Neolaia Θέμα | Πόσο κοντά στον «ξαφνικό θάνατο» είναι το ΠΑΣΟΚ;

Ερωτηματικό το αν μπορεί να φτάσει ακόμα κι ως τις επόμενες εκλογές…

Ο Βασικός κομματικός πυλώνας του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, από τις τελευταίες διπλές εθνικές εκλογές και ύστερα έκανε φανερή την αδυναμία του να παρακολουθήσει τις εξελίξεις ως ηγεμονικός παίχτης, όπως είχαν συνηθίσει ως τότε τα στελέχη. Όσο περνάει ο καιρός, γίνεται αντιληπτό ότι μαζί την απώλεια του ηγεμονικού ρόλου, επειδή είχε σταδιακά μετατραπεί σε κόμμα διαχείρισης εξουσίας, χωρίς καν υποτυπώδη ιδεολογικό προσανατολισμό, κινδυνεύει πλέον με ολοκληρωτικό αφανισμό, όταν προκύψουν εθνικές εκλογές ή ακόμα και νωρίτερα από αυτές.

Οι περισσότεροι θεωρούν ελάχιστα πιθανό ένα σενάριο πολιτικής διάσωσής του. Περισσότερο απασχολεί ο χρόνος που θα επισφραγιστεί το πολιτικού τέλος ενός κομματικού σχηματισμού που από σύμβολο, μέσω της ιδεολογικής του αποστεώσεως στο βωμό της νομής της εξουσίας, κατέληξε σε «αποδιοπομπαίο τράγο» και όχι αδικαιολόγητα. Παρακολουθείστε ορισμένες ενδιαφέρουσες απόψεις για την «ημερομηνία λήξης» του σπαρασσόμενου «πράσινου» κυβερνητικού εταίρου.

Κατερίνα Μαμώλη, Ψυχολόγος – Πολιτική Επιστήμονας

Ήδη χρεοκοπημένο…

Στην πολιτική, δεν απαντώνται μεταφυσικά φαινόμενα. Καθετί είναι εξέλιξη αυτού που προηγήθηκε και προπομπός αυτού που θα ακολουθήσει. Παρθενογένεση, ξαφνικοί θάνατοι και νεκρανάσταση, υπάρχουν μόνο στη θεολογία και στα διηγήματα επιστημονικής φαντασίας.

Το ΠΑΣΟΚ, ως «κόμμα του μνημονίου» είναι ήδη χρεοκοπημένο, ιδεολογικά, πολιτικά και κυρίως ηθικά όσο και αν το «τρομπάρει» τεχνητά, το εγχώριο σύστημα διαπλοκής. Η ηγετική του ομάδα, καταστρατηγώντας αξίες και κατακτήσεις που διαχρονικά σηματοδότησε η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, 4 χρόνια τώρα, έμπρακτα στηρίζει μια σκληρά νεοφιλελεύθερη πολιτική, που έχει ωφελήσει σαφώς τους ισχυρούς μέσω της αναδιανομής ισχύος από τις δυνάμεις της εργασίας στο κεφάλαιο και που έχει προκαλέσει πολιτική, κοινωνική και οικονομική βλάβη στη χώρα.

Κανένας «ξαφνικός θάνατος», λοιπόν. Μια ηττημένη κοινωνικά και μεταλλαγμένη πολιτικά, ηγεσία που οδηγεί στην απαξίωση το ΠΑΣΟΚ, ως «ταμπέλα», όχι όμως και τις προοδευτικές του δυνάμεις που διαχρονικά εκφράστηκαν μέσω αυτού και που δεν παραβιάζουν τις προοδευτικές αρχές τους, οδηγώντας το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ σε σταδιακή πολιτική εξαέρωση.

Μαριλένα Φλέσσα, Διεθνολόγος ο Νομικός Περιβάλλοντος

Οι επόμενες εκλογές θα αποτελέσουν τον επιθανάτιο ρόγχο του!

Το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ βάλλεται εσχάτως από παντού : Έσωθεν, στελέχη του είτε μεταναστεύουν απογοητευμένα προς την αριστερά είτε ιδρύουν νέα

κόμματα, και αυτά που παραμένουν στο χώρο κάνουν εσωτερική αντιπολίτευση. Έξωθεν, τα νούμερα των δημοσκοπήσεων προκαλούν γέλια στους αντιπάλους του, ενώ η ΔΗΜΑΡ, όντας σίγουρη για την επικείμενη διάλυσή του, καραδοκεί στη γωνία για να περισώσει ό,τι απομείνει.

Κι ενώ το κόμμα χρεώθηκε σαφώς την λεγόμενη «πτώση του δικομματισμού», ο Ευ. Βενιζέλος φαίνεται λίγος να ανασχέσει την ολική καταστροφή του. Χωρίς κανένα πια ιδεολογικόοπολιτικό στίγμα στον πολιτικό του λόγο, προσπαθεί μάταια να αναδείξει τις όποιες διαφορές μπορεί να υπάρχουν με τη ΝΔ, ενώ ταυτόχρονα φλερτάρει απελπισμένα -για λόγους πολιτικής επιβίωσης σε πιθανές εκλογές- με τη ΔΗΜΑΡ.

Και εάν θεωρήσουμε πως το ΠΑΣΟΚ αργοπεθαίνει από το 2009 και μετά, οι επόμενες εκλογές, ,όποτε και αν αυτές πραγματοποιηθούν, θα αποτελέσουν τον επιθανάτιο ρόγχο του.

Κωνσταντίνος Πλιάτσικας, Φοιτητής Παν. Πειραιά

Δεν τη γλιτώνει…

Έπειτα από έναν «αγώνα» στημένο στην πλάτη του ελληνικού λαού, έπειτα από χρόνια βρώμικου δικού του παρασκηνίου και «μιλημένης» διαιτησίας, το ΠΑΣΟΚ, τα τελευταία χρόνια δείχνει να περνάει, μία μακρά περίοδο παράτασης ζωής. Η περίοδος της ακμής δείχνει να έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Οι «παίχτες» – στελέχη την κάνουν για άλλες «ομάδες», που τη δεδομένη στιγμή δείχνουν να έχουν περισσότερο μέλλον. Όσοι την στήριζαν παρασκηνιακά, αποχωρούν φοβούμενοι και εκείνοι τη χλεύη και την οργή του κόσμου, που προδόθηκε, και οι «οπαδοί» έχουν γυρίσει και εκείνοι με τη σειρά τους, πανηγυρικά την πλάτη τους. Όπως κάθε «παράγκα» του ελληνικού αθλητισμού, έτσι και το ΠΑΣΟΚ, με τα χρόνια «πέφτει»!

Παίζει το τελευταίο του σημαντικό ματς επιβίωσης! Αλλά το τέλος είναι κοντά και παρ’ όλες τις τελευταίες απέλπιδες προσπάθειες που κάνει, θα κριθεί, με τον παλιό πατροπαράδοτο τρόπο διεξαγωγής της ποδοσφαιρικής παράτασης, και θα τιμωρηθεί με τον «ξαφνικό θάνατο»!

Γιώργος Οικονόμου, Οικονομολόγος – Επιχειρηματίας

Το ΠΑΣΟΚ πάσχει από «ζωντοφάνεια»

Από τις προηγούμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ είναι σε ελεύθερη πτώση, η οποία μάλιστα επιταχύνεται με ασύλληπτους ρυθμούς. Από κόμμα εξουσίας έχει καταστεί γρανάζι στην αλυσίδα της κυβέρνησης, χωρίς όμως να μπορεί να λάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες, κι ενώ παρόλα αυτά δεν μπορεί να αποφύγει – παρά τους όποιους άσκοπους ελιγμούς – τις ευθύνες από τη διακυβέρνηση Σαμαρά, που αποτελεί συνέχεια της δική του πολιτικής.

Χωρίς να μπορεί να καταλάβει την κοινωνία ο πρόεδρος του απεγνωσμένα προσπαθεί να γαντζωθεί από κάποιον τίτλο ή θώκο «δήθεν» εξουσίας, που το μόνο που του προσφέρει είναι πρόσβαση σε μικρορουσφέτια τύπου μετάθεσης οπλίτη κληρωτού.

Η βάση του ΠΑΣΟΚ έχει διασκορπιστεί σε όλο το πολιτικό φάσμα και αναμένει τις εξελίξεις, αν αυτές υπάρξουν.

Το ΠΑΣΟΚ πάσχει από «ζωντοφάνεια», απλά υπάρχει ως φορέας ως τις επόμενες εκλογές. Η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη κι όσο υφίσταται , τόσο μεγαλύτερο πλήγμα καταφέρνει στην ένδοξη και πολύχρονη ιστορία του.