Το βράδυ της Τρίτης (6/2) ο Δημήτρης Καπουράνης παραχώρησε μία συνέντευξη στον Θεοχάρη Ιωαννίδη και το «Night Out». Ο νεαρός ηθοποιός και μουσικός, απόφοιτος της σχολής του Εθνικού Θεάτρου, που αυτή την περίοδο παίζει στο «Ναυάγιο» απάντησε στις «αδιάκριτες» ερωτήσεις του παρουσιαστή και ηθοποιού για τα παιδικά του χρόνια στα Χανιά, τη διαδρομή της οικογένειάς του από την Αλβανία στην Κρήτη, τα διαφορετικά πρόσωπα του ρατσισμού και το πότε ένιωσε άνετα να μιλάει για την καταγωγή του.
«Οι γονείς μου έφυγαν από την Αλβανία όταν γεννήθηκα και κάποια στιγμή έφτασαν στα Χανιά και τότε με πήγε ο παππούς μου στην Κρήτη. Είναι πολύ τραυματικό για ένα παιδί με δύο ανθρώπους και μετά να τους αποχωρίζεται. Αυτοί ήταν οι φροντιστές μου, οι παππούδες μου, και ξαφνικά δεν είναι μια μέρα και είναι αρκετά τραυματικό για ένα παιδί.
Είναι γενικά ένα διαβαλκανικό θέμα. Έχω πολλές φορές συζητήσει με παιδιά από τα Βαλκάνια που έχουν την ίδια ιστορία. Και με αυτά τα παιδιά μοιράζομαι ένα κοινό πρόβλημα. Εδώ είμαστε Αλβανοί και στην Αλβανία, Έλληνες. Έχουμε μια διττή ταυτότητα που δεν την έχουμε επιλέξει. Είναι ένα συλλογικό τραύμα μιας γενιάς. Ίσως έμαθα να είμαι πολύ μόνος και αυτό τον χρόνο έπρεπε να τον γεμίζω με ενδιαφέροντα πράγματα. Αυτό με βοήθησε πολύ, με έκανε πολύ δημιουργικό. Δεν βαριόμουν ποτέ μόνος, πάντα κάτι έκανα» είπε αρχικά και πρόσθεσε:
«Δυστυχώς βίωσα ρατσισμό. Αλλά επειδή ήμουν φρόνιμο παιδί και ήσυχο και η οικογένειά μου πολύ καλοί άνθρωποι που δεν έδιναν “δικαιώματα” δεν βιώσαμε οξύ ρατσισμό. Κάποιες φορές είχα την αίσθηση ότι οι διαπροσωπικές μας σχέσεις έφταναν μέχρι ενός σημείου. Νομίζω ότι έχουν αλλάξει τα πράγματα και εύχομαι να αλλάξουν περισσότερο. Η ταυτότητα είναι το όπλο μας, η πηγή της δημιουργίας μας και εμπνέει και τους απέναντί μας. Αν κρύβεις αυτό που είσαι και δεν το επικοινωνείς τότε τι άνθρωπος ή καλλιτέχνης είσαι; Αυτή είναι η πηγή της δημιουργίας μας.»
Όσον αφορά την καταγωγή του και το πότε άρχισε να μιλάει ανοιχτά για αυτήν είπε τα εξής:
«Πολλές φορές είχα σκεφτεί να κρύβω την καταγωγή μου. Άρχισα να λέω ότι έχω γεννηθεί στην Αλβανία όταν ήμουν στο Πολυτεχνείο. Συνήθως έλεγα ότι έχω γεννηθεί στην Ελλάδα για να τελειώνουμε, ήταν πιο εύκολο. Εγώ έφταιγα για αυτό, δεν έφταιγαν οι άνθρωποι γύρω μου, γιατί κι εγώ είχα την πεποίθηση αυτή, κι ακόμα έχω κατάλοιπά της, ότι ήταν πιο εύκολο. Έβαζα τον άλλον να θεωρεί ότι είμαστε το ίδιο.
Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι πραγματικά το πρόβλημα και ο πυρήνας του προβλήματος. Γιατί κάποιος να έχει πρόβλημα με κάποιον, με την ταυτότητα ενός ανθρώπου. Εμένα η αντίδρασή μου μερικές φορές γελάω και ήταν χιούμορ, δεν ήταν ρατσισμός. Στα 18 μου ένιωθα καλύτερα και ότι υπήρχε αποδοχή, έβλεπα ανθρώπους να κάνουν το ίδιο και αυτό.
Στο Πολυτεχνείο είχαμε έντονη συλλογικότητα και με βοήθησε πολύ. Ο καθένας είναι αυτό που θέλει να είναι. Ορίζει τη δική του ταυτότητα και θέλει και μπορεί αυτό που θέλει να είναι. Μπορεί να είναι και να λέγεται όπως θέλει ο ίδιος».
Διαβάστε ακόμη:
- Διονύσης Ατζαράκης: Αποκάλυψε το παρασκήνιο της συνέντευξης με την Χάρις Αλεξίου
- Δέσποινα Μοίρου: «Τα είχα με τον Τζακ Νίκολσον για τρία χρόνια»
- Σοφία Κουρτίδου: «Αυτό που αισθανόμαστε, δεν το κρύβουμε»
- Τζέιμς Καφετζής: «Θα μπω στο Survivor 100 κιλά»
JOBS
Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα
Υπηρεσίες Εστίασης
Εποχιακή Εργασία
21-12-2023
Μυκονος
Πωλήσεις
Πλήρης Απασχόληση
05-02-2024
Αθήνα