Η δημοκρατική λειτουργία προϋπόθεση για κάθε αγώνα και διαμαρτυρία

Αποτέλεσμα κακής νοοτροπίας το «πέσιμο» στον Σ. Μάλαμας επειδή θεώρησε αναγκαία την προσυνεννόηση για την ανάρτηση πανό των εκπαιδευτικών σε συναυλία του  

«Η σκηνή δεν είναι δική μου. Ανήκει στους 7.000 που πλήρωσαν εισιτήριο σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς για ν’ ακούσουν τα τραγούδια μου. Εγώ δεν νομιμοποιούμαι, την σκηνή που αυτοί μου παραχώρησαν, να την εκχωρήσω σε άλλους, χωρίς τουλάχιστον προηγουμένως να έχω συνεννοηθεί μαζί τους». Αυτό απάντησε ο ερμηνευτής Σωκράτης Μάλαμας σε εκπαιδευτικούς που διαμαρτυρήθηκαν επειδή δεν επέτρεψε την ανάρτηση πανό υπέρ του αγώνα τους και κατά της κυβερνητικής πολιτικής που τους πλήττει, ενώ έκλεισε τη σχετική επιστολή του αναφέροντας, απευθυνόμενους προς αυτούς, ότι «Οι ευχές μου μαζί σας πιο δυνατές από κάθε άλλη φορά».

Είναι σαφές ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν κάθε δικαίωμα και μεγάλη δικαιολογητική βάση να καταγγέλλουν την κυβερνητική πολιτική τόσο για όσα τους αφορούν σαν επαγγελματική κοινωνική ομάδα όσο και για όσα αφορούν το νέο λύκειο και γενικότερα τις προβλέψεις για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το γενικότερο πλαίσιο της παιδείας στον τόπο. Η δημοκρατία, όμως, είναι ο οδηγός και η εγγύηση για κάθε εξέλιξη σε μια σύγχρονη κοινωνία, κι επειδή δέχεται συνεχώς σημαντικά πλήγματα από τους κυβερνώντες οι πολίτες, οι λειτουργοί και εργαζόμενοι επαγγελματικών κλάδων και κάθε κοινωνική συλλογικότητα οφείλει πέρα από όλα τα άλλα να υπηρετεί τη δημοκρατική λειτουργία και έννοια με το παράδειγμά της.

Πιθανότατα υπήρξαν αρκετές φορές που κατά το παρελθόν η ΟΛΜΕ έχει ενεργήσει συντεχνιακά υπερβαίνοντας εσκαμμένα για να αποκτήσει ή προστατεύσει κεκτημένα. Κι ίσως κι αυτό είναι ένα στοιχείο που βοηθά την χρησιμοποιούμενη από το σύστημα εξουσίας σήμερα – και οπωσδήποτε απαράδεκτη – τακτική του κοινωνικού αυτοματισμού ή απλούστερα με ιστορικούς όρους «διαίρει και βασίλευε».

Στην προκειμένη περίπτωση, πάντως, και μετά από τις πνιγηρές μειώσεις μισθών που ούτως ή άλλως έχουν υποστεί, το να καλούνται οι εκπαιδευτικοί να καταβάλλουν κι άλλες θυσίες τους νομιμοποιεί απόλυτα να διαμαρτύρονται και να αγωνίζονται για τη στοιχειώδη προστασία των επαγγελματικών καλώς εννοούμενων συμφερόντων και ενδιαφερόντων τους. Κι αυτό, στη βάση πάντα ότι από τη δική τους συνδικαλιστική πλευρά δέχονται την αναγκαιότητα της αξιολόγησης, ορθώς με διαφορετική πάντα μορφή από την κυβερνητικά προτεινόμενη.

Η δημοκρατική λειτουργία, όμως, είναι το πλαίσιο διεκδίκησης και αγώνα, διαφορετικά επιχειρείται προστασία του «δέντρου», αδιαφορώντας για την αποφυγή εμπρησμού του «δάσους». Με καλύτερη συνεννόηση μεταξύ των παρεξηγηθέντων μερών, απαραίτητο συστατικό όχι μόνο για τη δημοκρατία, αλλά για κάθε κοινωνική λειτουργία και δράση, και το μήνυμα των αγωνιζόμενων καθηγητών μπορούσε να είχε μεταδοθεί και οι επουσιώδεις διαφωνίες και παρεξηγήσεις να είχαν αποφευχθεί κατά τη διάρκεια της συναυλίας του σημαντικού καλλιτέχνη.