Ο εμβληματικός Jean-Luc Godard μέσα από έξι αξέχαστες ταινίες του

Ο Jean-Luc Godard έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών. Υπήρξε μια από τις πιο γνωστές μορφές της Nouvelle Vague, ή αλλιώς του γαλλικού Νέου Κύματος. Κινηματογραφιστής, σεναριογράφος και κριτικός, ξεκίνησε ως συγγραφέας για τα επιδραστικά Cahiers du Cinema, όπως και οι Claude Chabrol, Jacques Rivettes, Eric Rohmer και Francois Truffaut, οι οποίοι θεωρούνται επίσης σημαντικοί σκηνοθέτες του κινήματος.

Από τις pop-art ευαισθησίες του, στα πολιτικά μηνύματα μηνύματα της δεκαετίας του ’70 και στα αφηρημένα projects που ακολούθησαν, ο Jean-Luc Godard ήταν ένας σκηνοθέτης πρωτοπόρος και ο άνθρωπος κλειδί πίσω από τη nouvelle vague. Έχει επιδράσει στη δουλειά των Quentin Tarantino, Martin Scorsese και Jim Jarmusch.

Από τις πρώτες μικρού μήκους ταινίες του στα μέσα της δεκαετίας του 1950, μέχρι την τελευταία του ταινία μεγάλου μήκους στο Image Book του 2018, ο Jean-Luc Godard, λειτούργησε σε διαφορετικό επίπεδο από τους συγχρόνους και τους μαθητές του. Ο Jean-Luc Godard εξακολουθεί να αναφέρεται από πολλούς ως το enfant terrible του γαλλικού Νέου Κύματος, αλλά ο ίδιος δυσκολευόταν να δεχθεί αυτό το ψευδώνυμο, χωρίς να χαμογελάσει.

Στον τάφο του επιθυμεί να γραφτεί «Au contraire» (Αντιθέτως). Γιατί όλη του η ζωή υπήρξε μια αντίθεση σε κάθε είδους σύμβαση: Κινηματογραφικά, κοινωνικά, πολιτικά. Και είναι ίσως ο μόνος κινηματογραφιστής που δεν ενέδωσε σε κάθε είδους καλλιτεχνικό πειρασμό.

Πάμε να δούμε 6 ταινίες του που άφησαν εποχή και χάραξαν βαθιά τα κινηματογραφικά δεδομένα:

1. Breathless (1960)

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Jean-Luc Godard, το «Breathless» είναι και η πιο εμπορική του ταινία, με πρωταγωνιστές τον Jean-Paul Belmondo, ο οποίος αργότερα έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς ηθοποιούς του γαλλικού κινήματος του Νέου Κύματος, και την Jean Seberg, το pixie κούρεμα της οποίας έγινε εμβληματικό μετά την κυκλοφορία της ταινίας.

2. Contempt (1963)

Βασισμένο στο ιταλικό μυθιστόρημα του Alberto Moravia, παρακολουθούμε μία προβληματική παραγωγή ταινίας μαζί με έναν προβληματικό γάμο. Ένας σεναριογράφος θέλει να μεταφέρει μία θεατρική παράσταση στη μεγάλη οθόνη αλλά έχει προβλήματα με τον παραγωγό, τον σκηνοθέτη και τη σύζυγό του. Μία ρομαντική τραγωδία, μία κριτική στη βιομηχανία του σινεμά και η αγαπημένη Brigitte Bardot.

3. Vivre sa vie (1962)

Το Vivre sa vie είναι η δεύτερη ταινία του Jean Luc-Godard με πρωταγωνίστρια τη μούσα (και σύζυγό του) της δεκαετίας του 1960, την Άννα Καρίνα. Χωρισμένη σε δώδεκα χαρακτήρες, που χωρίζονται από ενδιάμεσους τίτλους που θα γίνουν εμβληματικοί για το χαρακτηριστικό  οπτικό στυλ του σκηνοθέτη, η ταινία ακολουθεί την ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού που γίνεται πόρνη, μαθαίνοντας δυσάρεστες αλήθειες για τον κόσμο.

4.  Alphaville (1965)

Μια από τις μεγαλύτερες και πιο ριζοσπαστικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας του περασμένου αιώνα, είναι ένα από εκείνα τα σπάνια, κινηματογραφικά διαμάντια που κάνουν το κοινό να αισθάνεται. Γυρισμένο στο Παρίσι και χωρίς καλλιτεχνικές υπερβολές, το «Alphaville», είναι μια μοναδική εμπειρία νουάρ, που παρασύρει το κοινό σε έναν κόσμο που κυβερνάται από έναν υπερυπολογιστή. Με την άποψη του Jean-Luc Godard για την αρχαία μάχη μεταξύ λογικής και αγάπης, το Alphaville θα στιγματίσει τη ζωή σου.

5.  Pierrot le fou (1965)

Μετά τη σκοτεινή αισθητική του «Alphaville», το «Pierrot le fou» έρχεται ως μια πανδαισία χρωμάτων. Ο Jean-Paul Belmondo υποδύεται για άλλη μια φορά τον τρελά ερωτευμένο άντρα σε μια ταινία για έναν γκάνγκστερ και τον έρωτά τους, αλλά αυτή τη φορά ο γκάνγκστερ είναι η κοπέλα (Anna Karina) και δεν μπορεί να αρνηθεί να το σκάσει μαζί της. Χρωματισμένο από πολλές ομοιότητες με το «Breathless», σπάει όλες τις αφηγηματικές προσδοκίες καθώς ακολουθεί τους πρωταγωνιστές στο δρόμο της αυτοκαταστροφής, με πολύχρωμες εκρήξεις – μεταφορικά και κυριολεκτικά.

6.  Masculin feminin (1966)

Το «Masculin Feminin» είναι η πρώτη ταινία του Jean-Luc Godard που δίνει μια σαφή πολιτική κατεύθυνση στη φιλμογραφία του, αφού το «Le petit soldat» έκανε μια νύξη προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά δεν ακολούθησαν ταινίες με σαφέστερα πολιτικά μηνύματα. Ο Paul (Leaud) έχει μόλις ολοκληρώσει την υποχρεωτική στρατιωτική του θητεία και μέσα από τις αλληλεπιδράσεις του με τους ανθρώπους γύρω του, ειδικά με τη φίλη του, η οποία είναι τραγουδίστρια της ποπ, η ταινία αντλεί παρατηρήσεις και κριτική για τη νεανική κουλτούρα της Γαλλίας.

Διαβάστε ακόμη:

• Ο Γκοντάρ και το κινηματογραφικό κίνημα της Νουβέλ Βαγκ
• Έφυγε από τη ζωή ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ