Neolaia's Fav | Αγαπημένη ταινία!

Αυτή τη βδομάδα, στο Neolaia’s Fav, οι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από το site, επιλέγουν αγαπημένη ταινία!

• Νικόλας Μπαρδάκης – Hang Over

Εμπειρία – Ομοιότητα. Δεν χρειάζεται να εξηγήσω πολλά. (βαριέμαι κιόλας)

• Γιώργος Γκριτζάλας – Up in the air

Όχι γιατί είναι η αγαπημένη μου ταινία, αλλά επειδή μου φαίνεται απίστευτα επίκαιρη, επιλέγω το Up in the air!

Αεροπλάνα, ξενοδοχεία, γκόμενες και μαθήματα στυλ από τον Clooney, στην Αμερική της κρίσης.

Πραγματικά must η ταινία.

P.S. Ο αστικός μύθος τον οποίο δεν έχω ασχοληθεί για να επιβεβαιώσω λέει πως κάποιοι είναι όντως πρόσφατα απολυμένοι.

• Γιώργος Τσαλίκης – Wings of Desire

Ίσως να μην είναι η καλύτερη ταινία που έχω δει. Ίσως να μην είναι ούτε καν η καλύτερη ταινία του Wim Wenders. Είναι όμως μακράν η αγαπημένη μου ταινία. Η ταινία που όσες φορές και να τη δω, θα μου δημιουργήσει την ίδια παρακίνηση για ζωή και θα μου δώσει πάντα τις σωστές απαντήσεις. Αλήθεια, εσείς θα ανταλλάζατε τη δυνατότητα να υπάρχεις αιώνια με την επιλογή να ζήσεις μία ζωή;

• Τερέζα Λίτσα – Match Point

 

Θα διάλεγα το Match Point ως αγαπημένη μου ταινία, γιατί συνδυάζει Woody Allen και Λονδίνο. Η πρώτη του (από τις πρόσφατες) προσπάθεια να αναδείξει ένα μέρος μέσα από ταινία και μάλλον η πιο επιτυχημένη του.

• Χρήστος Πανάγος – American Pie

Καμμέναααα και old school. Πιστεύω όμως πως αρκετές νέες Αμερικανιές έχουν σταθεί σε αυτή την ταινία.

• Στέλλα Γεωργίου

Η δικιά μου αγαπημένη ταινία, που την έχω δει ίσα με 35 φορές (δεν κάνω πλάκα) είναι το “Σπίτι δίπλα στο ποτάμι” ή αν προτιμάτε “The Lake House”. Μία ταινία όπου το timing καθορίζει τις ζωές δύο ανθρώπων και μέσα στο παράλογο του πράγματος φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό!

• Μανώλης Γιαννίκιος – Star Wars: A New Hope

Star Wars: A New Hope. Όχι τόσο ως αγαπημένη όσο ως η πιο σημαντική. Σημάδεψε την παιδική μου ηλικία, μου άνοιξε όπως κανένας άλλος έναν κόσμο φαντασίας και παραμένει κουλ στο μυαλό μου μέχρι και τώρα που γράφω τις γραμμές αυτές παρόλο που δεν είχα καν γεννηθεί όταν βγήκε το 1977. Οι sci-fi freaks γονείς μου φταίνε για όλα καθώς όταν είδαν ότι εκδηλώνω ενδιαφέρον στο να παίρνουμε ταινίες από τότε video club της γειτονιάς φρόντισαν την πρώτη φορά να νοικιάσουν όλη την τριλογία των Star Wars… χρειάστηκαν μόλις μερικά λεπτά για να αρχίσω να φανταζομαι τον εαυτό μου να κρατά πάντα ένα lightsaber.

• Γιάννης Καπογιάννης – The Last Samurai

Είναι πολύ δύσκολο να επιλέξεις μια ταινία που σου αρέσει ταυτόχρονα είναι το ίδιο εύκολα να ξεχωρίσεις μια ταινία που είδες πρόσφατα στην τηλεόραση. Να την ξεχωρίσεις για τα συναισθήματα που σου προξενεί βλέποντας την, για την ποιότητα και την επίκαιρη ιστορία που σου μεταδίδει.

• Αλέξης Μαυραγάνης – Pulp Fiction

Παραφράζοντας ένα παλιό ποδοσφαιρικό τραγούδι που τραγούδαγε ο φοβερός Χουάν Ταμόν Ρότσα, θα πω: “Μία είναι η ταινία, δεν υπάρχει άλλη καμία, ένας είναι ο θεός ο Ταραντινοθεός…”! Pulp Fiction, λοιπόν, ίσως η καλύτερη ταινία του μεγάλου ανισσόροπου, κατα δική του ομολογία, δημιουργού.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότερη πότε και πως συντελέστηκε μια μεγάλη στροφή στο παγκόσμιο σινεμά, αρχίζοντας από το αμερικανικό περιθώριο των ανεξάρτητων παραγωγών πριν περάσει στα σαλόνια του Χόλιγουντ.

Νομίζω ότι ακόμα και το μικρό απόσπασμα του τρέιλερ από πάνω αποτυπώνει όλα τα παραπάνω και πολύ περισσότερα με τον καλύτερο τρόπο.