Ο Solmeister στο neolaia.gr: «Το Annie είναι το μεγαλύτερο banger που έχω βγάλει - Με τη Marseaux είμαστε δίδυμες ψυχές»

Απρόβλεπτος, άκρως δημιουργικός, έχει πάντα κάτι να πει. Γράφει στίχους, μουσική και ραπάρει, επειδή θέλει να μοιραστεί τα συναισθήματά του και τις εμπειρίες του. Ο Solmeister είναι ένας πολυπρόσωπος, πολυτάλαντος και ακόρεστα δημιουργικός καλλιτέχνης, που δεν εφησυχάζεται ποτέ.

Μέσα από τη μουσική και τους στίχους του παρουσιάζει ιστορίες πικρές, αλλά ταυτόχρονα λυτρωτικές, σμιλεμένες μέσα από ερωτικές απογοητεύσεις και rock-bottom βραδιές και συγκυρίες.

Με αφορμή το νέο, αιχμηρό album του, “Solmedister 1s d3ad” ο επιδραστικός artist μιλά στο neolaia.gr και αποκαλύπτεται.

Ο Solmeister στο neolaia.gr: Απολαύστε τη συνέντευξη

Μίλησέ μας για τον νέο σου δίσκο; Πώς προέκυψαν αυτά τα κομμάτια, με τόσο φρέσκο ήχο, εντελώς new era;

Οι δίσκοι μου κατά κύριο λόγο είναι κονσεπτικοί, άλλοτε αυστηρά ακολουθώντας μια ιστορία, άλλοτε δεμένοι σφιχτά θεματικά. Αυτό περιέχει πολύ σχεδιασμό, πολύ ψυχαναγκασμό και δημιουργεί αυτό το ενδιαφέρον, πειραματικό αποτέλεσμα που αγάπησε ο κόσμος σε μένα. Παρατήρησα όμως πως αυτή μου η μέθοδος υστερεί σε αυθορμητισμό.

Έτσι, ψάχνοντας την έμπνευση για το επόμενο μου βήμα, σε βράδια που ήμουν τελείως χάλια από ποτά και καταχρήσεις, απλά άρχισα να γράφω, προσπαθώντας να αποτυπώσω το vibe. Αυτό οδήγησε σε πιο minimal παραγωγές, εμφανώς επηρεασμένες από τις μουσικές που ακούγαμε στα πάρτυ που κάναμε στο Freakhouse (το στούντιό μας), δοσμένες όμως με την προσωπική μου πινελιά.

Γιατί SOLMEISTER 1S D3AD;

Γιατί έπρεπε να σκοτώσω (πρώτα μέσα μου) την ιδέα του τι είναι ήδη ο Solmeister για να μπορέσω να νιώσω πραγματικά ελεύθερος να δημιουργήσω κάτι νέο.

Ξεχωρίζεις κάποιο κομμάτι από τον νέο σου δίσκο; Ή κάποιο κομμάτι που σε έκανα να νιώσεις πολύ έντονα συναισθήματα;

Το Annie είναι το μεγαλύτερο banger που έχω βγάλει εδώ και χρόνια, αλλά σίγουρα το Junkie είναι το πιο συναισθηματικά φορτισμένο. Το Junkie, παρά το γεγονός πως είναι ο επίλογος του S1D3, ήταν η αρχή της κατρακύλας… Έτσι είναι ταυτόχρονα επίλογος και προπομπός…

Τι αποτελεί έμπνευση για τον Solmeister;

Η απώλεια, ο πόνος, το ποτό.

Πώς ήταν ο Μανώλης σαν παιδί και σαν έφηβος; Τι επιρροές είχες από παιδί στη μουσική;

Αυτοκαταστροφικός, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Είμαι έντονα συναισθηματικός και έχω την τάση να τα ρίχνω σε μένα, οπότε η μουσική που άκουγα και εν τέλει αποφάσισα να φτιάξω, είναι μουσική για την ψυχή, μουσική που συντροφεύει πραγματικά. Στην εφηβεία άκουγα κυρίως ραπ, αλλά στο σπίτι μου μεγάλωσα με διάφορα ερεθίσματα.

Ο κόσμος αγαπάει πολύ τους WNC και τις συνεργασίες σου με τη Marseaux. Τι ξεχωρίζεις σε εκείνη και σαν άτομο και σαν καλλιτέχνη;

Ότι οι ψυχές μας είναι δίδυμες. Πληγώνομαι εγώ και πονά κι εκείνη.

Τι σημαίνει για σένα η οικογένεια των WNC;

Το WNC είναι τα καλύτερά μου χρόνια. Συμβολίζει ένα μικρό, τρελό όνειρο που πήρε σάρκα και οστά. Είπαμε ότι θα ζήσουμε από την τέχνη μας και τα καταφέραμε, ανεβάζοντας ο ένας τον άλλο στην κορυφή.

Παντρεύεις στα τραγούδια σου το ραπ, το ποπ-ροκ, το alternative ροκ με πανκ πινελιές. Σου αρέσει να πειραματίζεσαι και να μην έχεις ταμπέλα σαν artist;

Ναι, είναι η ευχή και η κατάρα μου. Οι ταμπέλες βολεύουν στο marketing, κάνουν το μήνυμα ξεκάθαρο στον αγοραστή. Εγώ εξ αρχής από τον ακροατή μου, ζήτησα εμπιστοσύνη στο προσωπικό μου όραμα. Δε θα βγάλω το ίδιο κομμάτι 700 φορές. Αν ήθελα να το παίξω safe, θα έβγαζα άλλους τρεις δίσκους με τραγούδια που λένε «εφηβεία», «προαύλιο», «τετράδιο» και θα διατηρούσα το ίδιο hype μέχρι να βαρεθώ και να τα παρατήσω.

Αλλά ο σκοπός μου δεν ήταν ποτέ να βρω τη συνταγή, ήταν να μεγαλώσω και να συνεχίσω να καταγράφω το ταξίδι μου. Νιώθω ευλογημένος που κατάφερα και επανεπισκέφθηκα την εφηβεία μου, έλυσα τα θέματά μου, τα μοιράστηκα με τον κόσμο, τα αγκάλιασε και τα κάναμε συνθήματα που πλέον συμβολίζουν το πανέμορφο τότε. Αλλά στο τώρα, είμαι κάπου αλλού και νιώθω εξίσου μόνος, περιτριγυρισμένος από μια μοναξιά μεταλλαγμένη.

Είναι άλλο να είσαι ένας loser στο λύκειο και να νιώθεις μόνος επειδή είσαι μόνος και άλλο να είσαι πετυχημένος, με όσα θέλησες ποτέ και να σε πνίγει το σκοτάδι. Ως εκ τούτου, στο μυαλό μου, δε μπορείς να μιλήσεις με την ίδια μουσική γλώσσα για το ένα και για το άλλο.

Τι δεν αντέχει με τίποτα ο Solmeister στην κοινωνία γύρω του και πού βρίσκει καταφύγιο για να βρίσκει τον εαυτό του;

Τη μιζέρια. Η αρνητικούρα έγινε τρόπος επικοινωνίας μεταξύ μας και νιώθω πως συχνά όλο αυτό με τραβάει κάτω. Βλέπεις τα σχόλια στο TikTok από άγνωστους σε άγνωστους, να είναι ειρωνεία, χλεύη, μισογυνισμός και αναρωτιέσαι αν αυτό αντικατοπτρίζει μια πραγματική πρόθεση ή εάν απλά σαν κοινωνία εκμεταλλευόμαστε την ανωνυμία για να ξεδώσουμε ο ένας πάνω στον άλλο. Το προσωπικό μου καταφύγιο μου είναι στο τώρα.

Το internet δεν είναι ο πραγματικός κόσμος μου θυμίζω, αποσυνδέομαι λίγο και περπατάω στο ηλιοβασίλεμα χαζεύοντας τα αμάξια και τους περαστικούς.

Έχεις ένα ιδιαίτερο λουκ με στοιχεία emo, αλλά ραπάρεις. Τι θέλεις να εκφράσεις με αυτό το εκκεντρικό λουκ;

Ραπάρω επειδή είμαι πολυλογάς και εξυπνάκιας. Αυτό με τράβηξε στο ραπ από όταν ήμουν μικρός, η ευκαιρία που σου δίνει να αναπτύξεις τη σκέψη σου και ταυτόχρονα τα λογοπαίγνια, οι παρομοιώσεις, αυτό που στο ιδίωμα το λένε «μπάρες». Το λουκ μου όμως είναι πολύ πιο στυλιζαρισμένο από τον μέσο ράπερ, γιατί ήθελα να δημιουργήσω μία persona που είναι larger than life για τη σκηνή. Ανά δίσκο έχω άλλα μαλλιά, άλλο ντύσιμο, άλλα λογότυπα, όλα εμπνευσμένα και εκτελεσμένα από μένα. Κρύβω σύμβολα, που για τον μέσο άνθρωπο μπορεί να μη σημαίνουν τίποτα, αλλά για μένα είναι το νόημα πίσω από τα πάντα. To fullface που ροκάρω στο νέο δίσκο, είναι η μάσκα που φόρεσα για να πω την αλήθεια και λίγο αίμα που στάζει από το δόξα πατρί, για τον Solmeister που πέθανε.

Ποια η γνώμη σου για τους στίχους της τραπ;

Είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας. Το κοινό τους ανέδειξε, δεν μας ανάγκασε κανείς να τους ακούμε. Κάθε, μα κάθε, γενιά λέει για τη μουσική της νεολαίας ότι θα διαφθείρει τους νέους και παρ’ όλα αυτά, με κάποιο τρόπο επιβιώσαμε και τους γοφούς του Έλβις και τον σατανισμό των Sabbath και τις προτροπές βίας του Eminem.

Άρα είτε είμαστε αυτοκαταστροφικοί σαν κοινωνία και γινόμαστε χειρότεροι σε κάθε γενιά πηγαίνοντας προς τον αφανισμό μας μετά μουσικής, ή απλά το τι λέει ο εκάστοτε entertainer είναι απλά μουσική και καλό θα ήταν να τσιλάρεις μπάρμπα γιατί κι εσένα ο μπάρμπας σου τα ίδια έλεγε γι’ αυτά που άκουγες.

Πώς αντιμετωπίζεις τους haters; Σβήνεις τα σχόλιά τους;

Ναι, πάντα. Ο κόσμος έχει μπερδέψει το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, με το προνόμιο του ακροατηρίου. Το ότι έχεις δικαίωμα να έχεις μία άποψη και να την λες, δε σημαίνει πως εγώ έχω υποχρέωση να την ακούσω, πόσο μάλλον να την προβάλλω στην προσωπική γωνίτσα μου στο internet. Έτσι κι αλλιώς, η γνώμη ενός ανθρώπου που δεν γουστάρει αυτό που κάνουμε, δε με ενδιαφέρει. Δεν κάνω μουσική για να πείσω κανέναν να την ακούσει, κάνω επειδή έχω ανάγκη να εκφράζομαι και όσοι νιώθουν το ίδιο ταυτίζονται. Οι υπόλοιποι έχουν δικούς τους αγαπημένους να ταυτιστούν.

Ετοιμάζεις κάτι άλλο αυτή την περίοδο, κάποιες εμφανίσεις;

Μόλις γυρίσαμε από το μεγαλύτερο μας πανελλαδικό τουρ, οπότε το σάρκινο ράκος μου πρέπει να ξεκουραστεί για να συνέλθει. Είμαι όμως πολύ ενεργός στουντιακά, γιατί τα προσωπικά μου βάσανα πολλαπλασιάστηκαν λίγο πριν βγει ο δίσκος και ήδη γράφω τον επόμενο… Δουλεύω επίσης το δίσκο της Marseaux και ένα βιβλίο με διηγήματα βασισμένα στον δίσκο μου «Τα Λέμε στην Κόλαση». Γενικά δεν μπορώ να κάτσω πολύ ήσυχος, οι σκέψεις θα με φάνε.

Θα ήθελες να ευχηθείς κάτι στους θαυμαστές σου και στους αναγνώστες του neolaia.gr ;

Εύχομαι να τα πούμε συναυλιακά, να δουν το θαύμα με τα μάτια τους.

Solmeister σε ευχαριστούμε για αυτή την όμορφη συζήτηση…

Εγώ σας ευχαριστώ για την όρεξη να ακούτε τις βλακείες μου!

Το νέο album του Solmeister “SOLMEISTER 1S D3AD” κυκλοφορεί σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες από την CKND Records και τη Minos EMI, a Universal Music Company