Έρευνα: Γιατί πενθούμε το θάνατο ενός διάσημου;

Κάθε φορά που πεθαίνει ένας διάσημος υπάρχουν πολλοί που επικρίνουν τις εκρήξεις αγάπης ως ανειλικρινείς.

Η αλήθεια είναι ότι όντως μερικές φορές επικρατεί το συναίσθημα της μάζας και άτομα που δεν άκουγαν ποτέ έναν καλλιτέχνη, αναφέρονται σε αυτόν απλά επειδή το κάνει όλο το Ίντερνετ. Ωστόσο, υπάρχει σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Michael Brennan από το Πανεπιστήμιο Λίβερπουλ μια ψυχολογική εξήγηση.

“Ο θαυμαστής δεν πενθεί μόνο την απώλεια της διασημότητας αλλά και άλλες πτυχές της προσωπικής του ζωής που έχουν συνδεθεί με τη διασημότητα”, είπε σε γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων.

Ο Κοινωνιολόγος εξήγησε πως όταν ακούμε μουσική –ιδιαίτερα ως νεαροί ενήλικες- είναι πιο πιθανό να σχηματίσουμε αναμνήσεις συνδεδεμένες με τα τραγούδια. Όταν στο μέλλον σκεφτόμαστε τη μουσική τους, αναπολούμε σχέσεις που για καιρό είναι χαμένες ή όνειρα και ίσως πάλι λυπούμαστε για ό,τι δεν ήταν να γίνει.

Διάβασε εδώ γιατί πεθαίνουν τόσοι διάσημοι το 2016

“Στον θρήνο της απώλειας μιας διασημότητας, ο θαυμαστής πιθανόν θρηνεί και την απώλεια μιας προσωπικής σχέσης ή την απώλεια της προσωπικής του σύνδεσης με τις αναμνήσεις από τη μουσική της διασημότητας”, λέει χαρακτηριστικά ο καθηγητής.

Ο θάνατος μιας διασημότητας μας υπενθυμίζει ακόμη τη δική μας θνητότητα. “Μπορεί να πεθάνεις μόνος σε ένα ασανσέρ ανεξάρτητα από το πόσο πλούσιος ή ταλαντούχος είσαι”, δήλωσε επίσης στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων η ψυχολόγος Hamira Riaz.

Πιο κυνικά, το Scientific American αναφέρει ότι υπάρχουν πτυχές του πένθους για τα δημόσια πρόσωπα που επιβεβαιώνουν τη δική μας ταυτότητα ως κοσμοπολίτικα άτομα. Κάνοντας post στο Twitter ή στο Facebook, δείχνουμε ότι έχουμε γνώση για τα παγκόσμια γεγονότα.

Ο Brennan ωστόσο υποστηρίζει ότι το πώς παρουσιάζουν τις διασημότητες τα ΜΜΕ –ιδιαιτέρως τους μουσικούς- τους κάνει πραγματικά μέρος της ζωής μας. “Αυτό δεν αναιρεί τις αντιδράσεις θλίψης αλλά μάλλον υποδηλώνει τη δύναμη των σύγχρονων ΜΜΕ”.

Αν η πραγματικότητά μας “βλέπει” μια διασημότητα καθημερινά, μπορεί κάλλιστα να αισθανόμαστε πραγματική θλίψη για την απώλειά της.

Επομένως την επόμενη φορά που θα σχολιάσετε το “post” κάποιου στο Ίντερνετ να ξέρετε ότι ίσως έχει όντως στεναχωρηθεί!