Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο έχει αλλάξει η μόδα και τα γυναικεία πρότυπα τα τελευταία 100 χρόνια;

Η μόδα κάνει “πισωγυρίσματα” τελικά ή όχι; Πάμε να ανακαλύψουμε τα πρότυπα της από τη δεκαετία του 1910 μέχρι σήμερα.

H δεκαετία του 1910 είναι επηρεασμένη από το Gibson Girl. Τι είναι αυτό;  Ουσιαστικά ο εικονογράφος Carles Dana Gibson προσπάθησε μέσα από τα σχέδια του να απεικονίσει την ιδανική γυναίκα. Το Gibson Girl πρωτοεμφανίστηκε το 1890 και επηρέασε το “γυναικείο πρότυπο” για 20 χρόνια, μέχρι δηλαδή και τη δεκαετία του 1910.

To Gibson Girl ήταν μια γυναίκα καυκάσια που έδειχνε “εύθραυστη” αλλά παράλληλα ήταν γοητευτική και προκαλούσε την ηδονή. Είχε λεπτή μέση και έντονους γοφούς.

Τη δεκαετία του 1920 η αλλαγή είναι μεγάλη. Εδώ το γυναικείο πρότυπο είναι εντελώς “επίπεδο”. Ούτε στήθος, ούτε γοφοί. Χαρακτηριστικό γυναικείο πρότυπο της εποχής ήταν η Alice Joyce.

Βεβαίως βρισκόμαστε στην εποχή της χειραφέτησης της γυναίκας.
Η Coco Chanel λανσάρει το παντελόνι για γυναίκες, αυτές αρχίζουν να καπνίζουν, να βγαίνουν μόνες τους μέχρι αργά το βράδυ, να έχουν τα μαλλιά τους κοντά καρέ. Οπότε η έλλειψη ενός “θηλυκού” προτύπου δικαιολογείται από την αντίδραση των γυναικών.

Ευτυχώς το “φλατ” γυναικείο πρότυπο δεν κράτησε πολύ και τη δεκαετία του 1930 οι καμπύλες επιστρέφουν. Τώρα το γυναικείο πρότυπο είναι η Jean Harlow, οι ανεξάρτητες, “σεξοβόμβες” γυναίκες.

Η δεκαετία του 40 χαρακτηρίζεται από το “New Look” που λάνσαρε ο Christian Dior και άλλαξε τα δεδομένα. Γυναικεία πρότυπα είναι η Katherine Hepburn αλλά και η Rita Hayworth. Οι γυναίκες παρουσιάζονται πιο δυναμικές και ανεξάρτητες από ποτέ. Η Hayworth, μάλιστα, λάνσαρε την μόδα του διακριτικού μακιγιάζ και της γοητείας του κοριτσιού της διπλανής πόρτας,

Η δεκαετία του 1950 είναι αυτή των καμπύλων. Χαρακτηριστικά γυναικεία πρότυπα είναι οι Mairylin Monroe και η Elizabeth Taylor.

Τη δεκαετία του 1960 ο Christian Dior ταράζει και πάλι τα δεδομένα λανσάροντας τη μίνι φούστα! H δεκαετία αυτή χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία. Από τη μια το πρότυπο της λεπτεπίλεπτης Γαλλίδας, όπως το supermodel Twiggy, από την άλλη η πολύ σικ γυναίκα, όπως η Τζάκυ Κένεντυ για την Αμερική. Παράλληλα δημιουργούνται αντιμόδες. Όπως το κίνημα των Mod’s (ο προάγγελος του Punk) και των χίπηδων. Η μόδα των hippies επιβάλλει τζιν παντελόνια καμπάνα, κεντήματα και τρουκς στα ρούχα, κρόσσια, ξεβάμματα, ψυχεδελικά και γεωμετρικά σχέδια.
Μέσα σε όλα υπάρχει και το απόλυτο σύμβολο του σεξ, η Brigitte Bardot.

Δεκαετία 1970, μόνο disco, Farah Fawcett και για ποιον χτυπά η καμπάνα! Ψηλόμεσα καυτά σορτς ή παντελόνια καμπάνες είναι η απόλυτη τάση. Γενικότερα όσον αφορά το σωματότυπο προωθείται ένα πιο λεπτό σώμα με μεγαλύτερες ωμοπλάτες.

Δεκαετία 1980 πάμε όλοι για aerobic. Η δεκαετία αυτή μάλλον ήταν η πιο δύσκολη για τις απλές καθημερινές γυναίκες καθώς παντού κυριαρχούσαν τα πρότυπα των supermodels, τα οποία έκαναν θραύση εκείνη την εποχή. Μιλάμε για γυναίκες που έχουν αφήσει εποχή στις πασαρέλες όπως η Linda Evangelista. Έτσι τα πρότυπα είναι: ψηλή, γυμνασμένη, αθλητική. Μάλιστα.

Η δεκαετία του 1990 κάνει μια απότομη μεταστροφή στο “ανδρόγυνο”. Τα γυναικεία πρότυπα τόσο στις πασαρέλες όσο και στη καθημερινότητα είναι αυτό που λέγανε για την Kate Moss, η οποία χαρακτηρίζει την εποχή “το σικ της ηρωίνης”.  Αδύνατες σε σημείο ανορεξίας.

Οι γυναίκες μπορεί να είναι δυναμικές και απελευθερωμένες, η εμφάνισή τους όμως πρέπει να δίνει στους άντρες την αίσθηση ασφαλείας. Πρέπει να φαίνονται δηλαδή αδύναμες. Και ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος; Το να είναι αδύνατες σε βαθμό που άλλοτε θα θεωρούνταν καχεκτικές.

Σα να μην έφταναν όλα αυτά η δεκαετία του 2000 προσθέτει τους κοιλιακούς. Χαρακτηριστικό πρότυπο της εποχής η Britney Spears. Ας μη μιλήσουμε για τον πανικό που γινόταν με τις ξανθές.

Και φτάνουμε στο σήμερα όπου επιστρέφουμε στο “bootylicioys”. Το γυναικείο πρότυπο που κυριαρχεί είναι αυτό της Beyonce. Δίνεται έμφαση στους γοφούς, αν και γενικότερα προσπαθούν να προωθήσουν ένα “υγιές” γυναικείο σώμα. Βέβαια καμιά φορά το πολύ “bootylicious” , η τόσο μεγάλη έμφαση στους γοφούς, είναι εξίσου τρομακτική για τις καθημερινές γυναίκες όπως και το πολύ αδύνατο.

Όπως και να έχει, αυτά είναι απλά πρότυπα της μόδας και των εποχών. Κανείς δε πρέπει να μας επιβάλει να είμαστε είτε αδύνατες είτε πιο γεμάτες. Η κάθε γυναίκα έχει το σωματότυπο της και δε πρέπει να προσπαθεί να γίνει κάποια άλλη.