Ό,τι και να πεις για τους DM θα ‘ναι λίγο…

Οι Depeche Mode αποζημίωσαν με το παραπάνω όσους φίλους τους επανέκαμψαν μετά από ακριβώς τέσσερα παρά δύο ημέρες χρόνια, στον γνωστό συναυλιακό χώρο της Μαλακάσας, με τη δύσκολη πρόσβαση και αποχώρηση – «λέγε με και Terra Vibe» – και διέψευσαν, αντίστοιχα, οικτρά όσους τα τελευταία χρόνια μιλούν υποτιμητικά για τη μη εμφάνιση στις 12 Μαΐου 2009 του τραγουδιστή τους Dave Gahan κι ενός από τους σημαντικότερους περφόρμερ – ροκ σταρ παγκόσμια, λόγω ενός σοβαρού προβλήματος που εκείνος τότε αντιμετώπισε . Στα 51 του, όμως, ο μεγάλος Dave έδειξε ότι αν και έχει περάσει από πολλά κανάλια της ζωής, δεν έχει χάσει το παραμικρό από την ουσία της καλλιτεχνικής του φύσης και ικμάδας, ενώ η συνθετική «ψυχή» του συγκροτήματος Martin Gore στάθηκε όπως πάντα αντάξιος του στο πλευρό του, όπως και ο τρίτος της φοβερής μουσικής ομάδας, Andy Fletcher.

Σε έναν καθαρά συναυλιακό χώρο γεμάτο από δεκάδες χιλιάδες θεατών (με μια πρόχειρη εκτίμηση λιγότεροι ή περισσότεροι από 30.000 χιλιάδες), παρά τη δικαιολογημένη γκρίνια για τις χαμηλού επιπέδου βοηθητικές υποδομές του – και μάλλον του καλύτερου ανοιχτού συναυλιακού χώρου πανελλαδικά – ο Gahan και η διαχρομική παρέα του είπαν πολλά στη μεστή δίωρη παρουσία τους, κι αναγκαστικά άφησαν ακόμα περισσότερα εκτός του play list τους. Αποφάσισαν να «σκίσουν», παιγμένα διαφορετικά ή παραπάνω από το σύνηθες παθιασμένα, κομμάτια, όπως τα “Personal Jesus”, “Barrel of a gun” και ένα από τα μάλλον πλέον αγαπημένα του Gahan το “Never let me down again”, ενώ δεν χώρεσαν στη λίστα τους το μουσικό όχημα της επιστροφής της μπάντας και του αρχηγού της “It’s no good” και πολλά ακόμα άλλα. Τα “Heaven” και “Sooth my soul” από την καινούρια δισκογραφία τους “Delta Machine”, από το όνομα της οποίας φυσικά αντλεί την ονομασία του και ο ομώνυμος τίτλος του φετινού “tour” του συγκροτήματος, με το ερασιτεχνικό μου αυτί, ερμηνεύτηκαν με τρόπο που τα κατατάσσει μαζί με άλλες μεγάλες επιτυχίες τους.

Κόσμος πολύς και για τα ελληνικά δεδομένα αρκετά καλά «διαβασμένος», πράγμα που δικαιολογείται κι από τη γνωστή και από τα πρώτα βήματα του συγκροτήματος ιδιαίτερη αγάπη ενός φανατικού κομματιού του ελληνικού μουσικού κοινού στα τρομερά παιδιά της dirty – rock Electronica μπάντας σύμβολο, αλλά και στο ξεκαστάρισμα από κόσμο που ίσως γνωρίζοντάς το συγκρότημα λιγότερο απέφυγε να μπει στον κόπο να μεταβεί εκ νέου μερικά χιλιόμετρα εκτός Αθήνας να παρακολουθήσει ένα από τα ποιοτικότερα μουσικά σόου που κυκλοφορούν σε αυτή τη φάση παγκοσμίως τέσσερα χρόνια αργότερα. Το κλίμα, τελικά, συμμετοχικό, ενθουσιώδες και με μια λέξη τρομερό! Σε βαθμό που πολύ δύσκολα μπορεί να «κατάφερε» έστω κι ένας που πλήρωσε εισιτήριο και παρακολούθησε το μεγαλύτερο και, ίσως, σημαντικότερο φετινό μουσικό γεγονός, να αποχώρησε με δυσάρεστη ή έστω μέτρια γεύση. Τουναντίον, είναι βέβαιο ότι οι Depech ευχαρίστησαν ιδιαίτερα το κοινό τους και δημιούργησαν και νέο κοινό, ακόμα και με το σύγχρονο μουσικό τους προϊόν, πράγμα οπωσδήποτε όχι εύκολο μετά από 35 σχεδόν χρόνια στο διεθνές μουσικό «κουρμπέτι».

Η περιοδεία των Depech Mode συνεχίζεται για το ευρωπαϊκό της σκέλος, μετά τους δύο πρώτους σταθμούς της σε Τελ Αβίβ και Αθήνα, μέχρι τέλη Ιουλίου, οπότε όσοι δεν κατάφεραν και διατηρούν τη δυνατότητα μέσα στην κρίση – εννοείται πολύ βασικό αυτό, την ώρα που είναι οικονομικά δύσκολο να παρακολουθήσει ένα τέτοιο

γεγονός ακόμα και στην πόλη του κάποιος – μόνο έχουν να κερδίσουν αν αποφασίσουν να τους απολαύσουν σε κάποιον από τους επόμενους σταθμούς. Το ίδιο ισχύει και για όσους τους παρακολούθησαν στις 10 Μαΐου στην Αθήνα, αλλά δεν τους «χόρτασαν»…

Τέλος, κι ένα προσωπικό θερμό ευχαριστώ στον τρομερό Dave για αυτό που πρόσφερε για άλλη μια φορά και, κυρίως, για την ανθεκτικότητα της αυθεντικότητας και της δικής του ιδιαίτερης κουλτούρας στο χρόνο, που αποτελεί παράδειγμα. Ένα παράδειγμά που συνίσταται στο ότι παρά τα όποια δικά σου προβλήματα, όταν καταφέρνεις να φιλοσοφείς βαθιά την ουσία της ζωής, είναι απολύτως εφικτό η καλλιτεχνική και κάθε άλλου είδους επιτυχία να μη σημαίνει ταυτόχρονα και τη γρήγορη ή σταδιακή φθορά εκείνου που τα καταφέρνει.

DM, αν τολμήσετε να συνεχίσετε να δημιουργείται μουσική και να την παρουσιάζεται, να μην ξεχνάτε να παραμένει πάντα στο καλεντάρι σας, μα πάνω από όλα στην καρδιά σας, τούτη η γωνιά του πλανήτη και οι φαν σας σε αυτή, οι οποίοι τόσο σας έχουν τιμήσει και με τη σειρά σας τους το έχετε ανταποδώσει και με το παραπάνω!