Ένας απλός άνθρωπος σκέφτεται για τον κορωνοϊό

Πολλά τα θέματα γύρω γύρω. Αρκετά από αυτά πολύ σοβαρά, θέματα που δεν θα τελειώσουν σε 2-3 μέρες, θέματα που ήρθαν για να μείνουν στον κόσμο μας, στην κοινωνία μας, στο μυαλό μας. Κάποια θα τα συνηθίσουμε, κάποια άλλα πάντα θα μας εκπλήσσουν ενώ θα έπρεπε να τα έχουμε χωνέψει. Διαλέγω ένα από αυτά, το νέο μας αγαπημένο ιό, που προφανώς ήρθε για να μείνει.

Δεν είμαι ειδικός σε καμία των περιπτώσεων. Θεωρώ όμως τον εαυτό μου έναν λογικό άνθρωπο, που διαβάζει, ενημερώνεται από πολλαπλές και διαφορετικές πηγές και μέσα, ακούει και προσπαθεί να κατανοήσει αυτά που ακούει, και που παρακολουθεί και επιστημονικά τα πράγματα. Δεν μπορώ όμως να μην παραδεχτώ ότι είμαι και εντελώς χέστρα σε θέματα υγείας, φοβάμαι αρκετά και εννοείται ότι ψάχνομαι συνεχώς!

Πώς αντιμετωπίζω αυτό το νέο λοιπόν; Τι κρατάω από αυτά που ακούω;

Αρχικά θα πω ότι δεν μπαίνω καν σε διαδικασία να συζητήσω θεωρίες συνωμοσίας. Ότι έγινε σε εργαστήρια, ότι το κάνουν για να σκοτώσουν τους Κινέζους ή το κάνουν οι Κινέζοι για να σκοτώσουν τους υπόλοιπους, ότι το κάνουν για να μας τραβήξουν την προσοχή από άλλα θέματα. Είναι αρκετοί όσοι τα πιστεύουν αυτά, εγώ δεν μπαίνω σε τέτοιο τρυπάκι. Οι ειδικοί (που ακούω) λένε ότι είναι εξέλιξη της φύσης/της βιολογίας να βγαίνουν νέοι ιοί και δεν μπορούν να περιοριστούν και να κανονιστούν πότε θα ανακοινωθούν.

Κρατάω αυτό που λένε όλοι ότι πρέπει να κάνουμε τα αυτονόητα που κάνουμε και για τη γρίπη. Δεν μπορεί ο άλλος να βήχει μέσα στη μούρη σου χωρίς να βάζει ένα χέρι μπροστά. Δεν μπορεί να είναι βρωμιάρηδες όλοι και να μην πλένουν ποτέ τα χέρια τους. Αυτά που πρέπει να κάνουμε έτσι και αλλιώς ρε παιδιά. Και προφανώς δεν έχει κανένα νόημα να φοράτε μάσκες αν τις βάζετε και τις βγάζετε, και κυρίως αν πιάνετε τα μάτια σας και τη μύτη σας.

Όλο αυτό με τα καρναβάλια και τις μαλακίες «ότι δεν μας πτοεί ο κορωνοϊός». Όπως είπε ένας επιδημιολόγος (έγιναν και αυτοί οι άνθρωποι διάσημοι…) δεν έχει να κάνει με τη σοβαρότητα της ασθένειας. Απλά είναι στα πλαίσια της προσπάθειας να περιοριστεί η εξάπλωση. Γιατί; Γιατί αν υπάρξουν πολλά απανωτά κρούσματα, δεν θα μπορέσει να τα αντιμετωπίσει το σύστημα υγείας. Στόχος δηλαδή είναι τα κρούσματα (που θα αυξηθούν και λογικό είναι) να απλωθούν στον χρόνο για να μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, να μην παραλύσει το σύστημα και κυρίως για να μην αποκλειστούν άλλοι ασθενείς από τα νοσοκομεία κοκ.

Γιατί φοβόμαστε τόσο; Γιατί είναι κάτι που δεν ξέρουμε. Γιατί είναι κάτι άγνωστο μέχρι στιγμής και όπως είναι φυσικό ό,τι δεν ξέρουμε, δεν μπορούμε να το ελέγξουμε άρα το φοβόμαστε. Ακούω τους ειδικούς να λένε ότι θα μάθουμε να ζούμε με αυτό, θα βρουν εμβόλιο, θα βρουν φάρμακα, θα το συνηθίσουμε μέχρι να βγει κάτι άλλο και κάνουμε πάλι την ίδια κουβέντα.

Ειλικρινά, πολύ θα ήθελα να μου απαντήσουν άνθρωποι που όντως ξέρουν κάτι παραπάνω από μένα. Και κυρίως, πρέπει να δουλέψουμε και εμείς με τους εαυτούς μας τον τρόπο που αντιδρούμε. Να προσέχουμε τον εαυτό μας, να είμαστε καλά αλλά να έχουμε και κοινό νου, να έχουμε συναίσθηση του τι ακούμε και τι κρατάμε από αυτά που ακούμε.

Σίγουρα θα υπάρχουν φορές που θα ανησυχούμε, και εγώ ανησυχώ και πιάνω τον εαυτό μου να πωρώνεται με τα στατιστικά κοκ. Αλλά το παλεύω, βάζω τη λογική και το ξεπερνώ. Ψυχραιμία, ενημέρωση και λογική παιδιά!

Δείτε επίσης: Κορωναϊός: Παγκόσμιος χάρτης ανίχνευσης του ιού δείχνει τα κρούσματα σε LIVE χρόνο