Περί ισότητας

(Αν)ισότητα…Αν υπήρχε ισότητα. Το αστείο στον κόσμο μας είναι ότι έχουμε την αυταπάτη ότι ζούμε σε ένα κόσμο ιδανικό. Σε έναν κόσμο τέλειο και φυσικά χωρίς προβλήματα. Το πιο παράδοξο δε είναι ότι νομίζουμε πως έχουμε βάλει τα θεμέλια της ισότητας και ότι ο κόσμος μας έχει εξελιχθεί!

Ρίξτε μια μάτια στην κοινωνία. Και πείτε μου για ποια ισότητα μιλάμε; Για ποιο κράτος πρόνοιας; Για ποια ίση κοινωνία; Βλέπετε γύρω σας εσείς ανθρώπους ίσους; Αν ναι, επισκεφτείτε άμεσα έναν οφθαλμίατρο!

Η θέση του κόσμου μας δυσχεραίνει όλο και περισσότερο. Λέμε με καμάρι ότι ζούμε ένα έτι 2022, ότι ζούμε στον 21ο αιώνα και προσωπικά γύρω μου το μόνο που βλέπω είναι απαρχαιωμένες αντιλήψεις, συντηρητισμός και παρωπίδες! Παρωπίδες βαριές και ασήκωτες! Για την κοινωνία υπάρχουν μόνο δυο κριτήρια.

Το πρώτο είναι οι αριθμοί. Ποσό χρόνων είσαι; Ποσά λεφτά βγάζεις; Τι βαθμό είχες στο σχολείο; Πόσους συντρόφους είχες; Πόσους φίκους είχες; Και πόσους έχεις ακόμα; Ποσά μόρια έγραψες στις πανελλήνιες; Αριθμοί…αριθμοί και ξανά αριθμοί.

Καθορίζεται η ζωή μας από νούμερα, ενώ το δεύτερο κριτήριο είναι το χρώμα. Ένα χρώμα που κάποιοι απλά τυχαία δεν έχουν. Ένα χρώμα εξαιτίας του οποίου χιλιάδες άνθρωποι έχασαν την ζωή τους. Ένα χρώμα εξαιτίας του οποίου άλλοι άνθρωποι ευνοήθηκαν. Εσύ Έλληνα που κάθεσαι στο τραπέζι αυτή τη στιγμή πως θα ένιωθες αν απλά είχες λίγη παραπάνω μελανίνη στον οργανισμό σου; Και φυσικά θα πεις ότι είσαι παππού προς παππού Γραικός. Ε καημένε τουρκόσπορε πού να ξέρες…

Όλοι είμαστε φτιαγμένοι από τον ίδιο θεό και ταγμένοι στην ίδια μοίρα. Ποτέ θα καταλάβεις ότι είμαστε πολίτες του κόσμου και όχι της χώρας μας; Ποτέ θα καταλάβετε όλοι εκεί έξω ότι είμαστε άνθρωποι και ότι πρέπει να κρίνεται από το μέσα και όχι από το έξω; Είναι Αλβανός; Κλέβει είναι Έλληνας; Τεμπελιάζει. Είναι Ιταλός; Μαγειρεύει καλά. Είναι Ρώσος; Είναι έξυπνος. Ποτέ θα καταλάβετε ποσό αστεία ακούγονται τα στερεότυπα; Εξελίξτε τον εαυτό σας και αφήστε τους γύρω σας. Γίνετε άνθρωποι πια.