Κατερίνα Βρανά: «Το χειρότερο που μπορεί να μου κάνει κάποιος είναι να με πει άνθρωπο με ειδικές ικανότητες»

Η Κατερίνα Βρανά μίλησε στην εκπομπή «Στούντιο 4» με αφοπλιστική ειλικρίνεια για την αναπηρία.

Η Κατερίνα Βρανά βρέθηκε σήμερα Τετάρτη (19/1) καλεσμένη στο «Στούντιο 4», όπου μίλησε με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για τη μεγάλη περιπέτεια που πέρασε με την υγεία της.

Το neolaia.gr σε app: Κατεβάστε το σε Android και iOS

Ακόμη, η Κατερίνα Βρανά αναφέρθηκε στην συζήτησή της με την Ιωάννα Παλιοσπύρου, η οποία ούσα το θύμα της επίθεσης με το βιτριόλι περνάει και εκείνη το δικό της μαρτύριο.

«Είναι μεγάλο λάθος να μη λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Είναι σημαντικό να κάνεις ένα βήμα πίσω και να αξιολογείς τα πράγματα. Όταν γίνεται κάτι καλό, προσπαθώ να το χαρώ. Όταν φοβάσαι πολύ, δεν ζεις. Φοβήθηκα μόνο μια στιγμή, όταν πήγα να τυφλωθώ», είπε αρχικά η Κατερίνα Βρανά.

Συνέχισε ωστόσο προσθέτοντας:

«Στο νοσοκομείο δεν μπορούσα να φανταστώ πώς θα είναι η ζωή μου. Η ζωή μου ήταν χαοτική πριν αρρωστήσω, είχε ξεκινήσει η διεθνής μου καριέρα. Είχα παραμελήσει τον εαυτό μου, είχα συμπτώματα επί ένα χρόνο. Έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ανάπηρων οδηγών στην Ευρώπη. Γελάω πολύ με τον εαυτό μου».

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ

Λάκης Γαβαλάς: «Θα ήμουν παππούς τώρα - Ήμασταν εννέα χρόνια με τη σύντροφό μου»

Επιπλέον, η Κατερίνα Βρανά δεν “μάσησε” τα λόγια της και αναφέρθηκε στην αναπηρία, στον τρόπο με τον οποίο την αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι στην Ελλάδα, αλλά και στον τρόπο την αντιμετωπίζει η ίδια την αναπηρία μετά το πρόβλημα με την υγεία της.

«Το άγχος μου είναι πως οι Έλληνες φοβούνται να μιλήσουν για την αναπηρία. Μου αρέσει πάντα να λέω σαχλαμάρες, δεν είχα πάντα την ατάκα. Όλη η οικογένειά μου αυτοσαρκάζεται, όπως εγώ. Το χειρότερο που μπορεί να μου κάνει κάποιος είναι να με πει άνθρωπο με ειδικές ικανότητες. Ούτε πετάω λέιζερ από τα μάτια μου, ούτε περπατάω στον τοίχο, αυτό είναι ειδική ικανότητα. Είμαστε άτομα με αναπηρία».

Όσον αφορά την οικογένειά της, αλλά και την επιστροφή της στο θέατρο δήλωσε:

«Η οικογένειά μου με αντιμετωπίζει όπως και πριν. Η όρασή μου βελτιώνεται αργά και σταθερά. Δεν μπορώ να γράψω και να βαφτώ, μου λείπει να χορεύω. Ήταν τεράστια πρόκληση να δουλέψω στο θέατρο, νιώθω απόλυτα ασφαλής με τον Γιώργο Καπουτζίδη. Ο κόσμος έρχεται και μου μιλά χωρίς δισταγμό. Οι άνθρωποι με αναπηρία είναι τα καλύτερα παιδιά. Θεωρώ πως είναι σημαντικό να μιλάς με έναν επαγγελματία ψυχολόγο».