Η Φιόνα Γεωργιάδη στο neolaia.gr για το «The Friend», το θέατρο, την ελληνική μυθοπλασία και το #metoo

Γοητευτική, ταλαντούχα, στο πρόσωπo της Φιόνας Γεωργιαδή βλέπεις μια ήρεμη δύναμη που μπορεί να σε μαγέψει. Τίποτα πάνω της δεν δείχνει επιτηδευμένο.

Μπορεί να σε κερδίσει με μια ματιά και σίγουρα δύσκολα ξεκολλάς το βλέμμα σου από πάνω της, είτε την βλέπεις στο θέατρο, είτε στη μικρή είτε στη μεγάλη οθόνη.

Είναι από τα next big thing της υποκριτικής στη χώρα μας και ήδη έχει ένα πολύ καλό βιογραφικό. Η Φιόνα Γεωργιαδή, με πτυχίο νομικής, είναι η ηθοποιός – αποκάλυψη των τελευταίων ετών και φέτος πρωταγωνιστεί στο «The Friend» του ΑΝΤ1+.

Η Φιόνα Γεωργιάδη μιλά αποκλειστικά στο neolaia.gr σε μια απολαυστική συνέντευξη που αξίζει να διαβάσετε…

-Φιόνα καλώς ήρθες στο στέκι του neolaia.gr. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική, παρότι έχεις πτυχίο νομικής που σου εξασφαλίζει μια καλύτερη επαγγελματικά προοπτική;

Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ για την πρόσκληση!

Η αναζήτησή μου σχετικά με την υποκριτική υπήρχε και «λειτουργούσε» μέσα μου από τα 11 μου χρόνια. Τότε το δημοτικό σχολείο μου διοργάνωσε μια θεατρική παράσταση στο Θέατρο Αναβρύτων και κλήθηκα να συμμετάσχω. Ακόμα θυμάμαι πολύ ζωντανά την ευφορία, το αίσθημα ελευθερίας και τη χαρά που ένιωσα, πατώντας το πόδι μου στη σκηνή. Ήταν ένα υπέροχο, ολόδικό μου βίωμα, θα έλεγα μάλλον μια αποκάλυψη για την παιδική μου ψυχή.

Από την άλλη πλευρά, ανέκαθεν ήμουν ιδεαλίστρια και μάλλον ρομαντική ως φύση, με έντονο αίσθημα δικαίου. Οπότε, οι νομικές σπουδές έμοιαζαν κατάλληλες. Και πράγματι, πέρασα πολύ ωραία σπουδάζοντας, εξακολουθεί μάλιστα να μου ασκεί μεγάλη γοητεία η κατανόηση του κόσμου μέσω ενός νομικό – πολιτικού πρίσματος, σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, νομίζω ότι ποτέ δεν ονειρεύτηκα να ασκήσω το επάγγελμα του δικηγόρου, ίσως περισσότερο αυτό του δικαστικού σε ένα διοικητικό δικαστήριο ή μιας ακτιβίστριας που θα εργαζόταν σε κάποια ΜΚΟ.

Πιστεύω πως ουσιαστικά αναζητώ τον πιο κατάλληλο για μένα τρόπο να συμμετάσχω στην άρση της κοινωνικής αδικίας, την οποία ανέκαθεν παρατηρώ γύρω μου.

Μεγαλώνοντας, πάντως, και αφού ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου στο Ευρωπαϊκό Δημόσιο, συνειδητοποίησα ότι αυτός ο πρώτος κύκλος εμπειριών και διεύρυνσης του πνευματικού μου ορίζοντα ήταν ίσως αυτό που χρειαζόμουν, για να νιώσω δυνατή και με αυτοπεποίθηση να επιδιώξω το παιδικό μου όνειρο, της τέχνης του ηθοποιού.

-Μίλησέ μας για την εμπειρία σου στη Νέα Υόρκη, όπου σπούδασες υποκριτική… Πώς πήρες μια τέτοια απόφαση;

Είχε κομμάτι τυχοδιωκτισμού όλο αυτό το εγχείρημα, παραδέχομαι. Παρ’ όλα αυτά, φοίτησα σε ένα ελληνο-αμερικανικό σχολείο στα μαθητικά μου χρόνια, οπότε η εμπειρία των σπουδών στα εξωτερικό και δη στην Αμερική δεν ήταν έξω από τα ερεθίσματα και την μαθητική μου πραγματικότητα. Συνολικά, θα έλεγα ότι η βαθειά μου επιθυμία ήταν ο πραγματικός οδηγός… βάσει αυτής βρέθηκαν άνθρωποι που πίστεψαν σε μένα, με πρώτους και καλύτερους τους καθηγητές μου στη δραματική σχολή, βοηθώντας με να πραγματώσω το θέλω μου. Η ψυχοθεραπεία ήταν, επίσης, ένας σταθερός σύμμαχός μου.

-«Μπρούσκο», «Μην Ψαρώνεις», «Έλα στη Θέση μου», «Lacta-Taste of Love», «Succes Story» κ.α. Έχεις συμμετάσχει σε επιτυχημένες σειρές και ταινίες και όλα αυτά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Πώς προέκυψαν όλες αυτές οι προτάσεις και πώς ανταπεξήλθες σε τόσο μεγάλα project;

Η πρόταση συνήθως ερχόταν εξαιτίας της προηγούμενης δουλειάς. Έχω βιώσει τη ροή στον επαγγελματικό μου βίο και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Έχω πολλά να εξερευνήσω ακόμα, άλλωστε η σύγχρονη ελληνική μυθοπλασία είναι εξαιρετικού επιπέδου σε πολλές περιπτώσεις.

-Το καλοκαίρι σε είδαμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στον «Προμηθέα Δεσμώτη» ως μία από τις Ωκεανίδες. Τι συναισθήματα αποκόμισες από αυτή την εμπειρία;

Μόνο βαθιά και ουσιαστική ευγνωμοσύνη σε έναν προς έναν τους κρίκους αυτής της συνεργασίας. Ανυπομονώ για την επόμενη ανάλογη διαδρομή.

View this post on Instagram

A post shared by Fiona Georgiadi (@fiona_georgiadi)

-Είναι δύσκολο για έναν/μια ηθοποιό η αρχαία τραγωδία; Τι διαφορετικό έχει από το σύγχρονο θέατρο;

Το κάθε είδος έχει τις δικές του απαιτήσεις. Δεν τα ξεχωρίζω με βάση τον βαθμό δυσκολίας… ό,τι μου ταιριάζει και νιώθω ότι θα εξελιχθώ μέσα σε αυτό, με γοητεύει ώστε να δοκιμαστώ ανάλογα.

-Φέτος σε βλέπουμε στο «The Friend» σε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Με κάλεσε η Ευαγγελία Τζανέτου, η οποία ήταν βοηθός σκηνοθέτη και κάστινγκ, και είχαμε συνεργαστεί πολύ ωραία στο παρελθόν. Κατόπιν, γνώρισα το Σέργιο Κωνσταντινίδη, που με κέρδισε αμέσως, όπως και το σενάριο της Φωτεινής Αθερίδου… για το χιούμορ, την «κάφρικη ματιά» του και μια αμεσότητα που λείπει συνήθως από τους διαλόγους στα ελληνικά sitcom. Τους ευχαριστώ όλους για την εμπιστοσύνη και την εξαιρετική συνεργασία.

-Τι να περιμένουμε να δούμε στα επόμενα επεισόδια;

Η σειρά αυτή έχει συνεχόμενες ανατροπές και απρόσμενο φινάλε. Δείτε τη μέχρι τέλους!

Η Φιόνα έχει κοινά και διαφορές με την ηρωίδα που υποδύεται στο «The Friend»;

Σίγουρα κάποια κοινά έχουμε, μοιραζόμαστε άλλωστε την ίδια φωνή και φιγούρα (γέλια). Αρκετά διαφορετική από μένα η Αριάδνη, γι´ αυτό ήταν μεγάλη αλλά και πολύ ωραία πρόκληση να την υποδυθώ.

-Πιστεύεις πως το ελληνικό θέατρο έχει γυρίσει σελίδα για ένα πιο φωτεινό «αύριο», αφήνοντας πίσω το «σκοτάδι» των κακοποιητικών συμπεριφορών, μετά τις καταγγελίες και το #metoo;

Θέλω να πιστεύω ότι έχει γίνει κατανοητό ότι οι κακοποιητικές συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές και εκθέτουν μόνον όσους τις πράττουν, και όχι αυτούς που ακούσια τις υφίστανται. Επίσης, υπάρχει εμπιστοσύνη και σεβασμός στο έργο του ΣΕΗ. Έχουμε δρόμο, όμως ακόμη, όχι μόνον στον καλλιτεχνικό χώρο, που είναι πιο φανταχτερός λόγω προβολής, αλλά σε ολόκληρο τον κοινωνικό μας ιστό… πατριαρχικά κατάλοιπα, εξουσιαστικά μοντέλα συμπεριφορών ή σεξιστικά κατά παντός φύλου πρότυπα, είναι δυστυχώς παρόντα.

-Έχεις βρεθεί ποτέ σε δύσκολη/άβολη θέση από συνεργάτη ή θαυμαστή;

Έχω διαισθανθεί ότι θα έρθω σε δύσκολη θέση και έχω αποχωρήσει έγκαιρα, ευτυχώς.

-Ηθοποιός μπορεί να γίνει όποιος θέλει με αρκετή δουλειά ή είναι απαραίτητο το πηγαίο ταλέντο; Σε ρωτώ γιατί θεωρείται ένας χώρος κορεσμένος, υπάρχουν πάρα πολλές Σχολές υποκριτικής και αρκετοί ηθοποιοί που ζητούν δουλειά…

Χωρίς δουλειά και μάλιστα πολλή, πειθαρχία και προσήλωση, το πηγαίο ταλέντο θα έχει μάλλον την πορεία πυροτεχνήματος, όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή. Ωστόσο, στην Αμερική μάς έλεγαν «It takes Talent», οπότε για μένα το τάλαντο είναι απαραίτητη προϋπόθεση, απλώς χωρίς τα παραπάνω στοιχεία καθώς και την κατάλληλη συγκυρία, μπορεί να μην αναδειχθεί ως τέτοιο.

-Τέλος, θα ήθελες να δώσεις μια συμβουλή σε όσους επιθυμούν να ασχοληθούν με την υποκριτική τέχνη;

Δεν αγαπώ πολύ τις συμβουλές, γιατί ο κάθε άνθρωπος και η διαδρομή του είναι μοναδική και προσωπική υπόθεση. Αν κλείσουμε τα μάτια μας, μέσα μας θα δούμε τί είναι αυτό που μας δίνει κίνητρο να ζούμε. Έπειτα, το πώς θα το πετύχουμε θα φανεί συν τω χρόνω. Στον εαυτό μου πάντως δίνω την συμβουλή της «Υπομονής, Επιμονής με το πρόσημο της χαράς και Ευγνωμοσύνης»!

Δες ακόμη:

• Ο Δημήτρης Τάρλοου στο neolaia.gr για το ελληνικό θέατρο, το «Πορεία» και το «Κουκλόσπιτο»
• Ηλίας Μπόγδανος στο neolaia.gr: «Θέλω να πάω στο Survivor All Star – Η Αλεξάνδρα είναι σύντροφος ζωής»
• Ο Αργύρης Πανταζάρας αποκλειστικά στο neolaia.gr: «Κάθε συνεργασία στο θέατρο είναι μια νέα οικογένεια»
• Ο Ιωάννης Παπαζήσης στο neolaia.gr: «Η Επίδαυρος πρέπει να είναι για όλους τους ηθοποιούς»
• Ο Φαίδων Καστρής μιλά στο neolaia.gr για τον ρόλο του ως τρανς γυναίκα στην παράσταση «Την Τρίτη στο Σούπερ Μάρκετ»