Απόψεις | Μην υποτιμάς τον ήλιο που έχεις

Πέρασε σχεδόν ένας μήνας από τη μέρα που άφησα ξανά την Ελλάδα. Σαν τώρα θυμάμαι τους 28 βαθμούς και την ηλιόλουστη Αθήνα. Και μέσα σε ταξίδι 4 ωρών υποδέχτηκα ξανά τη βροχή και το κρύο.

Με το που πάτησα το πόδι μου στο Heathrow θυμάμαι έβρεχε και είχε 6 βαθμούς. Εξαφανίζεις τα κοντομάνικα, βάζεις το μπουφάν, πιάνεις την ομπρέλα και επανέρχεσαι στην πραγματικότητα. Από τότε πέρασε σχεδόν ένας μήνας και μπορώ να πω με σιγουριά πως μόνο μια μέρα έχω ξαναδει έντονο ήλιο(χωρίς υπερβολικές θερμοκρασίες φυσικά).

Μπορεί να ακούγεται χαζό, αλλά δεν παύεις να το νιώθεις. Ο καιρός μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογία σου. Μέχρι τώρα το άκουγα και δε μπορούσα να το καταλάβω. Μέχρι που μου έλειψε ο ελληνικός ήλιος. Κακά τα ψέματα, άλλο να ξεκινάς τη μέρα σου με μουντάδα και άλλο με ηλιαχτίδες. Ίσως να κατηγορούμαστε για την εμμονή μας με τον καλό καιρό ως Έλληνες, αλλά είναι στο αίμα μας. Έχουμε συνηθίσει τον ήλιο και την καλοκαιρία και μας κακοπέφτει όταν τον αποχωριζόμαστε.

Τι κάνεις λοιπόν για αυτό; Από προσωπικής άποψης, περνάς διάφορα στάδια. Αρχικά γκρινιάζεις. Γκρινιάζεις πολύ. Στη συνέχεια αρχίζεις και το συνηθίζεις. Μετά το βλέπεις αισιόδοξα και πιστεύεις πως η αυριανή μέρα θα είναι καλύτερη. Μετά από πολλές…αυριανές μέρες σταματάς να κοιτάς τις προβλέψεις. Μαθαίνεις στη συννεφιά. Όταν είναι ελαφριά κάνεις πάρτι. Πάντα κρατώντας ομπρέλα. Από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να σου έρθει χαλάζι (ω, ναι). Και κάπου εκεί τα βρίσκεις με την κυνικότητά σου και συνεχίζεις τη ζωή σου. Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει!

* Για να μην αποθαρρύνω κόσμο με τον καιρό της Αγγλίας, παρά τη φήμη της δεν είναι συνεχώς έτσι ο καιρός. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχει αλλάξει τις παραδοσιακές εποχές, κάτι που μας έκανε το Μάρτιο να απολαμβάνουμε πραγματικά (ασυνήθιστα) ηλιόλουστες μέρες. Τιμωρηθήκαμε όμως με το Μαϊο. Έτσι είναι αυτά. Ίσως και να μου λείψουν όταν θα βιώσω ξανά καύσωνα. Ίσως και όχι!