Τα Top 5 videogames μου, από την εποχή του Napster...

Είδα ένα update στο twitter από τον φίλο @yourman που έγραφε πως θέλει να παίξει Age of Empires, και με έπιασε μία νοσταλγία… Αποφάσισα λοιπόν να γράψω ένα άρθρο με τα Top 5 αγαπημένα μου videogames από την εποχή που οι κονσόλες δεν είχαν αισθητήρες κίνησης και τα πιο ρεαλιστικά γραφικά ήταν αυτά του Tomb Raider 2! Ή όπως τη λέω (για να κάνω τον παλιό) από την εποχή του Napster…

Επειδή μάλιστα με έχει πιάσει έτσι ένας ενθουσιασμός, θα ήθελα να βάλετε και δικό σας Top 3 (και όχι Top 5) στα σχόλια, να δούμε αν υπάρχουν κοινά σημεία!

Λοιπόν… Βαθιά φωνή με αμερικάνικη προφορά και epic μουσική και ξεκινάμε:

• Νάμπερ Φάάάιβ: Virtua Fighter 2
  
  Από την άγια εποχή που έπαιζες ξύλο στο παλαιολιθικό pc πατώντας όλα τα πλήκτρα του πληκτρολογίου στην τύχη και βγάζοντας άναρθρες κραυγές με κάθε εντυπωσιακή κίνηση που έκανε (χωρίς να ξέρεις πως) ο ήρωας που χειριζόσουν, το Virtua Fighter 2 ήταν από τα καλύτερα “διπλάκια”. Α, τώρα που το θυμήθηκα, να επισημάνω πως εκείνη την εποχή, η σύνδεση στο διαδίκτυο δεν ήταν καν ISDN. Οπότε διπλό μόνο offline.
  Θυμάμαι επίσης πως τότε τα beat ’em ups είχαν τόσα bugs, που αν είχες ένα συγκεκριμένο ήρωα που έκανε την ίδια κίνηση συνέχεια (κλωτσούσε πεσμένος στο πάτωμα πχ) χωρίς να έχεις πιθανότητα αντίδρασης ηλεκτρονικά, ήταν μία άψογη αιτία μη ψηφιακού τσακωμού και σπασίματος διαφόρων ηλεκτρονικών εξαρτημάτων από νέρα. 
• Νάμπερ Φορ: FIFA 99
  
  Με μεγάλη δυσκολία διάλεξα το FIFA 99 και όχι το 97, αλλά επειδή δικό μου είναι το άρθρο, δε δίνω λογαριασμό. Βάλτε το 97 στο δικό σας Top! Εδώ για κάποιο λόγο (και που δεν είμαι περήφανος που το μοιράζομαι) η καλύτερη στιγμή μου ήταν όταν έμπαινες στη μεγάλη περιοχή και πατώντας “Shift” και “Q”, ο παιχταράς έκανε ένα ωραιότατο θεατρικό πέσιμο που θα ζήλευε ακόμη και ο Καραγκούνης. Και μουσική από Fatboy Slim, να τα λέμε αυτά.
• Νάμπερ Θρι: Sid Meier’s Civilization II
  
  Turn-based Strategy Παιχνιδάρα, η οποία βοήθησε όλους όσους προτιμούσαμε να παίζουμε από το να διαβάζουμε να μάθουμε ιστορία, να θαυμάσουμε το μεγαλείο της δημιουργίας πολιτισμών, της επιρροής ενός κράτους με μεγάλη κουλτούρα (και όχι μόνο τον πόλεμο), αλλά και του management και των συμβούλων. Για μένα το καλύτερο Strategy Game (και όχι, η λίστα δεν έχει ούτε το Age of Empires, ούτε το Command & Conquer Generals!).
• Νάμπερ Του: Worms 2
  
  SEGA και Team17 έδωσαν τα ρέστα τους σε ένα εξαιρετικό δισδιάστατο artillery strategy game με αρκετά στοιχεία platform. Το gameplay ακραία απλό: Ήλεγχες μία ομάδα από σκουλήκια (!) και προσπαθούσες χρησιμοποιώντας διάφορα όπλα (από μπαζούκας και χειροβομβίδες μέχρι πρόβατα με εκρηκτικά) να βγάλεις από τη μέση τον αντίπαλο. Highlight του παιχνιδιού οι εκπληκτικές φωνές που έβγαζαν τα σκουλήκια αντιδρώντας σε κάθε δράση που γινόταν στο παιχνίδι.
• Νάμπερ Ουάν: Sonic the Hedgehog (Mega Drive)
  Κάποιον από τους 4 (για εμένα) μεγάλους των platforms (Mario, Crash, Sonic, Rayman) θα είχα στην πρώτη θέση και επέλεξα τον καλύτερο και πιο cool κατ’εμέ, τον αγαπημένο σκαντζόχοιρο Sonic, στο παιχνίδι που έχω φάει τα πιο πολλά Game Over στη ζωή μου: Sonic the Hedgehog στην έκδοση για το επικό SEGA Mega Drive. Την πίστα Labyrinth με το νερό που ανέβαινε αργά και βασανιστικά ακόμη δε την έχω περάσει τώρα που το σκέφτομαι… Επίσης τώρα που το θυμάμαι και βλέπω και το gameplay video που συνοδεύει το άρθρο, είχαμε ανακαλύψει και λέξεις τότε, όπως “αητητάδα” όταν έπαιρνες το σχετικό special που σε έκανε άτρωτο. Τράτζικ.

Ουφ. Κουραστικό το πόνημα. Αυτά από εμένα. Περιμένω τις δικές σας Top τριάδες (ή πεντάδες) στα σχόλια. Let the battle begin!