Ονορέ ντε Μπαλζάκ: Τέσσερα βιβλία του Γάλλου ρεαλιστή με αφορμή τα 222 χρόνια από τη γέννησή του

Σαν σήμερα το 1799 γεννιέται ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ.

Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ γεννήθηκε σαν σήμερα, 20 Μαΐου, το 1799 στο Τουρ της Γαλλίας. Ήταν Γάλλος λογοτέχνης του πρώτου μισού του 19ου αιώνα, ενώ θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές του ρεαλισμού στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Μάλιστα, πολλά έργα του συγκαταλέγονται στο λογοτεχνικό κανόνα της παγκόσμιας και γαλλικής λογοτεχνίας, με αποτέλεσμα να θεωρείται ένας από τους κορυφαίους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών.

Το neolaia.gr σε app: Κατεβάστε το σε Android και iOS

Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ μεγάλωσε με την οικογένειά του στην πόλη της Τουρ, ενώ το 1814 σε ηλικία 17 ετών μετακόμισε στο Παρίσι, με σκοπό να σπουδάσει. Σπούδασε νομική στη Σορβόννη, ενώ μόλις αποφοίτησε εργάστηκε για ένα διάστημα ως βοηθός σε δικηγορικό γραφείο. Τελικά, δεν ακολούθησε το επάγγελμα του συμβολαιογράφου, αλλά αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία, όπου μεγαλούργησε.

Μάλιστα, εγκατέλειψε το πατρικό του σπίτι για να μείνει μόνος σε μια φτωχική σοφίτα και να αφιερωθεί στη συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων, μυθιστορημάτων σε μορφή επιστολών ή τραγωδιών. Έτσι, μέχρι την ηλικία των 22 είχε ήδη γράψει αρκετά έργα, χρησιμοποιώντας πληθώρα ψευδωνύμων. Ωστόσο, τα έργα του δεν γίνονταν ευρύτερα αποδεκτά.

Το 1825 ξεκίνησε η σχέση του με τη Δούκισσα Ντ’ Αμπραντές, με την βοήθεια της οποίας έγινε γνωστός στους κοσμικούς κύκλους του Παρισιού. Την ίδια περίοδο έφυγε από τη ζωή η αδελφή του, Λορ, που ήταν έμπιστή του. Παράλληλα, έγινε εκδότης, ενώ το διάστημα 1826-1828 εργάστηκε ως τυπογράφος με με μεγάλες οικονομικές επιπτώσεις, που μάλιστα τον κατακρεούργησαν οικονομικά.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη La boite à souvenirs (@histoires_francaises_)

Το 1829 δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημά του Οι Σουάνοι (Les Chouans), που αποτέλεσε την πρώτη εμπορική του επιτυχία και την αρχή της αναγνώρισής του ως συγγραφέα. Τον επόμενο χρόνο, δηλώνοντας πως κατάγεται από τους Μπαλζάκ της Αντράγκ, πρόσθεσε αυθαίρετα στο όνομά του τον όρο «ντε». Στις 18 Φεβρουαρίου του 1832, έλαβε το πρώτο γράμμα της Εβελίνα Χάνσκα, πολωνικής καταγωγής, με την οποία αλληλογραφούσε για περίπου 15 χρόνια.

Το 1835 ανέλαβε την επιθεώρηση La Chronique De Paris, την οποία εγκατέλειψε τον Ιούλιο του 1836 όντας ακόμη περισσότερο χρεωμένος. Το 1837 δημοσιεύτηκαν οι Χαμένες Ψευδαισθήσεις και ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ αγόρασε τις «Jardies», που ήταν ένα αγρόκτημα στη περιοχή των Σεβρών. Ωστόσο, τα χρέη δεν του επέτρεψαν τα το κρατήσει, με αποτέλεσμα να το πουλήσει το 1835.

Το 1838 πραγματοποίησε αποτυχημένες επενδύσεις στο χρηματιστήριο χωρίς να μπορέσει να βελτιώσει ούτε στο ελάχιστο την οικονομική του κατάσταση. Δύο χρόνια αργότερα, το 1840, προσπάθησε να επανακυκλοφορήσει την «Revue Parisienne» ανεπιτυχώς. Λόγω των οικονομικών του προβλημάτων, αναγκάστηκε να κρυφτεί στο Πασσύ για να ξεφύγει από τους πιστωτές του. Στις 4 Μαρτίου του 1850 νυμφεύτηκε την Εβελίνα Χάνσκα και πέντε μήνες αργότερα, στις 18 Αυγούστου 1850, έφυγε από τη ζωή στο Παρίσι έχοντας ζήσει 51 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων κατάφερε να αφήσει το στίγμα στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Ονόρε ντε Μπαλζάκ: 5 βιβλία του σπουδαίου Γάλλου ρεαλιστή

1. Η εξαδέλφη Μπέττη

Μέσα στην τιτανική λογοτεχνική δημιουργία του Μπαλζάκ, η “εξαδέλφη Μπέττη” συγκεντρώνει όλες τις αφηγηματικές αρετές του κορυφαίου μυθιστοριογράφου. Οικογενειακό δράμα που πηγάζει απ’ τη σύγκρουση ανάμεσα στην Αρετή και την Κακία και όπου το χρήμα γίνεται κυρίαρχο. Άλλο συστατικό στοιχείο του βιβλίου είναι ένας γήινος έρωτας και οι εκμεταλλευόμενες κοινωνικές τάξεις: χειρώνακτες, κεντρίστρες, μεροκαματιάρηδες – φτωχοί. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

2. Σαραζίν

Η νουβέλα Σαραζίν, ένα από τα πιο πυκνά σε εικόνες και νοήματα μυθοπλαστικά κείμενα του Μπαλζάκ, αποτελεί διακριτή στιγμή στο έργο του και σηματοδοτεί το πέρασμα από την πρώιμη στην πλέον ώριμη περίοδό του. Υποτιμημένη από την κριτική για περισσότερο από έναν αιώνα -μια και δεν αποτελούσε “τυπικό” μπαλζακικό αφήγημα και η κεντρική ιστορία του, ο τραγικός έρωτας ενός ταλαντούχου γλύπτη για έναν καστράτο στην Ιταλία του 18ου αιώνα, μάλλον προκαλούσε αμηχανία-, αναδείχτηκε σε ένα από τα πιο σχολιασμένα κείμενα του συγγραφέα. Σήμερα, οι κριτικοί ομονοούν ότι συγκαταλέγεται στα πλέον μοντέρνα έργα του, τόσο στη δομή όσο και στον πλούτο των θεματικών που αναπτύσσει, και συνεχίζει να προκαλεί νέες ερμηνείες, προερχόμενες από τους χώρους της λογοτεχνικής θεωρίας, των έμφυλων σπουδών, της ανάλυσης των τεχνών κ.ά.

Πάνω απ’ όλα, όμως, ο Σαραζίν παραμένει ένα κείμενο απολαυστικό στην ανάγνωση, που εντυπωσιάζει με την κατασκευαστική αρτιότητα και με την πολυσημία του, ένα γοητευτικό αίνιγμα για τις πολλαπλές ταυτότητες του σύγχρονου ανθρώπου και την αμφίδρομη σχέση του καλλιτέχνη με το έργο του. (Από το επίμετρο του Κώστα Κατσουλάρη)

3. Συμβόλαιο Γάμου

Συναισθηματική λεπτότητα, φινέτσα πολυτελείας; Σωστή σκηνοθεσία. Πομπώδης απονομή δικαιοσύνης; Είναι η πρόσοψη. Βρισκόμαστε στη ζούγκλα. Ο γάμος σε μια τέτοια κοινωνία είναι σωστό κυνηγητό χρημάτων η κοπέλα είναι το δέλεαρ. Το συμβόλαιο είναι η παγίδα κι αυτό τη στιγμή που η τύχη του είναι αμετάκλητα καθορισμένη, που ο άνθρωπος καταλαβαίνει τελικά ότι η πεθερά ήταν ο κυνηγός κι αυτός το θύμα. Πραγματικό δράμα χωρίς παιχνίδια, χωρίς ήρωες που να διακρίνονται, με μια μάσκα κοσμική – όπως η ζωή. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

4. Η Γεροντοκόρη

Στη σειρά Μεγάλες αφηγήσεις εντάσσονται έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας έργα συγγραφέων που έσπασαν το φράγμα του χρόνου και αξίζει να διαβάζονται από όλους ως μέρος μιας συναρπαστικής επικαιρότητας που μας αφορά.
Στις αρχές του 19ου αιώνα, στην κλειστή επαρχιακή κοινωνία της Αλενσόν, τρεις άντρες διεκδικούν το χέρι της πλούσιας γεροντοκόρης Ροζ Κορμόν: ο ξεπεσμένος ιππότης Ντε Βαλουά, ο ανερχόμενος αστός Ντι Μπουσκιέ και ο νεαρός διανοούμενος Ατανάζ Γκρανσόν.
Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ μάς προσφέρει μια εξαίρετη ψυχογραφία, γραμμένη με ύφος γλαφυρό και ταυτόχρονα ειρωνικό, μεταφέροντας την εικόνα της γαλλικής επαρχίας στις αρχές της Βιομηχανικής Επανάστασης. Η υπόθεση εξελίσσεται από κωμωδία σταδιακά σε δράμα και, πίσω από την πλήξη της επαρχίας, την ασήμαντη πραγματικότητα, τις μονομαχίες της προίκας και της κρεβατοκάμαρας, προβάλλει μια ιστορική ιδεολογική μάχη ανάμεσα στον μοναρχισμό και τον φιλελευθερισμό, ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, αλλά και μια βαθιά συγκινητική ιστορία για την ανθρώπινη μοναξιά και την ωμότητα του κόσμου.