Γνωρίζοντας τα ζώα, απορείς με τους ανθρώπους…

Πριν από ακριβώς 3 χρόνια, πριν σκάσει ο κόβιντ και φέρει τα πάνω κάτω στα πάντα όλα, είχα γράψει ένα άρθρο μιλώντας για το σκυλούνι που μόλις είχα υιοθετήσει από τον ΣΠΑΖ με αφορμή το χριστουγεννιάτικο bazaar του συλλόγου.

• Στηρίξτε όσους στηρίζουν τα ζώα

Αυτά τα χρόνια είναι μεγάλο σχολείο. Ήταν τότε μεγάλο σχολείο, που μόλις κάποιους μήνες είχαμε την παρέα της, φανταστείτε τώρα που έχουν περάσει πάνω από τρία χρόνια από τότε που μας επέλεξε. Γιατί, δεν κάνω πλάκα, το σκυλί μάς επέλεξε.

Τα τελευταία χρόνια τα σκυλάκια στη γειτονιά μας πολλαπλασιάζονται. Ευτυχώς, όσα βλέπω με τους «γονείς» τους, είναι ευτυχισμένα. Κανένα δεν είναι επιθετικό, όλα είναι χαρούμενα να παίξουν, οι σκυλογονείς γνωριζόμαστε μεταξύ μας, μιλάμε και ενημερώνουμε για την περίπτωση που βλέπουμε κάτι περίεργο ή έχουμε μάθει για κάποιον κίνδυνο. Σπανίως βλέπουμε κάποιο σκυλάκι να κυκλοφορεί μόνο του και πάντα όλοι τρέχουν να το μαζέψουν και να βρουν τους δικούς τους. Ευτυχώς, οι κακοί γονείς που αφήνουν τις ακαθαρσίες των «παιδιών» τους εκεί που τις κάνουν, είναι ελάχιστοι. Έχει βελτιωθεί η κατάσταση και, αν δούμε κάποιον, μιλάμε. Κάνουμε παρατήρηση και υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση.

Από τη στιγμή που ανέλαβα μόνη μου τη μικρά, λέω και πιστεύω απολύτως ότι όποιος θέλει να κάνει παιδιά πρέπει πρώτα να πάρει ένα ζωντανό, είτε γάτα είτε σκύλο, δεν έχει σημασία. Να δει πώς είναι να έχεις τις χαρές αλλά να δει πώς είναι να έχεις και τις ευθύνες που δε σταματούν ποτέ, τη δέσμευση, την αγωνία, το άγχος και τον φόβο. Και μην ακούσω αηδίες τύπου «σκυλί είναι, δεν είναι το παιδί σου». Είδαμε στην τελική και όσους έχουν παιδιά πόσο «καλοί» γονείς είναι και πόσο τα προσέχουν.

Ζώντας με τα ζώα, βλέποντας το πώς λειτουργούν, το πώς εμπιστεύονται και το πώς φοβούνται, το πώς λειτουργούν, το πώς προστατεύονται, το πώς αγαπούν αρχίζεις να αμφιβάλεις για το αν πραγματικά οι άνθρωποι είναι τα πιο έξυπνα όντα πάνω σε τούτη τη γη. Πολλές φορές σημειώνουμε ότι τα ζώα δεν έχουν λογική. Ναι, είναι γεγονός αυτό. Αλλά τα ζώα έχουν μάθει να εμπιστεύονται το ένστικτό τους που είναι «καθαρό». Εμείς, με το να τα υπερ-αναλύουμε όλα, τελικά καταλήγουμε να μην κάνουμε τίποτα της προκοπής. Τα ζώα δεν είναι άπληστα όπως εμείς. Θέλουν να είναι χαρούμενα και ασφαλή. Αυτό τους αρκεί. Δεν θέλουν πάντα το παραπάνω, όπως πέφτουμε στην παγίδα και κάνουμε εμείς και δεν είμαστε ευτυχισμένοι με τίποτα.

Δε συζητώ για το θέμα της βίας, της κακοποίησης. Πώς μπορεί κάποιος να κάνει κακό σε ένα ζώο; Και ναι, είναι 100% σίγουρο ότι όποιος κάνει κακό σε ζώο θα κάνει και σε άνθρωπο. Ένα απλό παράδειγμα θα πω. Θυμάστε αυτόν στην Αργυρούπολη που ξυλοκόπησε την κοπέλα του και ήταν η κοπέλα σε κώμα για μήνες; Μία φορά είχα ανταλλάξει κουβέντα μαζί του και ήταν για το πώς συμπεριφέρεται στον σκύλο του. Τα ζώα δεν θα σου κάνουν κακό αν δεν τα μάθεις να το κάνουν ή αν δεν τα προκαλέσεις. Και αντιδρούν με ένστικτο, μυρίζουν.

Τα ζώα μπορούν να μας δώσουν μαθήματα. Και αυτά που έχουμε στα σπίτια μας αλλά και αυτά που ζουν στη φύση. Δείτε πώς λύνουν τις διαφορές τους, πώς αλλάζουν, πώς προσαρμόζονται σε νέες συνθήκες για να επιβιώσουν. Κάποιες από αυτές τις λύσεις δεν μας αρέσουν γιατί πάνε αντίθετα στη λογική και στην πρόοδο που εμείς θέλουμε.

Κάτι λέει το ότι η φύση έχει προνοήσει γι’ αυτά τα παιδιά της ενώ ο άνθρωπος, που κυνηγάει να βγει πάντα από πάνω, τρώει τα μούτρα του σε κάθε γωνία…

Το ΣΚ που έρχεται το Bazaar του ΣΠΑΖ παιδιά, ελάτε!