Απόψεις | Εκλογές 2015 | We are too old for this sh*t.

Που λες, φέτος το πίστεψα. Μου είπαν πως είναι οι σημαντικότερες εκλογές της Μεταπολίτευσης, πως θα αλλάξουν τα πάντα, πως κρίνεται το μέλλον της χώρας, του Ευρώ, της Ευρώπης, του κόσμου ολάκερου. Πως πρέπει να προσέξω τι θα ψηφίσω, να το σκεφτώ καλά, πως η ψήφος μου έχει αξία, πως κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει την επόμενη μέρα.

Και τους πίστεψα. Έμαθα για τις αγορές, για τα spreads, για τα CDS, για όλα. Έκατσα και διάβασα εγχώριες αναλύσεις, αναλύσεις της αλλοδαπής, αριστερές, δεξιές, φιλελεύθερες, κομμουνιστικές. Και είδα και νέα κόμματα. Και είδα και παλιά κόμματα. Και είδα και παλιά νέα κόμματα. Και νέα παλιά κόμματα.

Ομιλίες, διακηρύξεις, ιδρύσεις, μανιφέστα, συνεντεύξεις, αντιπαραθέσεις. Και πολλές ειδήσεις. Online, offline, παντού. Και μετά από όλα αυτά, έχω πέντε ερωτήματα:

1. Είναι δυνατόν ακόμη να μιλάμε για το παρελθόν και ακόμη να υπάρχει αντιπαράθεση για το ποιος φταίει;
2. Γιατί κανείς δε μιλάει πρακτικά για το μέλλον; ΠΡΑΚΤΙΚΑ. Ποια η θέση τους για τον ΕΝΦΙΑ; Θα τα πάρουν ή θα τα ακυρώσουν;
3. Γιατί πρέπει εγώ να είμαι σοβαρός με την ψήφο μου, όταν οι ίδιοι δεν είναι σοβαροί στο δημόσιο διάλογο; Πως απαιτεί σοβαρότητα η Βουλή, όταν ακόμη συζητάει για μονταρισμένα βίντεο και άλλες γελοιότητες;
4. Πόσες ακόμη φορές θα ακούσουμε σε προεκλογική ομιλία ως επιχείρημα την “κοινή λογική” και την “επανάσταση του αυτονόητου”, όταν αποδεδειγμένα τίποτα από τα δύο δεν υπάρχει σε αυτή τη χώρα; (Είναι κάτι σαν το “κοινό καλό”, όσες φορές ακούγεται στη Βουλή σημαίνει πως έρχονται φόροι).
5. Και τελευταίο: Γιατί ακόμη ακούγονται γηπεδικά συνθήματα για αριστερά, δεξιά, φασισμό και δεν ξέρω τι άλλο, τόσο από ομιλητές όσο και από υποστηρικτές;

Ας μιλήσουμε επιτέλους πρακτικά. Για το μέλλον.

Αν για κάτι υπερηφανεύεται αυτή η χώρα, είναι πως “γέννησε την Δημοκρατία”. Για να μπορεί να συνεχίσει να το κάνει, ας τη σεβαστεί.

Γιατί τόσο η χώρα, όσο και η ίδια η Δημοκρατία, είναι too old for this sh*t.