Εκλογές... ώρα μηδέν!

Δεν είναι λίγες οι φορές που ο ελληνικός λαός έδειξε να μετανιώνει για κυβερνήσεις που ο ίδιος εξέλεξε, καθώς άλλα έταζαν προεκλογικά κι άλλα πραγματοποιούσαν από τη πολυπόθητη “καρέκλα της εξουσίας”. Στο ίδιο έργο θεατές, μετά από ακόμη μία δύσκολη ( για το λαό ) τετραετία, καλούμαστε να επιλέξουμε ξανά ανάμεσα σε πολιτικούς δοκιμασμένους και προφανώς αποτυχημένους για τα μύρια καλά που έταζαν και αναμφίβολα απέτυχαν να εφαρμόσουν. Επηρεασμένος από μία έκφραση που συνηθίζει να μου τονίζει ο πατέρας μου ‘’ Μεταξύ δύο αποδεδειγμένα κακών, είσαι αναγκασμένος να επιλέξεις το λιγότερο κακό’’, αυτή τη φορά όπως και πολλοί άλλοι αδυνατώ να κατατοπιστώ και να επιλέξω.

Παρακολουθώντας τη δημόσια συζήτηση των πολιτικών αρχηγών τη Πέμπτη, μήπως και μου δοθεί ένα μικρό ερέθισμα για να αποφασίσω, παρατήρησα κάτι που σε οποιαδήποτε χώρα επιθυμεί να υποστηρίζει το δημοκρατικό της πολίτευμα, θα έπρεπε ρητά να απαγορεύεται. Ορισμένοι από τους δημοσιογράφους που είχαν επιλεχθεί για να κάνουν ερωτήσεις στους πολιτικούς αρχηγούς ήταν σύζυγοι ισχυρών μελών πολιτικών κομμάτων (βλ. Σία Κοσιώνη, Μάρα Ζαχαρέα, Ράνια Τζίμα). Σε μία κοινωνία στην οποία θα επικρατούσε η ηθική, η αξιοκρατία και η αμεροληψία, οι τρεις δημοσιογράφοι θα ζητούσαν σίγουρα να εξαιρεθούν και ο κόσμος θα κατέκρινε το γεγονός από τη στιγμή που θα γινόταν γνωστό. Μα γιατί στην αγαπημένη μας Ελλάδα εν έτι 2023 να μη συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Περνώντας στην κρίσιμη μα και τόσο σοβαρή διαδικασία των εκλογών, ακούω συχνά τελευταία από φίλους και γνωστούς πως θεωρούν ανώφελο το να ψηφίσουν, είτε γιατί δεν έχουν (ή δεν επιθυμούν να έχουν) καμία επαφή με το πολιτικό κόσμο είτε γιατί θεωρούν πως ανεξαρτήτως των εκλογικών αποτελεσμάτων τίποτα δε θα αλλάξει.. Είναι όμως οι ίδιοι που συμμετέχουν (ορθώς) σε πορείες για να διαμαρτυρηθούν και να απαιτήσουν την αλλαγή, αγνοώντας σαφώς ποιος είναι ικανός να τεθεί προ των ευθυνών για ένα καλύτερο αύριο. Για να γίνει εφικτό όμως κάτι τέτοιο πρέπει να δοθούν βάσεις και περιθώρια σε νέους ανθρώπους με ήθος, γνώσεις, ικανότητες και μεράκι, να παράξουν έργο και αξίες και να ασχοληθούν με τα κοινά.

Αξιοσημείωτο επίσης είναι το γεγονός πως οι βουλευτές αμείβονται με τόσο υψηλούς μισθούς, επιδόματα και διάφορες εισφορές, πράγμα που μόνο αδικία και δυσαρέσκεια προκαλεί στο ευρύ κοινό. Σε σύγκριση με τον κατώτατο μισθό της χώρας ένας βουλευτής λαμβάνει μεικτά περίπου οκταπλάσιο μισθό από έναν Έλληνα πολίτη, κάτι που εδώ και χρόνια ενοχλεί, μα δε διορθώνεται. Φυσικά είναι σωστό και εύλογο, άτομα που κατέχουν κύριες θέσεις ευθύνης να χαίρουν υψηλότερων αποδοχών. Μα για να είναι αποδεκτό κάτι τέτοιο θα πρέπει αυτά τα άτομα να αισθάνονται την υποχρέωση να αναλαμβάνουν την οποιαδήποτε ευθύνη τους αναλογεί αλλά και να αποδέχονται τις συνέπειες. Στη σημερινή πολιτική σκηνή οι υψηλές αποδοχές είναι εξασφαλισμένες όποια κι αν είναι η απόδοσή σου στο πόστο που αναλαμβάνεις και δεν αποτελούν επιβράβευση για κάποιον που κοπιάζει και αναλαμβάνει ευθύνες. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σίγουρα στην αγορά εργασίας, που υψηλότερες αποδοχές δίνονται (κατά κύριο λόγο) σε αυτούς που μόχθησαν και απέδειξαν πως τις αξίζουν.

Κλείνοντας θα ήταν πρέπον να σημειωθεί, πως στις λίγες ημέρες που μείνανε για τις κάλπες είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων μας να αποφασίσουμε και να καταλήξουμε σε ποιον θα θέλαμε να δώσουμε την ευκαιρία και την ευθύνη για την αλλαγή που όλοι προσμένουμε. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε την εύστοχη δήλωση του Πλάτωνα:

«Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους πολύ κατώτερους τους»

Πηγή φωτογραφιών & cover photo: Intime

Διάβασε ακόμα:

• Εκλογές 2023: Πόσους σταυρούς προτίμησης βάζουμε ανά περιφέρεια – Πότε ακυρώνεται το ψηφοδέλτιο
• Εκλογές 2023: Ο ΣΥΡΙΖΑ προανήγγειλε μήνυση για «απόπειρα αλλοίωσης εκλογών»