Η Ηρώ επέστρεψε και απαντά αποκλειστικά στο neolaia.gr!

«… όλα ξεκινούν από την παιδεία. Και ο στόχος είναι η παιδεία να γίνει τόσο ποταπή, ώστε να παραδώσει αύριο στην κοινωνία πολίτες, χωρίς καμία βούληση και καμία συναίσθηση της ιστορίας τους…», μας λέει η εξαιρετική μουσικός και ερμηνεύτρια Ηρώ, σε μια συνέντευξη «έξω από τα δόντια»!!

Αφορμή της συζήτησής μας ήταν οι εμφανίσεις της το Σάββατο 6 και το Σάββατο 13 Απριλίου στο «Κελάρι» του “Atheneaum”, όπου θα παρουσιάσει ένα ρεσιτάλ πιάνο – φωνή, ερμηνεύοντας μοναδικά αγαπημένα και καινούργια τραγούδια από τους δίσκους της, τραγούδια παλαιότερα και σύγχρονα Ελλήνων συνθετών και κομμάτια από τη διεθνή δισκογραφία!

1) Η παράσταση «Μόνο εμείς», με πιάνο – φωνή, που παρουσιάζεις το φετινό χειμώνα έχει αγαπηθεί από όλες τις ηλικίες και ιδιαιτέρως από τους νέους. Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά και υπάρχει τέτοια ενθουσιώδης ανταπόκριση του κόσμου;

Νομίζω ότι ο κόσμος αγαπάει και χρειάζεται όσο ποτέ πια τα αληθινά και πηγαία πράγματα. Αυτό το πρόγραμμα έχει έναν αυθορμητισμό και μια καλώς εννοούμενη «χαλαρότητα» που ο κόσμος αγκάλιασε. Το κοινό, μέσα στην κούραση και την σχετική απογοήτευση από την ελληνική πραγματικότητα, αλλά και από την «τέχνη» σε πολλά επίπεδα, γυρίζει ενστικτωδώς στα πράγματα που νιώθει και αισθάνεται.

Εκεί που νοιώθει ότι κάποιος δεν τον κοροϊδεύει πουλώντας «τέχνη και κουλτούρα», μιας και αυτή αλλοιώθηκε βάναυσα στα στόματα των «ειδημόνων».

Δυστυχώς, στη χώρα μας όλοι έγιναν «ειδικοί» και κυρίως αυτοί που προάγουν τα μουσικά ακούσματα. Όλοι αυτοί, εκτός της «άποψης» που έχουν και είναι σεβαστή, έγιναν και κριτές και ειδήμονες, πράγμα που καθιστά επικίνδυνη την εξέλιξη της μουσικής. Όπως αποδεικνύεται στους αιώνες, μουσουργοί, ζωγράφοι, επιστήμονες αναγνωρίστηκαν πολύ μετά θάνατον και όχι στην εποχής τους, μόνο και μόνο από την δύναμη των «μέσων» επικοινωνίας και δημαγωγήσεις…

Γνωρίζοντας το μέγεθος της ευθύνης τους, οι άνθρωποι που επικοινωνούν τη μουσική και όλες τις τέχνες πρέπει να είναι προσεκτικοί και όχι εμπαθείς και στερεότυποι, εάν αληθινά θέλουν μια μουσική ελεύθερη, όπου ο ακροατής θα αποφασίζει τι του αρέσει και τι όχι, χωρίς εκ προοιμίου «λογοκρισία».

Με αυτή την ελευθερία φαντάζομαι ότι επέλεξε το κοινό που με ακολουθεί τη φετινή μου μουσική πρόταση. Γιατί πέρα από ωραία τραγούδια, όπως θέλω να πιστεύω, έχει αλήθεια και αμεσότητα.

2) Στην ίδια φιλοσοφία «πιάνο – φωνή» κινείται και το τραγούδι «Τα μικρά τα πλοία», που κυκλοφόρησες ψηφιακά πρόσφατα. Μια καινούρια πρόταση λοιπόν … Επιστροφή στην απλότητα και στην ουσία των πραγμάτων? Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό είναι το μουσικό σου στίγμα σ’ αυτή την περίοδο της απόλυτης κρίσης αξιών που βιώνουμε όλοι;

Δεν μπορώ να σου πω ότι έχω σκοπιμότητα στον τρόπο που γράφω ή σε αυτό που παράγω. Είμαι ένας δημιουργός αφημένος στην έμπνευσή μου. Το τραγούδι «Τα μικρά τα πλοία» βγήκε έτσι… πιάνο φωνή. Και μου άρεσε πολύ η απλότητα και η αμεσότητα του. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μουσικό στίγμα που ήθελα να δώσω.

Κάποια στιγμή πρέπει να φύγουμε από αυτές τις «ταμπέλες», που θέλουν ένα καλλιτέχνη να αποφασίζει το είδος της καριέρας του και της διαδρομής του κι αυτό να υπηρετεί για πάντα. Είμαι δημιουργός και η έμπνευσή μου μπορεί να με πάει παντού. Αυτή είναι η ελευθερία μου και ο λόγος εξέλιξής μου. Δεν γίνεται να φυλακιστώ σε ένα είδος μουσικής, ούτε σε ένα είδος έκφρασης. Π.χ. οι MUSE έκαναν μια τεράστια στροφή στην μουσική τους -καλή για κάποιους, κακή για κάποιους άλλους- όμως έχουν κάθε δικαίωμα να εξελίσσονται και να αλλάζουν. Αλίμονο εάν η τέχνη παραμένει κολλημένη στη συνήθεια….

3) Πριν λίγες μέρες μας ξάφνιασες ευχάριστα: για πρώτη φορά εμφανίστηκες στο Half Note, όπου ερμήνευσες τραγούδια της Shirley Bassey, κομμάτια από τις ταινίες του James Bond και όχι μόνο… Ένα ομολογουμένως δύσκολο εγχείρημα που στέφθηκε με επιτυχία! Τι γεύση σου αφήνει αυτή η βραδιά; Σωστά ακούσαμε ότι θα το επαναλάβεις;

Ναι, θα το επαναλάβω στις 27 Απριλίου. Μου άρεσε η πρώτη βραδιά και άρεσε και στον κόσμο. Ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα, γιατί τα τραγούδια που επέλεξα είναι ερμηνευτικά πολύ δύσκολα και η απόδοσή τους ήταν για μένα ένα μικρό στοίχημα που χρειαζόταν ωριμότητα και αυτογνωσία. Χαίρομαι που θα το ξανακάνω!

4) Στις 6 & 13 Απριλίου θα εμφανιστείς στο «Κελάρι» του Ωδείου Atheneaum. Ένα από τα πιο γνωστά και καταξιωμένα Ωδεία της Ελλάδας, με πλούσια προσφορά στον πολιτισμό. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε να κλείνει το ένα Ωδείο μετά το άλλο, τα μουσικά σχολεία να αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα και να κινδυνεύουν να κλείσουν κι αυτά, ενώ πριν λίγο καιρό δημοσιοποιήθηκε το «Σχέδιο Αθηνά», το οποίο μεταξύ άλλων, προβλέπει το κλείσιμο του τμήματος Λαϊκής Παραδοσιακής Μουσικής στο ΤΕΙ Άρτας. «Πεθαίνει» η μουσική παιδεία στην Ελλάδα;

Όπως είπα σε αυτήν τη χώρα μεσουρανούν οι ημιμαθείς και οι «ειδήμονες». Στους ειδήμονες μεταθέτω την ευθύνη για την κατάντια της μουσικής. Διότι όλα ξεκινούν από την ΠΑΙΔΕΙΑ. Και ο στόχος είναι η παιδεία να γίνει τόσο ποταπή, ώστε να παραδώσει αύριο στην κοινωνία πολίτες χωρίς καμία βούληση και καμία συναίσθηση της ιστορίας τους. Κι αυτό έγινε ξεκινώντας από την εκλαΐκευση της γλωσσάς μας χωρίς καμία συνείδηση του τι θα συμβεί. Ο Ελύτης είχε πει ότι με το πολυτονικό σύστημα, στην περισπωμένη στη λέξη «κύμα» έβλεπες μπροστά σου το κύμα πραγματικά …

Η Ελλάδα είναι εικόνα, ιστορία, παρελθόν, παρόν και μέλλον. Η φιλοσοφία πήρε το όνομα της από τους Έλληνες και μόνο η Ελληνική γλώσσα μετέφρασε την φιλοσοφία. Και εμείς οι ίδιοι, παιδιά αυτής της χώρας, κάνουμε έκπτωση σε καθετί που «νοούμε» ως μη προοδευτικό ή παλιομοδίτικο.

Ποιος είπε ότι η ιστορία μπορεί να είναι ή όχι στην μόδα; Και ποιος είπε ότι η αγάπη στην χώρα σου στην παράδοση σου μπορεί να αποτελεί στείρο εθνικισμό;

Επιτέλους ας δώσουμε στις αξίες το αληθινό, πρωτόλειο νόημα τους γιατί εάν υπάρχει κάτι που θα αποτελέσει την σωτήρια μας και την αναγέννηση μας, θα είναι η γνώση των αξιών και όχι η ισοπέδωση τους.

Πολιτισμός και παιδεία πάνε χέρι-χέρι. Και χέρι –χέρι πρέπει να πολεμούν. Ας γίνει αυτό στάση ζωής για εμάς τους καλλιτέχνες, νέους και παλιούς και για όλους τους ανθρώπους …. όχι μόνο ματαιοδοξία και χρήμα.

5) Πιστεύεις ότι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα αποθαρρύνει τους νέους ή τους κινητοποιεί;

Ακόμα είμαστε σε «ελεύθερη πτώση» και είναι δύσκολο να μιλήσω γι’ αυτό.

Σίγουρα η μόνη ελπίδα βρίσκεται στους απογοητευμένους, νέους και μη, που θα αναζητήσουν ένα καλύτερο κόσμο χωρίς αδικία, με «φως» και σιγουριά σε έναν κόσμο που θα αγκαλιάζει και δεν θα αφορίζει, σε έναν κόσμο ανθρωποκεντρικό και όχι εγωκεντρικό …γιατί ο εγωκεντρισμός αποτελεί «ίδιον» των ανώριμων, ματαιόδοξων, κίβδηλων ημιμαθών, και δήθεν ειδημόνων.

Ας γίνει η αμφισβήτηση γνώμονας για όλους. Γιατί ο κόσμος αυτός βασίζεται στους χαζούς που είναι σίγουροι για τον εαυτό τους, ενώ οι έξυπνοι και ευφυείς διαρκώς «αμφισβητούν» και πρώτα από όλα τον ίδιο τον εαυτό τους…

Σας ευχαριστώ.