Neolaia Θέμα | Ραντεβού τον Σεπτέμβρη

«Με τα χίλια ζόρια» φτάσαμε και φέτος στα «μπάνια του λαού», αν και μέσα στην πιο επιβαρυμένη κοινωνική ατμόσφαιρα εδώ και δεκαετίες. Η στήλη Neolaia Θέμα που καταπιάστηκε με το σχολιασμό των γεγονότων και αρκετών θεμάτων από εκείνα που απασχόλησαν την ελληνική κοινωνία και τα νεότερα μέλη της τη σεζόν που κλείνει, κάνει από σήμερα το δικό της αυγουστιάτικο διάλειμμα για να επανέλθει φρεσκότερη και ευελπιστούμε δριμύτερη από Σεπτέμβρη.

Τα θέματα δημοκρατίας, ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού, κοινωνικής δικαιοσύνης-συνεχιζόμενων αδικιών των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και των νέων, ρατσισμού και ξενοφοβίας, αποτέλεσαν ορισμένα μόνο ζητήματα με τα οποία καταπιάστηκε η στήλη μέχρι το τέλος Ιουλίου. Τα περισσότερα από αυτά τα θέματα είναι σίγουρο ότι θα απασχολήσουν εκ νέου την ομάδα διαχείρισης της νεανικής ιστοσελίδας, όπως είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν και αλλαγές στην επιλογή θεματολογίας και την επιμέλεια των θεμάτων που προκρίνονται για σχολιασμό τη νέα σεζόν.

Οι τομείς του πολιτισμού, της ευρύτερης ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πραγματικότητας, κι ορισμένα ειδικότερα θέματα νεολαίας είναι ορισμένες θεματικές ενότητες στις οποίες αναμένεται να επεκταθεί ο σχολιασμός νέων επιστημόνων, εργαζόμενων αλλά και ταλαιπωρούμενων ανέργων, όπως και πολιτικών και πολιτευτών του κοινοβουλευτικού και εξωκοινοβουλευτικού πολιτικού φάσματος. Με την Ελλάδα να περιμένει τα αποτελέσματα των φθινοπωρινών γερμανικών εκλογών αναρωτώμενη αν μπορεί να γίνει κάτι εξωγενές ή εσωτερικό σημαντικά θετικό για να υπερβεί τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδά της, τη νέα γενιά να βλέπει όλο και πιο ζοφερό το μέλλον της, τα συνεχώς αυξανόμενα προβλήματα στο χώρο της παιδείας και της κάθε βαθμίδας εκπαίδευσης, αλλά και το γενικότερο αλαλούμ στον Πολιτισμό, κι από την άλλη πλευρά, τη Δύση να αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο ορισμένων επιλογών της στα νότια ευρωπαϊκά σύνορα και τις χώρες της Β. Αφρικής, όπως φαίνεται από την επαναφορά στη στήριξη στρατιωτικών επιλογών στην Αίγυπτου, λόγω της πρόχειρα σχεδιασμένης ευρωατλανtικής πολιτικής στην περιοχή, τις νέες προσπάθειες επίλυσης του Μακεδονικού – Σκοπιανού και του κυπριακού, αλλά και τα ενεργειακά και γενικότερα ό,τι αλλαγές συντελούνται το τελευταίο διάστημα που αλλάζουν τη θέση της Ελλάδας στον κόσμο, αναμένονται να αποτελέσουν διαρκείς αφορμές για μαχητικό σχολιασμό και τροφή για περαιτέρω σκέψη.

Μοναδική ευχή, αυτή για – έστω και ελάχιστη – ξεκούραση από οποιαδήποτε μακρύτερη ή εγγύτερη αλλαγή σκηνικού για τον καθένα, ακόμα και στην κοντινότερη παραλία της Αθήνας και οποιασδήποτε άλλης μεγάλης πόλης. «Φόρτιση μπαταριών» και ελπίδα για τη διατήρηση της αισιόδοξης προσέγγισης ότι τελικά η ελληνική κοινωνία και η νέα γενιά της, όλοι μαζί και καθένας μόνος του από το δικό του μετερίζι, θα φτάσουν σε ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα από την υπάρχουσα κατάσταση και πολύ συντομότερα από όσο αυτή τη στιγμή μπορεί λογικά να εκτιμηθεί. Μοναδικό όπλο γι’ αυτό, η αποστροφή στην υπερβάλλουσα μιζέρια, αλλά και η διαρκή, καθημερινή, προσωπική και συλλογική προσπάθεια, από όσους δεν πιστεύουν στα «θαύματα» για να απογοητεύονται εύκολα, αλλά αντιδρώντας δημιουργικά και χωρίς φοβικά και αυτό-υποτιμητικά σύνδρομα, θεωρούν εαυτούς μέλη μιας άτυπης συλλογικότητας που μέσα από μικρές νίκες και παραδείγματα επιθυμεί, παρά τις δεδομένες αντιξοότητες, να συμβάλλει σε ένα σημαντικά διαφοροποιημένο και καλύτερο ελληνικό κοινωνικό περιβάλλον, με οφέλη τόσο για τους ίδιους όσο και για το σύνολο όσων ενστερνίζονται τη λογική της σύνδεσης ατομικού και συλλογικού οφέλους ως κανόνα μετρήσιμης και ευρύτερης προόδου των ανεπτυγμένων κοινωνιών, κι εν τέλει για όλη την κοινωνία.

Το μεγαλύτερο στοίχημα υπέρβασης της πολυδιάστατης σοβούσας κρίσης είναι ακριβώς αυτός ο «χρυσός κανόνας» να γίνει αντιληπτός ως απολύτως καθοριστικός για το καλύτερο παρόν και μέλλον από όσους το δυνατόν περισσότερους στη χώρα και την ίδια στιγμή να λησμονείται από όσο το δυνατόν λιγότερους από ευρωπαϊκές και εν γένει ανεπτυγμένες χώρες που οφείλουν πολλά σε αυτόν τον κανόνα για την επιτυχία τους. Αυτά, φυσικά, και με παράλληλη καλλιέργεια ευρωπαϊκής συνείδησης και επιμονής στο χτίσιμο κοινού ευρωπαϊκού μέλλοντος, τόσο σε χώρες του ευρωπαϊκού νότου, όπως στην προκειμένη περίπτωση η Ελλάδα, όσο και στις ισχυρότερες χώρες του ευρωπαϊκού κέντρου και βορρά, όπως η Γερμανία που εμφανίζεται την τελευταία πενταετία ως «αυστηρός πατερούλης» της γηραιάς Ηπείρου.

Μόνο με δημιουργική σύνθεση και αλληλοσεβασμό προσεγγίζεται, έστω, η ευημερία.

Καλή θερινή ανάπαυλα!