ. 2024
ΦΕΝ
20:45
-
ΜΟΝ
01 Μαϊ. 2024
ΜΠΑ
21:30
-
Ρεάλ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;