Καινούριοι λόγοι και τρόποι να χαιρόμαστε

Το να ανοίγεις πλέον την τηλεόραση ή να διαβάζεις τις ειδήσεις στο διαδίκτυο είναι ένα τεστ για τις αντοχές σου. Αντοχές στα νεύρα, αντοχές στην ψυχολογία, αντοχές σε οτιδήποτε χρειάζεται να πιαστείς για να μην αυτοκτονήσεις/απελπιστείς/αρπαχτείς μαλλί με μαλλί/βριστείς κοκ.

Όσα ξέραμε μέχρι στιγμής, όσα είχαμε ζήσει και όσα είχαμε συνηθίσει να κάνουμε πρέπει να τα ξεχάσουμε, τουλάχιστον με τον τρόπο που γνωρίζαμε.

Και όχι μόνο λόγω της πανδημίας (και της οποιαδήποτε μελλοντικής πανδημίας που μην έχετε καμία αμφιβολία ότι θα έρθει σύντομα). Το λέω και λόγω του φόβου για τις φυσικές καταστροφές, για την τρομοκρατία, για την τρέλα που κυκλοφορεί, για την κακία που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, για τους ίδιους τους ανθρώπους που τη μία στιγμή είναι δίπλα μας και την άλλη απέναντί μας, έτοιμοι να μας φάνε. Λόγω των νέων ασθενειών που εμφανίζονται, όχι μόνο από εξωτερικούς παράγοντες αλλά και από εσωτερικούς, από εμάς τους ίδιους. Λόγω του κακού που κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας και τους γύρω μας.

Ο κόσμος άλλαξε και θα συνεχίζει να αλλάζει. Εμείς αλλάζουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Μήπως, λοιπόν, θα πρέπει να βρούμε νέους λόγους να χαιρόμαστε; Νέους τρόπους να χαιρόμαστε βρε αδερφέ!

Είναι ένας μόνο από τους τρόπους άμυνας που μπορώ να σκεφτώ αλλά μάλλον είναι ο πιο εύκολος γιατί εξαρτάται από εμάς.

Αρχικά, πρέπει να χαιρόμαστε αν είμαστε καλά! Να χαιρόμαστε γιατί είμαστε καλά. Που όλοι όσοι αγαπάμε είναι καλά και δίπλα μας. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να το θυμόμαστε, η υγεία δεν αγοράζεται, είναι πολύτιμη, και πρέπει να την κρατάμε με νύχια και με δόντια.

Πρέπει να χαιρόμαστε που έχουμε ανθρώπους δίπλα μας. Που μας αγαπούν και τους αγαπάμε.

Να μάθουμε να διασκεδάζουμε με διαφορετικούς τρόπους. Με λιγότερα ίσως, με λιγότερους ίσως (έτσι και αλλιώς δεν μιλάς με όλα τα άτομα που βρίσκεσαι σε ένα πάρτι ή σε ένα μπαρ). Δεν είναι ανάγκη να πιείς τον Βόσπορο για να περάσεις καλά. Αν πάλι είναι ανάγκη να το κάνεις αυτό, τότε μάλλον πρέπει να ψάξεις για πιο βαθιά προβλήματα. Να μάθουμε να περνάμε καλά και στο σπίτι μας, να κάνουμε πράγματα για τον εαυτό μας, να περάσουμε εμείς καλά, μόνοι μας. Είναι πολύ σημαντικό άλλωστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε τη μοναξιά και την ησυχία.

Να είμαστε προετοιμασμένοι και ενημερωμένοι. Έτσι μπορούμε να είμαστε πολύ πιο ήσυχοι ότι θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις αναποδιές, όπου και αν μας βρουν. Αν το ξέρουμε αυτό, τότε σίγουρα θα είμαστε περισσότερο ήρεμοι, με λιγότερο άγχος, και θα απολαμβάνουμε ακόμα και τα πιο απλά πράγματα γύρω μας που μέχρι πριν δεν τα βλέπαμε λόγω συνεχούς ανησυχίας.

Κυρίως, να βρούμε νέους τρόπους να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, τώρα που μας κρύβει η μάσκα και πρέπει να αποφεύγουμε την αγκαλιά, την επαφή. Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να την «πούμε» την αγάπη μας, γιατί όχι και να τη φωνάξουμε. Να τη δείξουμε έμπρακτα. Να χαμογελάσουν τα μάτια μας, να μην έχουμε ανάγκη τα χείλη μόνο.

Προσαρμογή και ευελιξία παιδιά. Για να τα περιγράφουμε αργότερα όλα αυτά και να γελάμε.