Το κρίμα της εποχής μας

Με πάνω από το μισό του έτους να έχει περάσει, και μαζί του και μια αρκετά δύσκολη περίοδος, διανύουμε ταυτόχρονα και μία από τις χειρότερες εποχές, που σημασία έχει μόνο το φαίνεσθαι και το ψέμα, που κρύβουμε κάτω από μία καλά καμουφλαρισμένη κοινωνία.

Από πού να πρωτοξεκινήσω; Aπό τον πόλεμο των social media; Nαι, πόλεμο θα τον ονόμαζα, που λειτουργεί υπογείως, ακυρώνοντας τον χαρακτήρα των ανθρώπων, αυτό που πραγματικά μετράει δηλαδή, τα πάντα έχουν θυσιαστεί στον βωμό του «να φαίνομαι ωραίος/α» και όχι αδίκως, αφού για τους περισσότερους ισχύει η ταύτιση ανθρώπου και φωτογραφίας, ενώ ένας μόνιμος μαραθώνιος για την απόκτηση περισσότερων likes βρίσκεται πάντα στο προσκήνιο. Ακόμα μια πιο απατηλή ταύτιση, αποτελεί αυτή της διαφήμισης της ευτυχίας με την πραγματική ευτυχία.

Όταν περνάς καλά, δεν έχεις ανάγκη να το αποδείξεις σε κανέναν, όταν εσύ τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και αισθάνεσαι όμορφα με το πώς είσαι, δεν χρειάζεσαι κανέναν αριθμό να στο δικαιολογήσει. Οθόνες γεμάτες ευτελή είδωλα, που παρουσιάζουν την τέλεια πλουσιοπάροχη ζωή τους, κερδίζουν όλο και περισσότερα, με έναν όχλο να ακολουθεί και να μιμείται, με την διαφορά, ότι οι χαμένοι της υπόθεσης είμαστε εμείς.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η οθόνη του κινητού μας το πρόβλημα, η ελληνική τηλεόραση έχει πραγματικά φτάσει στον πάτο, ριάλιτι ξεκινούν να μας βομβαρδίζουν, και μαζί τους ξεκινά η υποβάθμιση του ανθρωπινού είδους, ο εξευτελισμός κάθε ηθικής, ακόμα και η σπίλωση της ίδιας της γυναικείας ύπαρξης με κάθε τρόπο.

Και πες πως κλείνεις το κινητό και την τηλεόραση. Τελείωσαν τα προβλήματα; όχι φυσικά. «Αποδοχή» μια λέξη απλή, καθημερινή, αλλά ιδιαίτερα βαρυσήμαντη. Δυστυχώς όμως απουσιάζει στην πράξη, οτιδήποτε διαφέρει του στερεοτυπικού, αποτελεί αντικείμενο χλευασμού και ρατσιστικής συμπεριφοράς.

Και μετά αναρωτιόμαστε από πού πηγάζουν οι χιλιάδες ανασφάλειες που κουβαλάει ο καθένας. Αν ο σωματότυπος σου δεν έχει διαστάσεις μοντέλου και το σώμα σου δεν είναι αψεγάδιαστο, αν η οικονομική σου κατάσταση δεν σου επιτρέπει να αγοράσεις ακριβά «αγαθά», αν η εργασία σου είναι χειρωνακτική, ακόμη και αν οι απόψεις σου διαφέρουν από αυτές της μάζας, τότε αδιαμφισβήτητα δεν μπορείς να γίνεις αποδεκτός σε αυτή την κοινωνία. Το φύλο, το χρώμα δέρματος, οι σεξουαλικές προτιμήσεις, όλα πρέπει να περνούν από αυστηρό έλεγχο, και γι’ αυτό οι άνθρωποι πλέον κλείνονται στον εαυτό τους, φοβούνται να εκφραστούν, φοβούνται να ζήσουν όπως τους αξίζει.

Όλα αυτά έχουν φοβερό αντίκτυπο στις ανθρώπινες σχέσεις, φιλία δεν υφίσταται πλέον, πρέπει να είσαι πολύ τυχερός να έχεις κοντά σου έστω ένα-δύο άτομα να νοιάζονται πραγματικά για σένα, να μπορείς χωρίς φόβο να εμπιστευθείς και να μοιραστείς καθετί που σε προβληματίζει, αλλά για άλλη μια φορά, το συμφέρον, η αλαζονεία, η ζήλεια, έχουν ριζώσει βαθιά και μπαίνουν τροχοπέδη σε κάθε από καρδιάς συναίσθημα. Όταν σε χρειάζονται, εσύ να είσαι εκεί, όταν τους χρειαστείς όμως; άφαντοι όλοι∙ όταν κάνεις εσύ κάποιο λάθος, θα πέσουν να σε φάνε, αν κάνουν εκείνοι όμως, κάτι που θα σε ενοχλήσει και τολμήσεις να το πεις; γίνεσαι υπερβολικός.

Ανθρώπινες σχέσεις είναι, όμως, και ο έρωτας, ο οποίος προτιμάται εύκολος και εφήμερος, το ρομαντικό και το μακροχρόνιο είναι πλέον ξεπερασμένα, πραγματική αγάπη δεν υπάρχει πια, και αν υπάρχει είναι δύσκολο να βρεθεί, γιατί ο εγωισμός έχει φτάσει στα ύψη, γιατί δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τον άλλον όπως είναι, αλλά μανιωδώς ζητάμε το τέλειο, η αυτό που θα μας δοθεί χωρίς να προσπαθήσουμε, που δεν θα απαιτήσει την δέσμευση.

Η κατάσταση αυτή ελπίζω να θλίβει τους περισσότερους από εσάς, είναι μεγάλο κρίμα η εποχή μας να καταντάει άθυρμα στα χέρια ενός δήθεν κόσμου, οπού μπορείς να γίνεις αποδεκτός μόνο αν έχεις πολλά likes και follows, η αν συμβιβάζεσαι μόνο εσύ, ενός κόσμου, οπού η προβολή κάθε ανηθικότητας γίνεται εσκεμμένα για να τραβήξει ολοένα και περισσότερους τηλεθεατές, οπού το να είσαι ο εαυτός σου αποτελεί κακούργημα, οπού δεν μπορείς να εμπιστευθείς κανέναν, το θέμα είναι αν θα το αφήνουμε εμείς να περνάει έτσι, αν θα συνεχίσουμε να είμαστε παθητικοί θεατές μιας σύγχρονης καταστροφής.