Είναι η εκδικητικότητα θέμα γονιδίων;

Η πρόθεση που έχει κάποιος να βλάψει τον άλλο, ειδικά όταν πιστεύει ότι έχει αδικηθεί, αποτελεί μια στερεοτυπική συμπεριφορά. Ή μήπως όχι; Οι επιστήμονες φαίνεται να έχουν αντίθετη άποψη και πιστεύουν ότι σ’ αυτό συμβάλλουν και τα γονίδια.

Μια ομάδα από ψυχολόγους, βιολόγους και μαθηματικούς ανακάλυψαν ότι όσο πιο όμοιο είναι ένα άτομο μέσα σε μια ομάδα, τόσο πιο εκδικητικό είναι προς αυτούς που βρίσκονται εκτός αυτής. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, η τάση αυτή μπορεί να έχει αναπτυχθεί για την προστασία της δομής -και τελικά της γενετικής- μιας κοινωνικής ομάδας.

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Daily Mail, οι ερευνητές βρήκαν ότι τα άτομα που φαίνονται πολύ διαφορετικά από τα υπόλοιπα μέλη μιας ομάδας, θα εξελιχθούν με αλτρουιστικό τρόπο απέναντι σε παρόμοιους εταίρους και ελάχιστα μοχθηροί απέναντι σε αυτούς που δεν είναι όμοιοι μαζί τους.

Αντιθέτως, όσοι φαίνονται πολύ όμοιοι με τα υπόλοιπα μέλη μιας ομάδας θα γίνουν πολύ αλτρουιστικοί απέναντι σε αυτούς με παρόμοιους εταίρους, όμως πολύ εκδικητικοί απέναντι σε όσους είναι ανόμοιοι, φτάνοντας συχνά μέχρι και στα άκρα, δηλαδή να τους βλάψουν.

«Τα παρόμοια άτομα είναι πιο πιθανό να μοιράζονται αντίγραφα των γονιδίων τους, ενώ στα ανόμοια άτομα αυτό είναι λιγότερο πιθανό. Ως εκ τούτου, η εξελικτική θεωρία προβλέπει ότι οι οργανισμοί θα κάνουν διακρίσεις συχνά, επειδή το να βοηθά κανείς παρόμοιους εταίρους και να βλάπτει αυτούς που διαφέρουν αυξάνει το ποσοστό των γονιδίων που μπορεί να περάσουν στις μελλοντικές γενιές», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Dr. Krupp.

Το πόρισμα της παρατιθέμενης έρευνας προσδίδει μια νέα οπτική στην καθιερωμένη εξελικτική θεωρία και θα μπορούσε να εξηγήσει το ρατσισμό και τις αντίστοιχες μορφές προκατάληψης σε ανθρώπους και άλλα είδη.