Neolaia Θέμα | Η δυσοίωνη επόμενη μέρα της Κύπρου

Οι ευθύνες, οι τραγικές συνέπειες και οι (όποιες) προοπτικές

Η Κύπρος, με τον υπερτροφικό τραπεζικό της τομέα και τον υψηλό βαθμό εμπλοκής της στην κατοχή ομολόγων ελληνικού χρέους, αποτελούσε εδώ και καιρό ωρολογιακή βόμβα. Τα περί επιλεκτικότητας των θυμάτων του Προέδρου Παπούλια είναι αληθή, αλλά είναι επίσης σαφές ότι ο κυπριακός τραπεζικός τομέας βρέθηκε φανερά πιο εκτεθειμένος από ανταγωνιστικούς  φορολογικούς – χρηματοοικονομικούς παραδείσους.

Η επόμενη ημέρα για την Κύπρο μοιάζει από επίπονη έως και οδυνηρή, αφού αμφισβητείται πλέον ακόμα και η δυνατότητα της να παραμείνει στην ευρωζώνη. Διαφορετικές απόψεις δίνουν το δικό τους τόνο για το τι μέλει γενέσθαι κι αν μπορεί μετά από όλα αυτά η Κύπρος να τα καταφέρει από τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει.

Θόδωρος Τσίκας, Πολιτικός επιστήμονας-διεθνολόγος, μέλος Κ.Ε. ΠΑΣΟΚ 

Τα «όχι» απαιτούν και εναλλακτικές

Η συμφωνία είναι επώδυνη και αποπνέει “τιμωρητική”αντίληψη. Θα οδηγήσει σε απότομη και βαθιά οικονομική ύφεση. Με συνέπειες, πολύ πιο σοβαρές από ό,τι για τους πολίτες της Ελλάδας. Αποφεύγεται όμως η άτακτη χρεωκοπία των δύο μεγαλύτερων κυπριακών Τραπεζών, που θα οδηγούσε σε πλήρη απώλεια όλων των καταθέσεων, και των άνω των 100.000 ευρώ. Διασφαλίζονται οι καταθέσεις στις κυπριακές Τράπεζες στην Ελλάδα.

Η επιλογή να μην πληρώσουν τις συνέπειες οι φορολογούμενοι, αλλά μέτοχοι, ομολογιούχοι, επενδυτές στις Τράπεζες που κινδυνεύουν, είναι πιο προοδευτική από την λύση στην Ιρλανδία, όπου το σύνολο των πολιτών επωμίστηκε το βάρος. Προβλήματα είναι η επιλεκτικότητα της εφαρμογής και η απαίτηση για εξοντωτικά γρήγορη υλοποίηση.

Φαίνονται οι μείζονες κίνδυνοι που απέφυγε η Ελλάδα με πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Τα «όχι» πρέπει να συνοδεύονται από εναλλακτικό σχέδιο, αλλιώς οδηγούν σε δυσμενέστερα αποτελέσματα. Το ίδιο, και η αγνόηση των διεθνών συσχετισμών.

Άρης Μπρέγιαννης, Οικονομολόγος

Κουράγιο, καινοτομία και εργατικότητα

Η συμφωνία εγγυάται τις καταθέσεις των μικροκαταθετών, αλλά παραμένει κακή θέτοντας σε αμφισβήτηση την τραπεζική πίστη ευρωπαϊκά. Αν μέχρι σήμερα ο τραπεζικός τομέας της Νότιας Ευρώπης επλήγει λόγο της φούσκας των ακινήτων, σε λίγο καιρό η αμφισβήτηση ενδεχομένως να  περάσει στις τράπεζες του βορρά και στο ναυτιλιακό τομέα.

Το πρόβλημα είναι ότι εκτός από το «αεριτζίδικο» κεφάλαιο Ρώσων ολιγαρχών που κουρεύεται, η συμφωνία πλήττει και υπόλοιπα ζωτικά κομμάτια της κυπριακής οικονομίας, όπως η ναυτιλία (και η ελληνική) και ο τουρισμός. Το σημαντικότερο ζήτημα, αφορά στην απαξιωμένη κυπριακή τραπεζική πίστη, λόγω «κουρέματος» και συνεπακόλουθων περιοριστικών όρων στην κίνηση κεφαλαίων.

Για την επόμενη μέρα αναμένεται εκτόξευση της ανεργίας και τεράστια ύφεση για τα ερχόμενα χρόνια , ενώ φέτος ίσως ξεπεράσει και το 15%, κάτι που το κοινωνικό μοντέλο της Κύπρου δεν αντέχει να αντιμετωπίσει άμεσα, συνέπειες που για να αντιμετωπιστούν πειστικά θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από τα 10 δισ. της τωρινής συμφωνίας.  Η κυπριακή πλευρά καλείται να επιδείξει μεθοδικότητα, καινοτομία και εργατικότητα.

Μαριλένα Φλέσσα, Διεθνολόγος – Νομικός Περιβάλλοντος

«Μεσόγειος: Το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης» (Τσόρτσιλ) 

Ειδικοί αναλυτές στα της Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Νομισματικής Ένωσης, σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Οι πρωτοφανείς αποφάσεις για την «διάσωση» της Κύπρου, αφενός πόρρω απέχουν από το ενωσιακό πνεύμα και το αντίστοιχό του θεσμικό πλαίσιο και αφετέρου γίνεται σαφές ότι ο πραγματικός στόχος της Γερμανίας είναι η «γερμανοποίηση» της Ευρώπης.

Η θέση της Κύπρου σήμερα είναι εξαιρετικά κρίσιμη καθώς εξαρτάται – πέραν των οικονομικών παιγνίων- από ένα πλήθος γεωπολιτικών παραγόντων που διαμορφώνονται με βάση τα εξής: Ενέργεια, Ασφάλεια, Κυπριακό, ΑΟΖ, Ρόλος Ισραήλ στη Μεσόγειο  και Ρωσία.

Κι ενώ κάποιοι ανέμεναν την  αναπόφευκτη –όπως φαίνεται- διάλυση της ευρωζώνης μετά τις γερμανικές εκλογές, παρατηρείται η βιασύνη της Γερμανίας να επισπεύσει τις σχετικές διαδικασίες, χωρίς βέβαια να αναλαμβάνει η ίδια όλο το βάρος μια τέτοιας επιλογής, σπρώχνοντας τα πιο αδύναμα κράτη της περιφέρειας σε διαδοχικές ακούσιες «αυτοκτονίες». Η Κύπρος διαφαίνεται πως θα αποτελέσει την αρχή του τέλους της Ευρωζώνης, κι άδηλο το πώς θα διασφαλίσει την οικονομική και γεωπολιτική της υπόσταση.

Σταύρος Μαυρογένης, Διεθνολόγος

Οργανωμένο σχέδιο «γερμανοποίησης» της Ευρώπης

Πολλοί παίρνουν ως δεδομένο, τον πράγματι υπερμεγέθη τραπεζικό τομέα της και πάνω σε αυτό χτίζουν την επιχειρηματολογία τους για το εάν έπρεπε ή όχι να φορολογηθούν οι καταθέσεις. Μικρά νησιωτικά κράτη όπως η Κύπρος με περιορισμένες πλουτοπαραγωγικές πηγές, γεωγραφικώς απομακρυσμένα από τα μητροπολιτικά κέντρα των εξελίξεων και του παγκόσμιου εμπορίου, ευάλωτα σε εξωγενή σοκ είτε πρόκειται για φυσικά φαινόμενα είτε για οικονομικές κρίσεις καταφεύγουν νομοτελειακά στην ανάπτυξη των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών τους

Σήμερα η Γερμανία πιο ισχυρή από ποτέ, νιώθει πλέον έτοιμη να εγκαταλείψει το παιχνίδι της ενδοευρωπαϊκής εξισορρόπησης επιδιώκοντας μια «γερμανοποιημένη» Ευρώπη. Επιπλέον, με τη δημιουργία ελεγχόμενων τεχνητών κρίσεων ενισχύει τα μηδενικά επιτοκίου πια κρατικά της ομόλογα «κόβοντας» στην ουσία χρήμα.

Η γερμανική στάση δεν προέρχεται από κάποιου είδους προτεσταντική ηθική, αλλά από οργανωμένο σχέδιο οικοδόμησης μια Ευρωπαϊκής Ένωσης μακριά από τις ιδέες των Σπινέλι και Μοννέτ. Όσο για την Κύπρο, ισχύουν οι ρήσεις «the party is over» και «καλό κουράγιο» των κ.κ. Γιουνκέρ και Ρεν.