Ουγγαρία: Η Κορωνο-δικτατορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ένα από τα πολλά προβλήματα με τα οποία έχει έρθει αντιμέτωπη η Ευρωπαϊκή Ένωση τελευταία, είναι η κρίση της δημοκρατίας στην Ουγγαρία.

Ο Βίκτορ Όρμπαν κατάφερε να περάσει ένα νομοσχέδιο, το οποίο νομιμοποιεί τις υπερεξουσίες του, στο πλαίσιο της επ’ αορίστο κατάστασης έκτακτης ανάγκης κρουσμένης, λόγω κορωνοϊού. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση έχει την δυνατότητα να παύει με διατάγματα τους νόμους και να προσθέτει έκτακτα μέτρα μέσω κυβερνητικών εγκυκλίων, για την δήθεν διασφάλιση της υγείας, της υλικής και προσωπικής ασφάλειας των πολίτων και της οικονομίας. Στόχος του είναι να δημιουργήσει μια «ανελεύθερη δημοκρατία» στηριζόμενος στα μοντέλα της Τουρκίας, της Κίνας και της Ρωσίας, για να σώσει το κράτος του από την υπονόμευση που δέχεται λόγω της παγκοσμιοποίησης και της επιρροής των τραπεζιτών και των Ευρωκρατών.

Οι περισσότεροι σχολιαστές κάνουν λόγο για μια ιδιότυπη «δικτατορία» και δικαιολογημένα, αφού η κατάσταση που δημιουργεί το νομοσχέδιο δεν έχει περιορισμό χρόνου εκτός κι αν το κοινοβούλιο αποφασίσει να διακόψει την ισχύ του με την ίδια ενισχυμένη πλειοψηφία με την οποία το πέρασε (2/3), ή αν ο Ορμπάν κρίνει πως η κατάσταση έκτακτης ανάγκης έχει παρέλθει. Η πρώτη επιλογή, ωστόσο, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αφού το κόμμα του, Fidesz, έχει αυτή την πλειοψηφία, ενώ η δεύτερη εξαρτάται άμεσα από εκείνον. Ακόμη, το νομοσχέδιο ορίζει ακριβώς το αντίστροφο από το άρθρο 53 πρβ. 3 του Συντάγματος, το οποίο γράφει πως «τα διατάγματα θα ισχύουν επ’ αόριστον (και όχι για 15 ημέρες μόνο) χωρίς προηγούμενη έγκριση του Κοινοβουλίου, πέραν βεβαίως της αρχικής».

Έτσι το Κοινοβούλιο επιτάσσεται στις « διαταγές» του κυβερνώντος κόμματος και εφόσον το κράτος βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης, δεν μπορεί να προχωρήσει σε εκλογές ή σε δημοψήφισμα, ώστε να «ρίξει» την κυβέρνηση. Πέρα από αυτά το νομοσχέδιο προβλέπει κυρώσεις – τις οποίες δεν διευκρινίζει – για τους δημοσιογράφους που προωθούν fake news, αλλά και για όσους παραβιάζουν τα υγειονομικά μετρά. Φυσικά υπάρχει ο φόβος ότι πολλοί θα αντιμετωπίσουν αυτές τις κυρώσεις, όχι απαραίτητα για την μη τήρηση των παραπάνω, αλλά για ειδήσεις που δεν αρέσουν στην κυβέρνηση.

Εννοείται πως ο Πρωθυπουργός αρνείται τις κατηγορίες και για να προλάβει τις επικρίσεις που θα έρθουν από παντού είπε, αναφερόμενος στη ΕΕ, πως δεν μπορούν να του κάνουν ερωτήσεις νομικής φύσεως εν μέσω κρίσης για τις αποφάσεις του και τις υπερεξουσίες που ανέλαβε, αφού οι ίδιοι δεν μπορούν να είναι αποτελεσματικοί. Ισχυρίζεται επίσης πως μόλις τελειώσει η κρίση όλες οι εξουσίες, ανεξαιρέτως, θα επιστραφούν στο κράτος. Πολλές όμως κινήσεις του είναι ύποπτες. Γιατί να επιτεθεί στην ΕΕ χωρίς η τελευταία να έχει κάνει κάποια δήλωση περί του θέματος; Γιατί δεν γράφει ξεκάθαρα τον περιορισμό χρόνου στο νομοσχέδιο αλλά και τις κυρώσεις και τις συνθήκες υπό τις οποίες οι παραβάτες θα τιμωρούνται; Τέλος, γιατί απορρίπτει την πρόταση για τον έλεγχο κράτους δίκαιου από την ΕΕ προς την χώρα του και απειλεί με βέτο το Ταμείο Ανάκαμψης αν αυτό πρέπει να συνδεθεί με το κράτος δίκαιου;

Η ΕΕ θα πρέπει να κινηθεί ταχύτατα, αν θέλει να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα, καθώς έχει ήδη λάβει μεγάλες διαστάσεις.

Αρχικά, οφείλει βάσει του Άρθρου 7 του Συντάγματος της να εξετάσει μέσω του Κοινοβουλίου την σοβαρή παραβίαση των θεμελιωδών αρχών της και να αποφασιστεί η αναστολή ορισμένων δικαιωμάτων του κράτους, χωρίς να επηρεάζεται η ισχύς των υποχρεώσεών του.

Δεύτερον, τα χρήματα του επόμενου προϋπολογισμού της ΕΕ, αλλά και τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης που προορίζονται για την Ουγγαρία, να συνδέονται άμεσα με την ύπαρξη κράτους δίκαιου.

Τρίτον, τα χρήματα που θα λαμβάνει η Ουγγαρία από την ΕΕ, αν αυτό αποφασιστεί έτσι, να γίνεται με αυστηρό έλεγχο από ειδική επιτροπή της τελευταίας, για την διασφάλιση της σωστής χρήσης τους.

Τέταρτον, η ΕΕ να ελέγχει τακτικά και στενά τα διατάγματα που χρησιμοποιεί ο Ορμπάν, όπως και τις αιτίες επιβολής κυρώσεων των παραβατών που θέτει το νομοσχέδιο, ώστε να διασφαλισθεί το καθεστώς δημοκρατίας.

Η ΕΕ έχει χρέος να διαβεβαιώσει πως δεν θα παραβιαστούν οι αξίες της ίδιας, της δημοκρατίας, η εφαρμογή του νόμου και τα ανθρώπινα δικαιώματα και να μην επιτρέψει την δημιουργία καμίας δικτατορίας κανενός κράτους!

Της Μαρίας Παπαγιάννη, Φοιτήτριας Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.

Πηγές: euronews, syntagmawatch, dw, voanews, politico.eu, eur-lex.europa.eu

Κεντρική φωτογραφία: Unsplash