Πώς θα καταλάβεις αν κάποιος σου λέει ψέματα;

Πόσα ψέματα έχουμε πει και ακούσει στη ζωή μας; Είναι τελικά τα ψέματα αναγκαία για την κοινωνική μας επιβίωση ή πρόκειται για μύθο;

Το σίγουρο είναι πως αν έχει κανείς πάντα μια ψεύτικη δικαιολογία ακριβώς κάτω απ’ τη γλώσσα του και την ξεστομίζει σχεδόν αντανακλαστικά, ε τότε δε μιλάμε για απλό, δικαιολογημένο ψεματάκι, αλλά για παθολογική κατάσταση ψεύτη ανθρώπου, που αδυνατεί να αναλάβει την παραμικρή ευθύνη του εαυτού του και ταλαιπωρείται από ανείπωτη ανασφάλεια.

Επειδή, όπως ξέρουμε, δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πράγματα που είναι έξω από εμάς (ως ένα βαθμό τουλάχιστον) ούτε έχουμε τη δυνατότητα βέβαια να κουνήσουμε πάνω κάτω ένα μαγικό ραβδάκι και ευθύς να εξαφανιστούν όλοι οι ψεύτες πάνω στη γη, θα κάνουμε κάτι πολύ πιο απλό: Έχεις δοκιμάσει ποτέ να «πιάσεις» το ψέμα ακριβώς τη στιγμή που εκστομίζεται;

Αξίζει να προσπαθήσεις, γιατί το να καταλάβεις το ψέμα τη στιγμή που στο λέει ο άλλος είναι τεράστιο προσόν, που αν μη τι άλλο φανερώνει διορατικότητα, ενσυναίσθηση και οξεία παρατηρητικότητα.

Πώς μπορούμε όμως να πετύχουμε κάτι τέτοιο, χωρίς να υπάρξουν δυσάρεστες συνέπειες και παρεξηγήσεις στη σχέση μας με τον άλλον; Η απάντηση είναι πολύ απλή: Γλώσσα του σώματος!

Μαθαίνοντας να “διαβάζουμε” και να καταλαβαίνουμε τη μη λεκτική γλώσσα του σώματος, μπορούμε να διακρίνουμε καθαρότερα τα σημάδια που προδίδουν ένα “ψεύτη”. Σε τελική ανάλυση, ακόμη κι αν μας έχει “φλομώσει” στο ψέμα, εμείς δε θα πέφτουμε στην παγίδα να αμφιταλαντευόμαστε για τα λεγόμενά του ή, ακόμα χειρότερα, να τον πιστεύουμε!

Ποια στοιχεία μπορούν να μαρτυρήσουν ότι κάποιος ψεύδεται στα μούτρα μας;

Εκφράσεις προσώπου

Πόσες φορές παρατήρησες στο πρόσωπο αυτού που ψεύδεται έντονες αντιδράσεις απογοήτευσης, έκπληξης ή ανασηκωμένα φρύδια μέχρι το Θεό; Συνήθως, όσο πιο θεατράλ και υπερβολική γίνεται η εκφραστικότητα κάποιου μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να σε κοροϊδεύει.

Συνέχεια, συνοχή και γλωσσομπερδέματα

Ένας τυπικός “ψεύτης” δεν καταφέρνει συνήθως να ολοκληρώσει μια απάντηση σε μια ερώτηση που του κάνουμε (Εκτός αν πρόκειται για επαγγελματία ψεύτη που, ενώ εσύ ξέρεις ότι σε δουλεύει, εκείνος συνεχίζει να σου αφηγείται με στόμφο πόσο ωραία πέρασε με τη βασίλισσα της Αγγλίας στο Μόντε Κάρλο πέρυσι τα Χριστούγεννα). Πολύ συχνά, αντί να απαντήσει ευθέως στην ερώτησή σου, ξοδεύει χρόνο για να σχολιάσει την ερώτηση που του απεύθυνες, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που μπερδεύει τη σύνταξη του λόγου του, με αποτέλεσμα να μη βγαίνει κανένα νόημα από αυτά που λέει. Γλώσσησε τη μπέρδα του, δεν είναι τίποτα, θα περάσει!

Τα μάτια λένε πολλά

Οι άνθρωποι που λένε κατ’ εξακολούθηση ψέματα, τείνουν να αποφεύγουν κάθε οπτική επαφή με τους συνομιλητές τους, πράγμα που καθιστά πολύ εύκολο το να τους “πιάσεις στα πράσα”.

Αμήχανες κινήσεις

Πολύ συχνά, το να πεις ένα ψέμα συνοδεύεται από μεγάλη αμηχανία. Αν κάποιος σου μιλάει και παράλληλα μασουλάει τα νύχια του, ξύνεται συνέχεια σε άσχετα σημεία ή σταυρώνει τα χέρια του, τότε ενδέχεται να σου λέει ψέματα.

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να πούμε το εξής, όχι για να απενοχοποιήσουμε τους κάθε είδους ψεύτες, αλλά κυρίως για να αποαγιοποιήσουμε εμάς τους ίδιους: Επειδή, ουδείς αλάνθαστος, είναι πολύ καλύτερο να δίνεις μια δεύτερη ευκαιρία ή να συζητάς με το πρόσωπο που σου λέει ψέματα για το λόγο και την ανάγκη που τον οδηγεί εκεί.

Επίσης, για να “πιάσεις” κάποιον που σου λέει ψέματα, είναι λογικό (και σχεδόν αυτονόητο) ότι έχεις πει και εσύ ψέματα, έστω μια φορά στη ζωή σου, διαφορετικά πώς θα τον καταλάβεις;

Δες κι αυτό: Πώς μπορείς να καταλάβεις από τη γλώσσα του σώματος ότι σε απατά