Οι σφαίρες του όπλου και της γλώσσας

ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ έγραφε το πρώτο πανό. Γραμμένο απο τους ίδιους τους Ρομά, όταν μάθαμε για το πυρ που άνοιξαν 7 αστυνομικοί κατά του Σαμπάνη.

Χτες βγήκε ανακοινωθέν από το νοσοκομείο για τον θάνατο του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη, πατέρα ενός παιδιού.

Το αδίκημά του; Δεν πλήρωσε το αντίτιμο βενζίνης…

Για ακόμη μία φορά, καθώς όλοι οι νέοι ενημερωνόμαστε κυρίως από τα social, αντίκρισα βωμολοχίες και ρατσιστικά σχόλια σε μία είδηση που αναφέρει το θάνατο ενός παιδιού. Τελικά σε αυτή την κοινωνία θέλουμε να εντάξουμε τους Ρομά ή μήπως ζουν καλύτερα μόνοι τους; Ζούμε σε έναν κόσμο όπου βγαίνει μία είδηση από δικαστές των social. Γελούσαμε πριν λίγο καιρό με έναν πρόεδρο των Ρομά, που είπε πως έχουν δικούς τους δικαστές για να λύνουν δικά τους προβλήματα. Τώρα αντικρίζουμε μία ολόκληρη χώρα με ανθρώπους που θέλουν τον θάνατο πολλών. Μαζί κάποτε, Ρομά και μη Ρομά, πολεμούσαν απέναντι στους τυράννους, οι οποίοι είχαν θανατώσει μαζικά εβραίους, Ρομά, άτομα με αναπηρίες, ακόμα και ομοφυλόφιλους γιατί πίστευαν πως είναι η «άρια φυλή». Γιατί νομίζω ότι το βλέπω και σήμερα αυτό; Πώς θεωρούν πολλοί ότι μια ομάδα ανθρώπων αξίζει θάνατο;

Κεντρική φωτογραφία: Σπύρος Μπάκας

Δείτε ακόμα:

• Θεσσαλονίκη: Πέθανε ο 16χρονος Ρομά που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από αστυνομικό
• Η περιθωριοποίηση των Ρομά
• Θεσσαλονίκη: Απολογείται ο αστυνομικός για τον πυροβολισμό του 16χρονου