Avril Lavigne - Νέο άλμπουμ (κριτική)

 

Τη νέα ομώνυμη δισκογραφική δουλειά της Avril Lavigne την περιμέναμε από το περασμένο καλοκαίρι. Ή μπορεί και να την περίμενα μόνη μου οπότε δε γενικεύω… Πάντως η κυκλοφορία μετακινήθηκε από Ιούνιο σε Σεπτέμβριο κι από Σεπτέμβριο σε Νοέμβριο! Και αντί για 1η Νοεμβρίου, τελικά κυκλοφορεί 5!

Τα singles έδιναν και έπαιρναν ήδη από τον περασμένο Απρίλιο, και είχα φτάσει σε σημείο να πιστεύω ότι μέχρι να βγει το άλμπουμ θα έχουν πρώτα κυκλοφορήσει όλα τα τραγούδια ένα προς ένα! Κάτι τέτοιο βέβαια δε συνέβη και το άλμπουμ πρόσφατα κυκλοφόρησε στο iTunes.

Τα πρώτα σημάδια από τα singles δεν ήταν καλά. “Here’s To Never Growing Up” και “Rock N Roll” με έκαναν να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο με αυτήν την επιστροφή που έμοιαζε περισσότερο με πισωγύρισμα και με το video clip του δεύτερου να είναι ανεκδιήγητα ακατανόητο και ηλίθιο. Παρ’ όλα αυτά, σκέφτηκα, τα άλλα μπορεί να είναι καλύτερα. Μετά όμως ήρθε και το “Let Me Go” για να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Τουλάχιστον μου έλυσε εν μέρει το μυστήριο. Γιατί δεν το λέγατε ότι κρύβεται ο καινούριος σύζυγος από πίσω; Chad Kroeger, εγγύηση στην αποτυχία!

Επειδή όμως είχα ήδη κράξει πολύ και κάπως έπρεπε να με αποστομώσουν, φαίνεται πως το υπόλοιπο άλμπουμ τελικά δεν είναι καθόλου κακό. (Με κάποιες εξαιρέσεις πάντα.) Έχει ένα κάπως καλοκαιρινό vibe που δεν μου κάνει εντύπωση δεδομένου ότι ήρθε λίγο καθυστερημένα, αλλά ακούγεται πολύ ευχάριστα. “17”, “Sippin’ On Sunshine” και “Bitchin’ Summer” θυμίζουν λίγο παλιά Avril -αλλά γιατί όχι;- ενώ οι μπαλάντες “Falling Fast” και “Hush Hush” αντισταθμίζουν την pop χαρούμενη διάθεση.

Τη συνεργασία με τον Marilyn Manson δεν ξέρω πώς να την περιγράψω… Απλά θα πω ότι για κάποιο ανεξήγητο λόγο μου θυμίζει το “Call Me” των Blondie. Τώρα αυτό καλό είναι… κακό, δεν ξέρω… Ο συνδυασμός πάντως Manson και Lavigne στο ίδιο τραγούδι δεν ήταν τόσο περίεργος όσο θα περίμενε κανείς.

Για το τέλος θα αφήσω το αγαπημένο μου κομμάτι από το άλμπουμ. Το “Give You What You Like” μοιάζει με ένα κλασικό love song στο πρώτο άκουσμα, αλλά νομίζω πως είναι κάτι πολύ παραπάνω. Αρκετά σκοτεινό για Avril (αν ακούσετε προσεκτικά τους στίχους θα καταλάβετε) και γενικά πολύ έξυπνο στον τρόπο που αποδίδει αυτού του είδους τη σχέση.

Υπάρχουν ακόμη αρκετά κομμάτια που θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν μέσα από το άλμπουμ και ελπίζω αυτή τη φορά να γίνει σωστή επιλογή. Αν βγάλει το “Hello Kitty” (ναι, είναι τίτλος τραγουδιού) είναι άξια της μοίρας της…