Noteblog #18 | Κράτα καθυστερήσεις

Νομίζω έτσι είναι η φυσική ροή των πραγμάτων.

Συνειδητοποίηση της κατάστασης, αυτοκριτική, προσπάθεια για αλλαγή.

Τι και αν ως φοιτητής οργάνωσης διοικήσεων, μάθαινα πως πρέπει να αλλάζεις συνέχεια, αν θες τουλάχιστον να παραμείνεις στάσιμος και όχι να κάνεις βήματα πίσω.

Είναι πολύ εύκολο να αντιληφθείς τη ρίζα ενός προβλήματος. Το πραγματικά δύσκολο κομμάτι όμως, είναι να εφαρμόσεις τις αποφάσεις που πήρες. Κυρίως επειδή οι μέχρι τώρα συνήθειές σου, έγιναν κομμάτι του εαυτού σου, σημείο προσδιορισμού σου, αναπόσπαστο κομμάτι του “είναι” σου.

Και έρχεται εκείνο το πρωινό που είσαι λάθος. Που δεν ήταν οι άλλοι παράλογοι, αλλά εσύ. Ο εγωισμός του καθένα θα πληγωνόταν. Πόσο μάλλον αν έχεις και ψιλομεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου. Αλλαγή λοιπόν. Προσωπική ιδιόκτητη επανάσταση.  Και ότι γίνει.

Έστω και στο 90′.

ΥΓ: Από όλη αυτή τη διαδικασία, συγκρατώ μία (νέα προς εμένα) ρήση του Προυστ: Οι άνθρωποι θέλουν να μάθουν να κολυμπούν και ταυτόχρονα να κρατούν τα πόδια τους στο έδαφος. 

Καλό κολύμπι.