Μαρία Μοντεσσόρι: Η ιστορία μίας σπουδαίας παιδαγωγού

Η ζωή της Μαρίας Μοντεσόρι

Η Μαρία Μοντεσσόρι ήταν μία γνωστή παιδαγωγός που έμεινε στην ιστορία για την παιδαγωγική μέθοδο που η ίδια εμπνεύστηκε και εφάρμοσε.

Η Μαρία Μοντεσσόρι γεννήθηκε σε μία περιοχή κοντά στην Ανκόνα της Ιταλίας στις 31 Αυγούστου 1870. Ο πατέρας της ήταν υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών και παράλληλα διηύθυνε ένα εργοστάσιο καπνού, ενώ η μητέρα όπως συνηθιζόταν σε εκείνη την εποχή ήταν νοικοκυρά. Παρ’ όλα αυτά η μητέρα της ήταν μορφωμένη και καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της ενθάρρυνε την κόρη της.

Λόγω της δουλειάς του πατέρας της η Μαρία Μοντεσσόρι άλλαξε πολλές φορές τόπο κατοικίας. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο το 1883 έχοντας πολύ καλές επιδόσεις στα οικιακά και συνέχισε τις σπουδές της στο Τεχνικό Σχολείο «Μικελάντζελο Μπουοναρότι», όπου διδάχτηκε ιταλικά, μαθηματικά, λογιστικά, ιστορία και γεωγραφία. Έπειτα, το 1886 συνέχισε τις σπουδές της στο Τεχνικό Σχολείο «Λεονάρντο Ντα Βίντσι», όπου διδάχθηκε ιταλικά, μαθηματικά, ιστορία, γεωγραφία, γεωμετρία, γραμμικό και ελεύθερο σχέδιο, φυσική, χημεία, ζωολογία, φυτολογία και ξένες γλώσσες.

Από εκεί αποφοίτησε το 1890 με δίπλωμα στη φυσική και τα μαθηματικά και τον ίδιο χρόνο επιχείρησε να γραφτεί στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου «Λα Σαπιέντσα» της Ρώμης. Επρόκειτο για μία ασυνήθιστη και τολμηρή θα έλεγε κανείς επιλογή για μία γυναίκα εκείνης της εποχής. Αν και στην αρχή δεν έγινε δεκτή, παρακολούθησε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών και το 1993 πληρώντας όλες τις προϋποθέσεις για να εισαχθεί στην Ιατρική Σχολή, κανείς δε μπορούσε να την εμποδίσει.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η Μαρία Μοντεσσόρι αντιμετώπισε εχθρική συμπεριφορά από ορισμένους συμφοιτητές της λόγω του φύλου της, αλλά κατάφερε να αποφοιτήσει το 1896 με τις ειδικότητες της παιδιάτρου και της ψυχιάτρου έχοντας αποκτήσει μάλιστα κλινική εμπειρία. Έτσι, κατάφερε να γίνει η πρώτη γυναίκα που έλαβε πτυχίο Ιατρικής από Ιταλικό Πανεπιστήμιο.

Την χρονιά που αποφοίτησε διορίστηκε βοηθός στην Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου της Ρώμης. Εκεί της κίνησαν το ενδιαφέρον τα εκπαιδευτικά προβλήματα των παιδιών με νοητική στέρηση.

Από το 1900 έως το 1907 δίδαξε παιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου κατείχε και την έδρα της ανθρωπολογίας από το 1904 έως το 1908. Στο διάστημα αυτό συνέχισε τις σπουδές της στη Φιλοσοφία, την Ψυχολογία και σε θέματα αγωγής.

Το 1907 ήταν ένα καθοριστικό έτος για τη Μαρία Μοντεσσόρι, αφού τότε άνοιξε το περίφημο “Casa dei Bambini” ή αλλιώς το “Σπίτι των παιδιών”. Εκεί, η Μαρία Μοντεσσόρι μπόρεσε να εφαρμόσει τις παιδαγωγικές της μεθόδους σε παιδιά με τυπική ανάπτυξη που ζούσαν σε μία φτωχογειτονιά της Ρώμης. Εκεί έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στα εποπτικά μέσα διδασκαλίας, τις δραστηριότητες που διεξήγαγε στα πλαίσια της διδασκαλίας, ενώ παρατηρούσε συστηματικά τις αντιδράσεις των παιδιών. Με αυτό τον τρόπο κατάφερε να δημιουργήσει μία δική της εκπαιδευτική μέθοδο, γνωστή και ως “μέθοδο Μοντεσσόρι”.

Το συγκεκριμένο σύστημα που ακολούθησε η Μαρία Μοντεσσόρι άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστό στην Ιταλία και μετά από λίγο καιρό άρχισε να γίνεται γνωστό και σε άλλες χώρες του κόσμου. Καθ’ αυτό άνοιξαν πολλά σχολεία καθ’ ομοίωση του Casa dei Bambini, πολλά εκ των οποίων υπάρχουν και ως σήμερα. Το 1922, η Μαρία Μοντεσσόρι διορίζεται κυβερνητικός επιθεωρητής των Σχολείων στην Ιταλία. Ωστόσο, η δικτατορία του Μουσολίνι την αναγκάζει να φύγει στη γειτονική Ισπανία το 1934.

Ωστόσο, η ίδια μετά τον Εμφύλιο και την επικράτηση της δικτατορίας του Φράνκο αναγκάζεται να φύγει και από την Ισπανία και εγκαθίσταται στην Ολλανδία. Το 1939 μεταναστεύει στην Ινδία, όπου θα παραμείνει καθ’ όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1949 επιστρέφει στην Ολλανδία, όπου θα ζήσει μέχρι το τέλος της ζωής της. Στις 6 Μαΐου 1952, σε ηλικία 81 ετών, αφήνει την τελευταία της πνοή στην Ολλανδία λόγω ενός εγκεφαλικού επεισοδίου που υπέστη.

Επόμενο