Την Τρίτη (23/1) ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες των βραβείων Όσκαρ 2024 και παρά τις ηχηρές παραλείψεις και τη συζήτηση γύρω από αυτές, μία ταινία ήταν αυτή που κατάφερε να μας εκπλήξει ευχάριστα και να συγκεντρώσει πέντε υποψηφιότητες ανάμεσά τους αυτές για Καλύτερη Ταινία, Σκηνοθεσία και Πρωτότυπο Σενάριο. Η γαλλική ταινία, που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών, «Η Ανατομία μίας Πτώσης» της Justine Triet, δεν ήταν η επίσημη πρόταση της Γαλλίας για την κατηγορία της Διεθνούς Ταινίας, όμως, ξεπέρασε αυτό το εμπόδιο και κατάφερε να βρεθεί ανάμεσα στις υποψηφιότητες σε μεγάλες κατηγορίες.
Η Γαλλία για τα Όσκαρ 2024 είχε υποβάλει την ταινία «The Taste of Things» του Tran Anh Hung με πρωταγωνίστρια την Juliette Binoche. Σήμερα, ακόμη και οι πιο σκληροπυρηνικοί θαυμαστές της γαλλικής κουζίνας και της πρωταγωνίστριας του «Chocolat», συμφωνούν πως «Η Ανατομία μίας Πτώσης» ήταν η επιλογή που έπρεπε να είχε κάνει η γαλλική επιτροπή. Όπως έχουν τα πράγματα μέχρι σήμερα, η ταινία της Triet θα μπορούσε να δώσει μάχη με το «Zone of Interest» του Jonathan Glazer και να χαρίσει, τελικά, το πρώτο Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας στη Γαλλία μετά από πάνω από 30 χρόνια. Το «Indochine» του Régis Wargnier ήταν αυτό που είχε κερδίσει για τη Γαλλία το τότε επονομαζόμενο Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Γιατί το «The Taste of Things» και όχι «Η Ανατομία μίας Πτώσης»;
«Η Ανατομία μίας Πτώσης» της Justine Triet έχει και αγγλικούς διαλόγους, ενώ πρωταγωνιστεί η Γερμανίδα ηθοποιός Sandra Huller. Ωστόσο, το 60% της ταινίας είναι στη γαλλική γλώσσα και πληρούσε τις προϋποθέσεις για οικονομικές επιδοτήσεις που διατίθενται σε γαλλικές ταινίες. Είχε κάνει, μάλιστα, πρεμιέρα μέσα στο πλαίσιο που ορίζει η Αμερικανική Ακαδημία.
Όλα έδειχναν, λοιπόν, πως η γαλλική επιτροπή υποβολής των ταινιών στα βραβεία των Όσκαρ θα επέλεγε την ταινία αυτή. Όμως, αποφάσισε να ακολουθήσει μία διαφορετική γραμμή και εδώ εμπίπτει όλος ο ντόρος που έχει ξεκινήσει τις τελευταίες ημέρες. Κάποιοι υποστηρίζουν πως η γαλλική επιτροπή είδε μία δυνατότητα να βρεθεί στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά βραβεία με δύο ταινίες. Μία στην κατηγορία της Διεθνούς και μία που βρισκόταν πάνω σε κύμα δημοτικότητας που θα την έθετε υποψήφια σε αρκετές κατηγορίες. Άλλοι πάλι, πιστεύουν πως ο λόγος της Triet στις Κάννες μετά την κατάκτηση του Χρυσού Φοίνικα και η άμεση επίθεσή της στην πολιτική του Μακρόν ώθησαν την επιτροπή να σνομπάρει την ταινία της.
Η πορεία προς τα Όσκαρ για την «Ανατομία μίας Πτώσης» φαινόταν κάπως προδιαγεγραμμένη. Η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες τον Μάιο και συνέχισε την εξαιρετική της πορεία σε διάφορα φθινοπωρινά φεστιβάλ κινηματογράφου παίζοντας σε γεμάτες αίθουσες. Ανάμεσα σε αυτά ήταν τα Φεστιβάλ του Telluride, του Toronto και της Νέας Υόρκης. Τελικά, η ταινία απέσπασε δύο Χρυσές Σφαίρες, επτά υποψηφιότητες για BAFTA και πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Από την άλλη μεριά, η επίσημη υποβολή της Γαλλίας στα Όσκαρ, «The Taste of Things», δεν κατάφερε να αποσπάσει μία υποψηφιότητα στην κατηγορία της Διεθνούς Ταινίας, παρόλο που βρισκόταν στην βραχεία λίστα για την κατηγορία αυτή. Την ίδια στιγμή, οι διανομείς στη Γαλλία (Gaumont) και στις ΗΠΑ (IFC Films) προσπάθησαν να δημιουργήσουν ενθουσιασμό γύρω από την ταινία, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να φτάσουν το επίπεδο ενθουσιασμού που είχε δημιουργήσει η ταινία της Triet.
Το κομμάτι της ταινίας που είχαν επικεντρωθεί όλοι, ήταν η Binoche. Η πρωταγωνίστρια του «The Taste of Things» έχει βραβευτεί ήδη με ένα Όσκαρ και έτσι παρευρέθηκε σε αρκετές εκδηλώσεις, όμως, δεν εμφανίστηκε στο Telluride και στο New York Film Fest.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τα παραπάνω μας οδηγούν να ψάξουμε τον τρόπο επιλογής από την γαλλική επιτροπή για την υποβολή στα Όσκαρ 2024. Η επιτροπή αποτελείται από επτά επαγγελματίες του κινηματογράφου και έκαναν σύσκεψη στις 21 Σεπτεμβρίου για να επιλέξουν την υποβολή της χώρας τους ανάμεσα σε πέντε ταινίες που είχαν προκριθεί.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, «Η Ανατομία μίας Πτώσης» είχε βρει ευρεία αποδοχή από κριτικούς και κοινό, ενώ με την κυκλοφορίας της στους κινηματογράφους στη Γαλλία ήταν ο Γαλλικός Χρυσός Φοίνικας με τις περισσότερες εισπράξεις μετά το «Blue is the Warmest Color», που είχε κυκλοφορήσει το 2013. Ήταν μια από τις σπάνιες ταινίες που φαίνεται να τσέκαραν όλα τα κουτάκια για ένα μία δυνατή υποβολή στην κατηγορία των Όσκαρ για Διεθνή Ταινία. Πέρα από την κριτική αποδοχή και την απήχηση της σε ένα ευρύ κοινό, η ταινία διανέμεται στις ΗΠΑ από την Neon. Η εταιρία βρισκόταν πίσω από το «Parasite» το οποίο κατάφερε να αποσπάσει τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας το 2020.
Το αντίπαλο δέος, το «The Taste of Things» είχε κατακτήσει το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στις Κάννες για τον Hung και εξαιρετικές κριτικές στα αμερικανικά μέσα. Όμως, δεν είχε το υψηλό προφίλ της ταινίας της Triet και δεν είχε κυκλοφορήσει καν ακόμα στις γαλλικές αίθουσες.
Τι συνέβη, λοιπόν, και το επέλεξαν οι ψηφοφόροι;
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το «The Taste of Things» -τουλάχιστον στα χαρτιά- είχε όλα τα συστατικά εκείνα ώστε να είναι μία πιο ασφαλής επιλογή για τα τέσσερα από επτά μέλη της γαλλικής επιτροπής. Η ταινία ακολουθεί ένα γαστρονομικό ειδύλλιο, που ενώνει δύο πρώην εραστές στην πραγματική ζωή, την Binoche και τον Benoit Magimel. Έχει έναν πολύ συμπαθή σκηνοθέτη, στο πρόσωπο του Hung, ο οποίος έγραψε ιστορία το 1993 ως ο πρώτος υποψήφιος για Όσκαρ Βιετναμέζος σκηνοθέτης με το «The Scent of Green Papaya», ενώ φαίνεται να έγιναν άμεσες συγκρίσεις με μια άλλη μαγειρική ταινία του 19ου αιώνα, το «Babette’s Feast», που κατέκτησε το Όσκαρ το 1987. Πράγματα που θα έκαναν την ταινία του Hung αρεστή στα μέλη της Ακαδημίας.
Μία πηγή που επικαλείται το Variety και βρίσκεται κοντά στην γαλλική επιτροπή αναφέρει πως:
«Μερικοί άνθρωποι στην επιτροπή που ψήφισαν για το «The Taste of Things» διατήρησαν την εικόνα των ψηφοφόρων αυτής της κατηγορίας ως ηλικιωμένους, νοσταλγικούς ανθρώπους και δεν έχουν λάβει υπόψη το γεγονός ότι οι ψηφοφόροι των Όσκαρ έχουν αλλάξει. Είναι νεότεροι και πιο διαφορετικοί από ό,τι ήταν. Πλέον, τους αρέσει να τους προκαλούν»
Η Triet είναι κάθε άλλο παρά μια ασφαλής επιλογή, ακόμα κι αν η ταινία της «Η Ανατομία μίας Πτώσης» δεν είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη και φαίνεται να βρίσκει σύμφωνους κοινό και κριτικούς. Όμως, η προσωπικότητα της σκηνοθέτη στη Γαλλία μοιάζει να είναι το θέμα. Η Triet είναι γνωστή ως μία ελαφρώς εκκεντρική διανοούμενη η οποία λέει χωρίς φίλτρο όσα σκέφτεται. Μάλιστα, πρόσφατα έχει ακουστεί να χρησιμοποιεί το «putain», τη γαλλική λέξη για το «γ*****», πολλές φορές στη σκηνή των βραβείων Lumiere στην ευχαριστήρια ομιλία της για την αποδοχή του βραβείου που κέρδισε.
Το είδος φεμινισμού που πρεσβεύει φαίνεται να είναι αρεστό σε μια νεότερη γενιά, αλλά να ενοχλεί μερικούς από τους πιο ηλικιωμένους ανθρώπους στη Γαλλία και τη βιομηχανία του κινηματογράφου της ευρωπαϊκής χώρας. Μπορεί να σου φαίνεται ανούσιο, αλλά αρκετοί ψηφοφόροι ψηφίζουν με γνώμονα την προσωπικότητα ενός καλλιτέχνη παρά το έργο του. Το έχουμε δει και στα ίδια τα βραβεία των Όσκαρ, όταν η Ακαδημία επιλέγει να βραβεύσει ανθρώπους για όλη την πορεία τους στον κινηματογράφο και δεν δίνει σημασία αν το συγκεκριμένο έργο τους είναι τόσο καλό ώστε να αξίζει τη βράβευση.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Από την άλλη μεριά, όμως, η Γαλλία είναι μία χώρα που είναι γνωστή για τον διαχωρισμό της τέχνης από τον καλλιτέχνη στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης. Αυτό φαίνεται να μην ισχύει για όλους και, ειδικά, για την Triet.
Σε όλα τα παραπάνω φαίνεται να μην βοήθησε και η πολιτικά φορτισμένη ομιλία της στις Κάννες όταν έλαβε τον Χρυσό Φοίνικα. Η ομιλία της στράφηκε προς υψηλά ιστάμενους στη Γαλλία και συγκεκριμένα κατά της κυβέρνησης του Μακρόν και θεωρήθηκε από πολλούς ως η επιτομή της αγένειας. Πολλοί θεώρησαν πως μία γυναίκα που κατακτά τον Χρυσό Φοίνικα -μόλις η τρίτη στα 76 χρόνια ιστορίας του φεστιβάλ- θα έπρεπε να είναι ευγνώμων και να μην φέρεται κατά του «χεριού» που την ταΐζει.
Η φετινή επιτροπή της Γαλλίας, όπως αναφέρει και το Variety, φαίνεται να κατέληξε στην επιλογή του «The Taste of Things» μετά από μία έντονη -και σε κάποια σημεία βίαιη- διαμάχη. Σύμφωνα με αρκετές πηγές που επικαλείται το περιοδικό, η φετινή επιτροπή περιλάμβανε τον πρώην CEO της Lionsgate, Patrick Wachsberger, τον Charles Gillibert, τον παραγωγό του «Annette», τον βραβευμένο με Όσκαρ συνθέτη Alexandre Desplat, τους σκηνοθέτες Olivier Assayas ( «Carlos») και Mounia Meddour («Papicha»), καθώς και τους αντιπρόσωπους πωλήσεων Sabine Chemaly και Tanja Meissner. Η ψηφοφορία ήταν οριακή με 4-3 υπέρ του «The Taste of Things»,
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές και τις φήμες που κυκλοφορούν το τελευταίο διάστημα, ένα άτομο που είχε ψηφίσει για το «The Taste of Things» άλλαξε γνώμη και ζήτησε τη διενέργεια μίας δεύτερης ψηφοφορίας. Το αίτημά του απορρίφθηκε και, έτσι, η υποβολή της Γαλλίας ήταν η ταινία του Hung.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται με την «Ανατομία μίας Πτώσης»
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, ορισμένες γαλλικές ταινίες έχουν κερδίσει την αναγνώριση από την Ακαδημία Κινηματογράφου και Τεχνών της Αμερικής. Καμία από αυτές, όμως, δεν έχει υπάρξει η επίσημη γαλλική υποβολή για τα Όσκαρ. Το «Amour» του Michael Haneke κέρδισε πέντε Όσκαρ το 2013 και βρέθηκε να είναι ο μεγάλος νικητής στην κατηγορία της Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, αλλά εκπροσωπούσε την Αυστρία. Ένα χρόνο πριν, ο βωβός κινηματογράφος επανήλθε δυναμικά με το «The Artist» –γαλλικής σκηνοθεσίας και παραγωγής- που κέρδισε πέντε Όσκαρ από τις δέκα συνολικά υποψηφιότητες που είχε συγκεντρώσει, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Καλύτερης Ταινίας. Η ταινία, όμως, είχε κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Οκτώβριο, ημερομηνία μετά την προθεσμία της 30ης Σεπτεμβρίου για την υποβολή των ταινιών στην κατηγορία της Ξενόγλωσσης. Επομένως, δεν μπορούσε η Γαλλία να την υποβάλει. Εξαιτίας αυτού του μικρού θέματος, η ημερομηνία για την υποβολή των ταινιών στην εν λόγω κατηγορία έχει πάρει παράταση και πλέον οι χώρες μπορούν να υποβάλλουν ταινίες που έχουν κάνει πρεμιέρα στις αίθουσες μέχρι και 2 Οκτωβρίου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Παράλληλα, η γαλλική επιτροπή για την υποβολή της ταινίας που θα αντιπροσωπεύει τη χώρα στα βραβεία Όσκαρ έχει κάνει και άλλα στραβοπατήματα στο παρελθόν. Μάλιστα, μόλις το 2021, επέλεξαν τη βραβευμένη με τον Χρυσό Φοίνικα ταινία σωματικού τρόμου «Titane» της Julia Ducournau έναντι του βραβευμένου στη Βενετία δράματος αμβλώσεων της Audrey Diwan, «Happening».
Το «Titane» φάνηκε να είναι μία ασφαλής επιλογή από μέρος της επιτροπής μετά τη νίκη στο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου, όμως, το ιδιαίτερο στιλ της Ducournau δεν έπεισε τους ψηφοφόρους της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και, έτσι, η ταινία δεν βρέθηκε μέσα στην τελική πεντάδα. Από την άλλη, το «Happening» είχε βρει ένα σημαντικό κοινό στις ΗΠΑ καθώς είχε κυκλοφορήσει παράλληλα με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αμερικής να καταργήσει την απόφαση-ορόσημο Roe v. Wade σε σχέση με την άμβλωση. Εκείνη τη χρονιά, η απόφαση της επιτροπής είχε προκαλέσει μία παρόμοια αναστάτωση με φέτος.
Για να αποφύγει τέτοιου είδους προβλήματα, αλλά -όπως στην περίπτωση της Triet- πολιτικές παρεμβάσεις, το CNC, το Κέντρο Κινηματογράφου της Γαλλίας, υποστηρίζει ότι έχει καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια και θέλησε να συμπεριλάβει στην επιλογή των ταινιών για τα βραβεία Όσκαρ παραγωγούς και κινηματογραφιστές που έχουν κάποια γνώση της αγοράς των ΗΠΑ. Όμως, η γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία είναι σαν ένα μικρό χωριό όπου μια μικρή μερίδα πρακτόρων ταλέντων και στούντιο τραβούν παρασκηνιακά όλα τα νήματα και μπορούν εύκολα να επηρεάσουν την όποια απόφαση.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αρκετοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του Gillibert και του παραγωγού του «Ανατομία μίας Πτώσης», David Thion, υποστηρίζουν μιλώντας στο Variety, ότι ένας τρόπος για να βελτιωθεί το σύστημα και να παροτρυνθεί μια πιο δίκαιη διαδικασία απόφασης θα ήταν να επεκταθεί η επιτροπή σε περισσότερα από επτά μέλη. Οι ίδιο υποστηρίζουν πως ένα μείγμα Γάλλων που βρίσκονται στα μέλη που ψηφίζουν για τα Όσκαρ, τις Χρυσές Σφαίρες και τα BAFTA, θα βοηθούσε στο να διορθωθούν πολλά από τα προβλήματα καθώς και η παράλληλη εφαρμογή ενός συστήματος βαθμών που θα λαμβάνει υπόψη τις επιλογές των φεστιβάλ, τις κριτικές και το ιστορικό του διανομέα των ταινιών στις ΗΠΑ, ενώ θα δεσμεύει τα στούντιο σε ελάχιστες δαπάνες για την προώθηση και την κυκλοφορίας της κάθε ταινίες.
Ο Gillibert λέει ότι η απόφαση δεν μπορεί να εξαρτηθεί από τα προσωπικά γούστα, τα επαγγελματικά ενδιαφέροντα των επτά μελών καθώς και τη συγγένεια με τους κινηματογραφιστές, γι’ αυτό:
«Είναι ζωτικής σημασίας να γίνει όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική η επιλογή με μια πολύ μεγαλύτερη ομάδα μελών. Είναι πολύ πιο δύσκολο να επηρεάσεις 15 ανθρώπους παρά επτά»
Ο Pelisson είπε ότι προβλέπει ότι:
«Το CNC θα προσπαθήσει να φέρει αλλαγές στην επιτροπή. Το Εθνικό Συμβούλιο Κινηματογράφου έχει επιφέρει αλλαγές στην επιτροπή των Όσκαρ στο παρελθόν και δεν θα εκπλαγώ αν τους έβλεπα να το κάνουν ξανά. Αποτελεί μια συνεχής διαδικασία»
Ήταν λάθος της επιτροπής που δεν επέλεξε για την Διεθνή Ταινία την «Ανατομία μίας Πτώσης»;
Το τελικό αποτέλεσμα και οι 5 υποψηφιότητες του «Η Ανατομία μίας Πτώσης» στα Όσκαρ 2024 δείχνουν πως η γαλλική επιτροπή άφησε ένα δυνατό χαρτί να πάει χαμένο. Η ταινία της Triet -πέρα από τις βραβεύσεις και το καλλιτεχνικό επίτευγμα- κατάφερε να γίνει σημείο αναφοράς της κινηματογραφικές σεζόν και να συζητιέται ακόμα και σήμερα.
Μπορεί «Η Ανατομία μίας Πτώσης» να μην προκάλεσε την εισπρακτική «έκρηξη» όπως το «Barbie» -η ταινία της Triet έχει επιφέρει έσοδα κοντά στα 24 εκ. δολάρια μέχρι και σήμερα– ή να μην έχει γίνει το επίκεντρο της pop κουλτούρας με σκετς που να την αφορούν σε σόου όπως το SNL ή τα διαδικτυακά memes, όμως, έχει βρεθεί στο επίκεντρο της επιλογής των σινεφίλ.
Η ταινία έχει καταφέρει να συνεχίζει την πορεία της στις κινηματογραφικές αίθουσες -ακόμα και στις ελληνικές- για περισσότερο από τρεις μήνες και έχει γίνει το απόλυτο από στόμα σε στόμα hit με το κοινό να το επιλέγει και να το συνιστά σε φίλους, συγγενείς και γνωστούς του. Τα θέματα της συζητιούνται και φέρνουν αντιπαραθέσεις με διαφορετικές θεωρίες για τα κεντρικά μυστήρια, ενώ έχει βρεθεί στις λίστες εκατοντάδων κορυφαίων κριτικών για τις καλύτερες ταινίες του 2023. Μάλιστα, θεωρείται πως είναι φαβορί στην κατηγορία του Πρωτότυπου Σεναρίου στα Όσκαρ 2024.
Ένα από τα κομμάτια της ταινίας που φαίνεται να οφείλεται η επιτυχία της είναι η σειρά ερωτημάτων που αφήνει αναπάντητα. «Η Ανατομία μίας Πτώσης» έχει σχεδιαστεί να περιστρέφεται γύρω από μυστήρια που ποτέ δεν μας δίνεται πραγματική λύση. Είναι, όμως, πολυεπίπεδα και προσφέρουν στους θεατές άφθονα θέματα και επιχειρήματα για ωραίες και σημαντικές συζητήσεις. Δεν είναι ένα απλό «whodunit» και ένα δικαστικό δράμα, αλλά βάζει στο μικροσκόπιο τις ανθρώπινες σχέσεις, τον θεσμό του γάμου, καθώς και τον μισογυνισμό μίας ολόκληρης κοινωνίας. Κάτι που φαίνεται να συνάδει με τον αποκλεισμό της από την επιλογή της γαλλικής επιτροπής.
Όπως γράφει το Polygon, είναι ένα ασυνήθιστο, φιλόδοξο, περίπλοκο έργο, που τείνει να εμποδίζει μια ταινία από το να γίνει μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, αλλά συχνά εγγυάται μια κινηματογραφική έλξη για το είδος του κοινού που του αρέσει να σκέφτεται και να συζητά τις ταινίες. Ένας είδος κοινού όπως οι κριτικοί, οι ψηφοφόροι των διαφόρων βραβείων, μέχρι και οι σινεφίλ.
Με πληροφορίες από Variety και Polygon
Πηγή cover photo: Instagram
Δες ακόμα:
- Όσκαρ 2024: Οι εκπλήξεις, οι ηχηρές απουσίες & τα ρεκόρ
- Όσκαρ 2024: Πού μπορείς να δεις όλες τις υποψήφιες ταινίες των βραβείων
- Επτά γαλλικές ταινίες που αξίζει να δείτε
JOBS
Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα
Αγροτικά
Πλήρης Απασχόληση
24-01-2024
Ηρακλειο Κρητης
Εκπαίδευση
Πλήρης Απασχόληση
18-12-2023
Νέα Ιωνία Αττικής
ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;
1
TRENDING
