Τον χαρακτηρίζουν – και όχι άδικα – ως έναν από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του. Και μπορεί να είναι ακόμα πολύ νέος και σε ηλικία και στον χώρο της υποκριτικής, αλλά έχει καταφέρει ήδη πολλά, έχοντας παράλληλα χτίσει το δικό του, φανατικό κοινό.
Ο Αργύρης Πανταζάρας είναι ένας πολυπράγμων, αεικίνητος ηθοποιός και πάντα περιζήτητος για δηλώσεις, καθώς αυτά που λέει σε κάνουν να σκεφτείς λίγο πέρα από τα συνηθισμένα. Ακροβατεί μεταξύ τηλεόρασης και θεατρικού σανιδιού και τα καταφέρνει περίφημα, όχι απλώς στο να είναι αποδοτικός, αλλά να κερδίζει κάθε φορά επάξια το χειροκρότημα του τηλεοπτικού και θεατρικού κοινού.
Μετά τη συμμετοχή του στις άκρως επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές, «Το Κόκκινο Ποτάμι», «Άγριες Μέλισσες» και «Σασμό», τον βλέπουμε φέτος σε δύο σίριαλ που πάνε πολύ καλά.
Ο Αργύρης Πανταζάρας υποδύεται τον «Ντίνο Παπακώστα» στον «Παράδεισο των Κυριών» του Alpha και τον «Φώντα» στο «Φλόγα και Άνεμος» της ΕΡΤ.
Φέτος, όμως, ο Αργύρης Πανταζάρας επιστρέφει εκεί που ξεκίνησε. Στο σανίδι του Εθνικού Θεάτρου, οπού σπούδασε υποκριτική και μάλιστα το 2016 κέρδισε το βραβείο «Δημήτρης Χορν» για την καλύτερη ερμηνεία νέου άνδρα ηθοποιού με τρεις υποψηφιότητες για τον ρόλο του τρελού («Βασιλιάς Ληρ»), για τον ρόλο του Έκτορα («Ρήσος» του Ευριπίδη) και για τον μονόλογο «ΑΩ» σε διασκευή και σκηνοθεσία δική του στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής.
Φέτος, λοιπόν, θα πρωταγωνιστήσει στην παράσταση «Βρυκόλακες» του Χένρικ Ίψεν σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Θα υποδυθεί τον ρόλο του Όσβαλντ, ενώ η θεατρική του μητέρα, κυρία Άλβινγκ θα είναι η Ναταλία Τσαλίκη που θα αντικαταστήσει τη Νένα Μεντή, η οποία αποχώρησε από την παράσταση για σημαντικούς οικογενειακούς λόγους.
Ο Αργύρης Πανταζάρας μιλά αποκλειστικά στο neolaia.gr:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
-Φέτος, σε βλέπουμε σε 2 τηλεοπτικές σειρές και στην προετοιμασία μιας θεατρικής παράστασης. Πώς προλαβαίνεις σαν ηθοποιός να είσαι αποδοτικός σε 3 σημαντικά projects; Περισσεύει ελεύθερος χρόνος;
«Ούτε ο πρώτος είμαι ούτε ο τελευταίος. Η αλήθεια είναι όμως ότι εγώ το κάνω για πρώτη φορά. Θα στα βάλω σε μια σειρά για να καταλάβεις πώς δουλεύει κανείς σε αυτόν τον χώρο. Αυτά που βλέπετε εσείς ταυτόχρονα μπορεί να έχουν προετοιμαστεί και συμφωνηθεί ετεροχρονισμένα. Ας πούμε, η «Φλόγα και Άνεμος» γυρίστηκε πριν από τον «Παράδεισο των κυριών». Και «Οι Βρυκόλακες» του Ίψεν που θα ανεβεί σε λίγο στο Εθνικό Θέατρο να φανταστείς συμφωνήθηκε και τον διαβάζω πριν ακόμα και από τον «Σασμό». Τα πράγματα δουλεύονται και παράλληλα και αναδρομικά και σε βάθος χρόνου. Ναι, είναι εξουθενωτικό να το φαντάζεσαι αλλά δεν είναι και τίποτα καινούργιο. Αυτό είναι και η σημασία του επαγγελματία ηθοποιού. Δε παίζεις όταν έχει όρεξη ή όταν έχει έμπνευση, παίζει κατά παραγγελία. Π.χ. 9:00 το πρωί ερωτεύεσαι, 10:15 χωρίζεις, 11:00 τα ξανά φτιάχνετε και το βράδυ πεθαίνεις σε κάθε παράσταση. Και αυτό όχι κάθε μέρα με την ίδια σειρά.
Κοίτα, οι ηθοποιοί παλαιότερα και σπουδαιότεροι από εμάς, ανέβαζαν περισσότερες παραστάσεις, μέσα σε λιγότερο χρόνο. Και κάθε Δευτέρα κάνανε γυρίσματα στον Φίνο 5 ταινίες τον χρόνο, μηδενός εξαιρουμένου. Οι ταινίες τότε ήταν η δική τους τηλεόραση. Επίσης άγνωστο για τον πολύ κόσμο είναι πως η προετοιμασία γινότανε με άλλους ρυθμούς, ταξιδεύανε στο εξωτερικό για να δούνε πιο έργο να ανεβάσουν, βλέπανε την παράσταση , την μεταφράζανε μέσα στο καράβι ή στο τρένο της επιστροφής, την μαθαίνανε τη Δευτέρα και τις παίζανε την Τετάρτη πρεμιέρα. Μπορείς να το διανοηθείς αυτό; Βέβαια Είχανε τα ίδια σκηνικά σε όλο το ρεπερτόριο, καθώς επίσης προϋπόθεση ήταν κάθε ηθοποιός να έχει 5 κοστούμια συγκεκριμένα στην προσωπική γκαρνταρόμπα.
Οι παραστάσεις δίνονταν με υποβολέα στο κουβούκλιο μπροστά στη σκηνή, που τους έλεγε το κείμενο, καθώς και τις σκηνικές οδηγίες: “Εδώ πίνεις”, “εδώ κλαις”, κλπ.
Είναι γεγονός πως σε μια παράσταση της Κοτοπούλη, παίζανε την πρώτη πράξη, ενώ ταυτόχρονα μεταφραζόταν την ώρα της παράστασης η τρίτη πράξη. Στο διάλειμμα τη μαθαίνανε και βγαίνανε να παίξουνε. Αυτό ήταν η φύση του θεάτρου σε όλη του ιστορία από την γέννησή του. Τώρα τι να πω εγώ μπροστά σε όλα αυτά; Τώρα εμείς περιμένουμε να βρει ο άλλος τον ρόλο, να μπει, να βγει από αυτόν. Υπάρχει μια πολυτέλεια που δεν είναι αντιληπτή. Επειδή ο κόσμος αλλάζει συνέχεια, συνεπώς και οι αντιλήψεις για τα πράγματα. Προφανώς και δεν μπορείς να είσαι αποδοτικός 18 ώρες την μέρα. Αλλά και ποιος είναι; Και οι ακριβότεροι ποδοσφαιριστές σε κάποιο ματς θα παίξουν και χάλια, και θα τραυματιστούν και θα χρειαστούν και ξεκούραση. Και ο Αντετοκούνμπο χάνει και κανά καλάθι. Και το ματς μπορεί να χαθεί και το Κύπελλο. Δεν έγινε και κάτι παιδιά. Προσωπικά πάντα άφηνα κενό στις εργασίες μου και χρόνο για αγρανάπαυση. Μπορεί να μην είναι εμφανές, επειδή σας φανερώνονται «οι καρποί τις δουλειάς» ταυτόχρονα. Ταινίες, παραστάσεις, σειρές κλπ. Σου λέει “ο άλλος πως προλαβαίνεις;”. Είναι επειδή “οι σπόροι δε φυτεύονται την ίδια στιγμή”. Κάτι που θα δεις σε 2-3 χρόνια Εγώ το δουλεύω από πολύ νωρίτερα. Όλα αθροίζονται, η εμπειρία, η ευαισθησία, τα διαβάσματα μας, τα μοτίβα μας. Τόσο καιρό, για τους συναδέλφους που δούλευαν με αυτό τον ρυθμό, εγώ έκανα πάντα μια προσευχή για εκείνους, μια καλή σκέψη, να αντέξουν, να τα καταφέρουν, να πετύχουν. Και το ξέρουν. Τώρα ήρθε η ώρα να προσευχηθούν οι άλλοι για μένα!».
-Μίλησέ μας για τη νέα παράσταση στο Εθνικό Θέατρο, «Οι Βρυκόλακες» του Ίψεν. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία με τον Σταμάτη Φασουλή και πόσο επηρεάζει η αποχώρηση της Νένας Μεντή;
«Κάθε συνεργασία είναι μια νέα οικογένεια. Σου εμπιστεύονται κάτι από αυτό που θα ήθελαν να μοιραστούν, να ζήσουν, να δημιουργήσουν μαζί σου. Να συνταξιδέψουν. Σε έχουν νιώσει, σε έχουν εμπιστευτεί και ή θέλουν κάτι από αυτό που ήδη φέρεις, ή πιστεύουν στην μεταμόρφωση που μπορεί εσύ να προσφέρεις. Η Νένα, πόσο την αγαπώ, πόσο την αγάπησα! Τιμή μου που δουλέψαμε τόσο καιρό, έμαθα τόσα πράγματα για την τέχνη μας και για την ιστορία μας. Το θέατρο είναι μια τέχνη που δε διδάσκεται παρά μόνο από στόμα σε στόμα και μόνο στην πράξη, δηλαδή “κάνοντας την”, “πρεσβεύοντας την”. Η Νένα είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος! Για μένα, την παράσταση η Νένα την έκανε, την έπαιξε, τον έφτασε τον ρόλο, το έπαιξε το έργο. Εξαντλήθηκε, όμως, με ένα οικογενειακό θέμα υγείας. Είναι τόσο ανθρώπινο, τόσο πάνω από εμάς όλο αυτό, που με κάνει να δακρύζω τώρα που σας το λέω. Ίσως αυτό έγινε για να καταλάβουμε όλοι μας ότι είναι σημαντικότερο να είμαστε άνθρωποι, να είμαστε καλά και να είμαστε δίπλα σε αυτόν που αγαπάμε. Είναι ιστορικό γεγονός αυτό. Σε έναν κόσμο που κανείς δε θα άφηνε έναν ρόλο, ένα χρίσμα, μια θέση, σε έναν κόσμο που η ηθική και η συνείδηση απομακρύνονται από τις ψυχές των ανθρώπων, έρχεται η ζωή και σου λέει τι έχει «πραγματική αξία». Οι ρόλοι εκεί θα είναι μάγκες, θα έρθουν και θα φύγουν. Η ψυχή μας όμως έχει την δική της αποστολή και αυτό είναι ιερό.
Τώρα μόλις αρχίσαμε με τη Ναταλία Τσαλίκη στον ρόλο της κυρίας Άλβινγκ. Έχω συνεργαστεί στο παρελθόν και κάναμε εξαιρετικό δίδυμο. Οι συνεργάτες μας είναι η έμπνευση που μπορούμε να πάρουμε και στις πιο δύσκολες στιγμές. Η Ναταλία είναι ένας κρυστάλλινος άνθρωπος, λαμπερός και διαυγής με τρομερό μεράκι. Τιμή μας που δέχτηκε αυτή τη δύσκολη αποστολή ειδικά αυτό το διάστημα λίγο πριν από την πρεμιέρα. Οι ηθοποιοί που αγωνιζόμαστε νιώθω ότι είμαστε όλοι στην ίδια ομάδα. Όταν έρχεται η ώρα μπαίνουμε και στο 2ο ημίχρονο να πάρουμε το ματς όλοι μαζί.».
-Θα ήθελες να «ξετυλίξεις το κουβάρι» του ρόλου σου ως «Όσβαλντ» και να μας πεις για τι μιλάει αυτός ο ρόλος; Τι είναι ο «Όσβαλντ» και τι μήνυμα περνάει ο Ίψεν, που είχε κατηγορηθεί για προκλητικό περιεχόμενο εκείνη την εποχή;
«Ένα είναι σίγουρο. Δε θα αρρωστήσω πάντως για να προσφέρω αληθοφάνεια στον ρόλο, όχι. Το έχω κάνει στο παρελθόν δεν σημαίνει ότι λειτουργεί πάντα. Προτιμώ να θεραπεύσω εγώ τον Όσβαλντ, τους Όσβαλντ! Η “θεραπεία” για το έργο δεν είναι να βρεθεί φάρμακο για την σύφιλη. “Το φως και η αλήθεια” είναι το φάρμακο και το φαρμάκι μαζί. Η αλήθεια που βγαίνει στο φως και μας τυφλώνει… Είναι ένα έργο που ακολουθεί τη δραματουργία του Οιδίποδα. Είναι ένα κλασικό αριστούργημα κι έτσι πρέπει να παιχτεί, με σεβασμό, ευαισθησία και καλαισθησία. Αυτή η παράσταση θέλω να παιχτεί για το φως. Το ξέρω ότι είναι ένα σκοτεινό έργο. Όμως, θέλω να παιχτεί για το φως. Ο Ίψεν έγραψε τους ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ για να καταδικάσει τις σκουριασμένες ιδέες που επιστρέφουν μέσα από μορφές, μέσα από όλους μας ξανά και ξανά σαν μια ασθένεια κληρονομική».
-Πρωταγωνιστείς σε 2 τηλεοπτικές σειρές που ξεκίνησαν πολύ δυναμικά φέτος. Πες μας δυο λόγια για το πώς αντιμετωπίζεις τον ρόλο σου.
«Ο ρόλος είναι κάτι που δεν είναι υπαρκτό. Είναι μια “σύνθεση”. Αν έχεις ένα καλό κείμενο, καλές συνθήκες εργασίας, καλή καθοδήγηση, καθώς και προσωπικό υλικό δουλεμένο, τότε κάτι μπορεί να γίνει. Αν έχεις και καλό παρτενέρ ακόμα καλύτερα θα λειτουργήσει η σύνθεση και οι διαστάσεις του ρόλου. Θέλει περισσότερο γνώση μουσικής, αθλητισμού και αυτογνωσία παρά κάποιου είδους βιωματικής εμπειρίας ή ιδεολογίας. Δεν χρειάζεται να είσαι επαναστάτης για να παίξεις τον επαναστάτη. Όπως δε χρειάζεται να είσαι δολοφόνος για να παίξεις τον δολοφόνο. Χρειάζεται να είσαι καλλιτέχνης, γενναίος, τολμηρός, ευαίσθητος. Χρειάζεται να είσαι ακριβής, καίριος, να έχεις ανάσα, στομάχι και ρυθμό στους νευρώνες όλου του σώματος.
Θέλω να σας αφήσω με αυτό που είπε πρόσφατα ο Σταμάτης Φασουλής για τον ηθοποιό: “Εμείς δουλεύοντας έναν ρόλο κόντρα στον χαρακτήρα μας, ανοίγουμε τρύπες στο σκοτάδι της ζωής για να φωτίσουμε το άγνωστο. Να δούμε τον κόσμο με τα μάτια ακόμα και του εχθρού μας. Να μιλήσουμε με μια φωνή που δεν ξέραμε ούτε εμείς την ύπαρξή της και ακόμα πιο πολύ να φορτωθούμε το βάρος ενός άλλου κόσμου. Να περιηγηθούμε στο άγνωστο, να θαυμάσουμε, να γλυκαθούμε αλλά και να τρομάξουμε, να αγριευτούμε με το μεγαλείο ή με την ευτέλεια της ανθρώπινης ψυχής.”».
JOBS
Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα
Πληροφορική
Πρακτική Άσκηση
05-02-2024
Άγιος Δημήτριος Αττικής
Αγροτικά
Πλήρης Απασχόληση
24-01-2024
Ηρακλειο Κρητης
ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;
2
4
TRENDING
