12 Αυγούστου: Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας και ο κόσμος θυμάται...

12 Αυγούστου. Ημερομηνία σήμα κατατεθέν για την νεολαία, η παγκόσμια ημέρα που έχει ανακηρυχθεί προς τιμήν της. Μια ημέρα κατά την οποία γιορτάζουν όλοι οι νέοι και δεν είναι λίγοι οι σύλλογοι και οι κοινότητες αυτών που διοργανώνουν φαντασμαγορικά φεστιβάλ, σόου, συναυλίες και διάφορες άλλες τέτοιου τύπου ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις. Σαν ιστορικό στοιχείο, αξίζει να αναφερθεί πως η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας ορίστηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) το 1990 και στόχο έχει την ανάδειξη, επί τη ευκαιρία, των προβλημάτων που απασχολούν τους νέους.

Σύμφωνα πάντα με τον ΟΗΕ και τις αποφάσεις του διαχρονικά, αξίζει να αναφερθεί πως ανάμεσα σε αυτές διακρίνονται και τα δικαιώματα των νέων τα οποία αμφιβάλλω αν και σε ποιο βαθμό είναι γνωστά στους άμεσα ενδιαφερόμενους. Έτσι λοιπόν, μερικά από τα βασικότερα δικαιώματα που έχουν θεμελιωθεί και ορίζουν την συμπεριφορά τους μέσα στη κοινωνία είναι τα παρακάτω:

• να διατηρούν και να χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα, όπου είναι δυνατό, στη διοίκηση και εκπαίδευση
• να απολαμβάνουν ελευθερία θρησκείας ή πίστης
• να δημιουργούν, να διαχειρίζονται και να ελέγχουν τα δικά τους εκπαιδευτικά συστήματα

Τα παραπάνω αναφερόμενα, αν μη τι άλλο, αποτελούν από τα πιο σημαντικά δικαιώματα που έχει θέσει ο ΟΗΕ και προτρέπει την νεολαία να τα υιοθετήσει στη συμπεριφορά της με σκοπό πρωτίστως την ομαλή της ένταξη στη διεθνή κοινότητα και επιπλέον για να διασφαλιστούν αξίες όπως ο αλληλοσεβασμός και η ειρήνη ανάμεσα σε όλα τα μέλη της, ανεξαρτήτου ηλικίας. Για το αν βέβαια αυτά τα δικαιώματα-κανόνες έχουν γίνει αποδεκτά από όλους δεν έχω δει να γίνεται καμία κουβέντα, ούτε καν από τους ίδιους τους θεμελιωτές των δικαιωμάτων οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν την εποπτεία τους και να καταγγείλουν κάθε παραβίαση ή καταπάτηση τους.

Ας αρχίσουμε από την πρώτη κουκκίδα η οποία αναφέρει ” να διατηρούν και να χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα, όπου είναι δυνατό, στη διοίκηση και εκπαίδευση “. Πολύ ωραία πρόταση η οποία στηρίζει την γλωσσική ποικιλομορφία και προσπαθεί να αντιμετωπίσει την εξάλειψη των γλωσσών και των ιδιωμάτων τους ανά έθνος. Εφαρμόζεται όμως; Η κατάσταση επ’ αυτού τους θέματος, ιδιαίτερα στη χώρα μας, με την ραγδαία εξάπλωση και εξέλιξη της τεχνολογίας έχει επιδεινωθεί επικινδύνως. Η επιβολή της αγγλικής σε όλα τα υπολογιστικά συστήματα και σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει δημιουργήσει μια “ανόητη” κατάσταση η οποία ήταν και η αιτία της εφεύρεσης ενός νέου γλωσσικού κώδικα (τολμώ να πω), των greeklish. Φυσικά και σήμερα, αυτή η μίξη λατινικών και ελληνικών χαρακτήρων περνάει απαρατήρητη αφού έχει γίνει συνήθεια όλων των νέων οι οποίοι για λόγους συντομίας προτιμούν το συγκεκριμένο τρόπο γραφής και δεν συνειδητοποιούν πως γράφουν σε μία “γλώσσα” που δεν έχει πραγματική και ουσιαστική υπόσταση.

Το δεύτερο δικαίωμα των νέων μας λέει πως πρέπει ” να απολαμβάνουν ελευθερία θρησκείας ή πίστης “. Τραγική ειρωνεία το γεγονός πως υπάρχει αυτό το δικαίωμα και καθημερινά ο θρησκευτικός (μαζί και ο φυλετικός) φανατισμός σε πάρκα και πλατείες δίνει και παίρνει, καταλήγοντας πολλές φορές σε οδομαχίες και αιματηρά επεισόδια δίχως λόγο. Πόσο μάλλον και για ένα θέμα το οποίο υποτίθεται πως διασφαλίζεται παγκοσμίως από την διεθνή κοινότητα και η όποια καταπάτηση του τιμωρείται αυστηρά. Άλλωστε δεν είναι λίγοι αυτοί που επιθυμούν και έχουν ως αυτοσκοπό στην ζωή τους την επιβολή της δικής τους θρησκείας σε όσο μεγαλύτερη μερίδα ανθρώπων και νέων δύναται, με το οποιοδήποτε κόστος και τρόπο μπορεί να επιτευχθεί κάτι ανάλογο. Κι όμως αυτοί οι άνθρωποι παρότι πρέπει να τιμωρηθούν από τις διεθνείς κοινότητες και τα διεθνή δικαστήρια, συνεχίζουν να επιτελούν το “έργο” τους ανενόχλητοι, εκφοβίζοντας μέρα με τη μέρα και περισσότερο κόσμο.

Τελευταίο και καλύτερο από όλα, κατά την γνώμη μου, το δικαίωμα που ορίζει πως οι νέοι έχουν τη δυνατότητα να δημιουργούν, να διαχειρίζονται και να ελέγχουν τα εκπαιδευτικά τους συστήματα. Δικαίωμα που παρά το γεγονός ότι έχει κατοχυρωθεί, απέχει αιώνες από την αληθινή πραγματικότητα. Ζούμε σε μια χώρα που το ασταθές πολιτικό κλίμα έχει επηρεάσει για τα καλά και το εκπαιδευτικό κομμάτι καθώς ο κάθε επερχόμενος υπουργός παιδείας όλο και κάτι καινούριο έχει να προτείνει. Τα συστήματα εισαγωγής των μαθητών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αλλάζουν συχνά, οι απολύσεις πολλών εκπαιδευτικών και η αφαίρεση αρκετών διαδραστικών μαθημάτων υποβαθμίζουν το επίπεδο της αποδοτικότητας των μαθητών και της γνώσης που τους προσφέρεται ενώ και οι θέσεις σε πανεπιστήμια και τεχνολογικά ιδρύματα μειώνονται δραματικά κάθε χρόνο. Όλα αυτά χαρακτηρίζουν το κλίμα της αστάθειας και της ασάφειας που επικρατεί κάτι που εννοείται πως δεν διευκολύνει κανέναν μαθητή.

Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας λοιπόν! Ότι κι αν συμβεί αυτή θα είναι εδώ κάθε χρόνο για να υπενθυμίζει σε όσους “κοιμούνται” τα προβλήματα της νεολαίας. Θα είναι η ημέρα κατά την οποία πάντοτε οι νέοι θα έχουν τον πρώτο λόγο σε όλα. Για αυτό ζήστε την, εκμεταλλευτείτε την και αδράξτε την με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και μακριά από τα κινητά.. 😉