Jobs | Κριτική ταινίας σε 10 bullets

Σήμερα θα ξεκινήσω ανορθόδοξα την κριτική της ταινίας, κυρίως για να είμαι ξεκάθαρος απέναντί σου φίλε αναγνώστη. Θα ξεκινήσω με μία mini λίστα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως disclaimer:

1. Στην ταινία Jobs, είχα πάει με μεγάλες προσδοκίες.
2. Ο Steve Jobs στα μάτια μου είναι κάτι σαν Θεός, συνεπώς αξιολογώ πρώτα ως fanboy και μετά ως… neolaia.gr.
3. Με εκνευρίζουν απίστευτα αυτοί που διαβάζουν ένα βιβλίο, πάνε το βλέπουν σε ταινία μετά και γκρινιάζουν πως δεν χώρεσαν όλες οι λεπτομέρειες στην ταινία.

Στην ταινία τώρα.

1. Ο καημένος ο Ashton Kutcher, ήταν πολύ φιλότιμος. Φαινόταν πως έκατσε, διάβασε, είδε, αντέγραψε κινήσεις, εκφράσεις, ύφος.
2. Η ταινία ξεκίνησε με σκηνή του 2001 και όμως η πλοκή της ολοκληρωνόταν στο 1997.
3. Υπάρχει μία αίσθηση πως η ταινία κόπηκε απότομα. Σα να την έκοψαν για να βγάλουν “Part II”.
4. Ο χαραχτήρας δεν πρόλαβε να αποδωθεί. Στα επαγγελματικά δεν είδαμε δυσκολίες και επιτυχίες, στα προσωπικά δεν είδαμε προβλήματα και αντιδράσεις.
5. Αν δεν είχες διαβάσει τη βιογραφία, έχανες συνέχειες και δεν αξιολογούσες σωστά χαρακτήρες και καταστάσεις.
6. Δεν φαινόταν η σχέση “αιτίας – αιτιατού” σε κάθε πράγμα που συνέβαινε στη ζωή (επαγγελματική και προσωπική) του Jobs. Δε φάνηκε το από που πήγαζε το ότι ήθελε να είναι όμορφη και συμμετρική η αθέατη πλευρά του υπολογιστή, δε φάνηκε το πως μεγάλωσε και κατέληξε έτσι η σχέση του με την κόρη του Lisa κτλ κτλ.
7. Ακόμη και οι “μεγαλειώδεις” και “χαρούμενες” στιγμές της ταινίας, δε φάνηκαν με όλη τους την ένταση, ενώ και οι δραματικές υποβαθμίστηκαν.
8. Οι υπόλοιποι ήρωες, αν εξαιρέσεις την παρουσίαση του Woz ήταν λίγο απαίδευτοι. Ο σχεδιαστής της Apple για παράδειγμα, Sir Jon Ive, έχει προβληθεί τόσο πολύ από την Apple που δεν αρκεί ένας ηθοποιός που απλά κουνάει έντονα τα χέρια του και έχει βρετανική προφορά.
9. Δε φάνηκε η -επιτρέψτε μου την έκφραση- συνδυασμένη “παράνοια” και “διορατικότητα” του Jobs, που οδηγούσε τόσο σε ανακαλύψεις, όσο και στο διάσημο “πεδίο διαστρέβλωσης πραγματικότητας” που είχε προς τους συνομιλητές και -ιδιαίτερα- τους συνεργάτες του.
10. Φάνηκε το ότι ο Jobs ακόμη έχει έντονη προβολή και μάλιστα όχι μόνο στους fans του, οπότε η προσπάθεια του Kutcher αδικήθηκε και επισκιάστηκε από τον ίδιο τον ρόλο που ενσάρκωνε και που ακόμη έχει νωπή παρουσία στη μνήμη μας.

Γενική μου αίσθηση, την οποία αντιγράφω από ένα πρώτο σχόλιο που έκανα στο facebook, είναι πως -δυστυχώς- κατάφεραν να εγκλωβίσουν σε τετράγωνα κουτάκια έναν οραματιστή που άλλαξε σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που ζούμε σήμερα, ενώ παράλληλα βίωνε τα δικά του προσωπικά και επαγγελματικά δράματα.