Με έναν σμπάρο πολλά «τρυγόνια»…

Πολιτικά, κοινωνικά και εθνικά ορθή και σοφή η στάση Τσίπρα

Το ‘πε και το ‘κανε ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν παρέστη στην τελετή ανάληψης της ελληνικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακούει και θα ακούσει πολλά για αυτή του την επιλογή, αλλά έπραξε το σωστό. Το σωστό πολιτικά, κοινωνικά, εθνικά.

Όταν προτείνεις μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση, όχι απλώς διαχείρισης της ελληνικής πολυδιάστατης κρίσης και βαθιάς οικονομικής ύφεσης, αλλά συνολικά ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να αποδοκιμάζεις στην πράξη την εφαρμοζόμενη, χωρίς συμβιβασμούς από τα πριν με τους αλαζόνες εμμονικούς εταίρους σου. Αν μιλάς ως υποψήφιος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προτεινόμενος από 39 αριστερά κόμματα της Γηραιάς Ηπείρου, για την ανάγκη μιας ριζικά διαφορετικής αντιμετώπισης του ευρωπαϊκού νότου και ολόκληρης της Ευρώπης οφείλεις να το αποδεικνύεις και στην πράξη.

Από αυτή την άποψη και με την ευρωπαϊκή εξεταστική για τα εγκλήματα του μνημονίου σε εξέλιξη ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποφεύγοντας την είσοδο του στο κάδρο της σημερινής εξαθλιωτικής πραγματικότητάς της Ένωσης δίνει τα κατάλληλα μηνύματα εντός και εκτός Ελλάδας. Όσοι θεωρούν δεδομένη μια μεγαλύτερη από την αναμενόμενη και λογική συμμετοχή του στο ευρωπαϊκό σύστημα για λύση στην κρίση θα πρέπει πλέον να το σκέφτονται δύο φορές. Συμβιβασμοί μπορεί να απαιτούνται για τη διαχείριση της δύσκολης επόμενης ημέρας για τη χώρα και την κοινωνική Ευρώπη, μακριά όμως από δουλοπρεπείς στάσεις και αντιλήψεις, από τις οποίες χορτάσαμε, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, γευόμενοι τα χειρότερα όσον αφορά στις συνέπειές τους!

Ακόμα και τους ελιγμούς Σαμαρά κατά την 5η θητεία της Ελλάδας ως προεδρεύουσας στην Ε.Ε. βοηθά η στάση Τσίπρα. Ενισχύει τη διαπραγματευτική ικανότητα της παρούσας κυβέρνησης της χώρας και της θεσμικής έκφρασής της έναντι των αλλοφρόνων εταίρων και του μονεταριστικού και ηθικά-κοινωνικά ανερμάτιστου νεοφιλελεύθερου χρηματοπιστωτικού λόμπι Φρανκφούρτης και Βρυξελών μια αξιωματική αντιπολίτευση, κι εν δυνάμει ακόμα και σε σύντομο χρόνο κυβέρνηση, η οποία κρατά άτεγκτη στάση, μακριά από επικοινωνιακά παζάρια φωτογραφικών ενσταντανέ που τονώνουν το προφίλ κυβερνησιμότητας της, υποσκάπτοντας την αξιοπιστίας της για δημόσιες σχέσεις.

Ο δρόμος, βέβαια, αναμένεται μακρύς. Ο Αλέξης Τσίπρας θα χρειαστεί να δοκιμαστεί πολύ περισσότερο από όσο μέχρι τώρα σε ό,τι αφορά στις αντοχές του έναντι του κατεστημένου διευθυντηρίου της Ε.Ε. για να πετύχει ουσιαστικές νίκες για τον τόπο. Σίγουρα, κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά μένει και χρέος του είναι να το αποδείξει και στην πορεία στον εαυτό του και την ελληνική κοινωνία ότι το θέλει και ταυτόχρονα ότι το μπορεί.