Η Χριστίνα Κοττώρη απαντά στο neolaia.gr!

Η Χριστίνα Κοττώρη είναι ένα από τα πλέον ενεργά μέλη των Νέων Πράσινων και υποψήφια με τους Οικολόγους Πράσινους στην Περιφέρεια Αττικής, για τις εκλογές 2012.

Το neolaia.gr την προσέγγισε και απέσπασε από τη νεαρή «πράσινη» υποψήφια απαντήσεις για σύγχρονα θέματα που απασχολούν τη γενιά της και το ελευθεριακό κίνημα, του οποίου αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του.

Από τα ελευθεριακά και αντιαπαγορευτικά κινήματα στους Νέους Πράσινους και από εκεί υποψήφια με τους Οικολόγους Πράσινους στην Περιφέρεια Αττικής. Τι είναι αυτό που σε οδήγησε να εκφράσεις τις ανησυχίες σου ως υποψήφια;

Ακριβώς αυτό. Οι πολιτικοί θα πρέπει να προέρχονται από τα κινήματα. Θα πρέπει να γνωρίζουν την κοινωνία και να γίνονται η φωνή της και όχι να γίνονται φερέφωνα των συμφερόντων του κεφαλαίου, των τραπεζών και των «εθνικών ευεργετών». Η συγκυρία είναι πολύ κρίσιμη και ήθελα να συμμετέχω στις αποφάσεις που παίρνουν άλλοι για μένα χωρίς εμένα. Σκέφτηκα αν όχι εγώ ποιος; Αν όχι τώρα πότε; Ένιωσα πολύ αγανάκτηση και θυμό τους τελευταίους μήνες, ένιωσα αδύναμη, αδικημένη και πολύ μικρή όταν η αστυνομία μας ψέκαζε σαν κατσαρίδες στο Σύνταγμα. Αυτός ο τρόπος διακυβέρνησης, που καμία σχέση δεν έχει με την δημοκρατία, θα πρέπει να σταματήσει εδώ.

Ποιες ήταν οι σημαντικότερες δράσεις των Νέων Πράσινων το τελευταίο διάστημα και πως πιστεύεις ότι μπορούν να συμβάλλουν κοινωνικά στη συνέχεια και στο περιβάλλον της κρίσης που ζούμε;

Οι Νέοι Πράσινοι είμαστε μια νεολαία εναλλακτική που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει στρατευμένες νεολαίες κομμάτων. Οι δράσεις μας έχουν να κάνουν τόσο με το φαινόμενο της ανεργίας , κάναμε ένα κύκλο σεμιναρίων στα Πανεπιστήμια για εναλλακτικές θέσεις πράσινης εργασίας , με το φαινόμενο της φτώχειας, οργανώσαμε συσσίτια για αστέγους και χαριστικά παζάρια, με τα ανθρώπινα δικαιώματα, στηρίζουμε το αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ, την νομιμοποίηση της κάνναβης και την αλλαγή της πολιτικής για τα ναρκωτικά και έχουμε συμμετάσχει σε διάφορες αντιρατσιστικές δράσεις.

Παράλληλα συμμετέχουμε σε διάφορα κινήματα πολιτών όπως αστικούς λαχανόκηπους, πολιτιστικά δρώμενα, αλληλέγγυο εμπόριο, εναλλακτική καλλιέργεια και αυτοδιαχείριση της τροφής πάντα όμως με χαμηλό προφίλ και χωρίς καμία διάθεση καπελώματος. Ακόμη μέσα από την Ευρωπαϊκή ομοσπονδία των Νέων Πράσινων (FYEG) συμμετέχουμε σε διάφορα σεμινάρια στην Ευρώπη που έχουν να κάνουν ανάμεσα σε άλλα με την Πράσινη Οικονομία,την αποανάπτυξη, την άμεση δημοκρατία, τους Ρομά , το μεταναστευτικό και τα ανθρώπινα δικαιώματα .

Θέλουμε να φέρουμε νέες ποιότητες ζωής πέρα από ταξιδάκια στην Αράχωβα και την Μύκονο, πέρα από το καθιερωμένο lifestyle που μας οδήγησε στη σημερινή κρίση των αξιών.

Η αυτοδιαχείριση, η αυτοοργάνωση, η ισορροπία με τη φύση, η αλληλεγγύη, η προστασία της μητέρας γης, ο διάλογος και βιωσιμότητα είναι κάποιες από τις αξίες που θέλουμε να καλλιεργήσουμε στο συνειδητό των ανθρώπων.

Μεγάλη κουβέντα γίνεται για το μεταναστευτικό. Ποια η γνώμη σου;

Καταρχάς αισθάνομαι ντροπή όταν βλέπω να αναβιώνουν αναχρονιστικά φαινόμενα στρατοπέδων που θυμίζουν εποχές Χίτλερ, ακραίου ρατσισμού και ξενοφοβίας. Θεωρώ πως το πρόβλημα είναι πρώτα από όλα Ευρωπαϊκό. Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αποτελεί τα φυσικά της σύνορα. Δεν μπορεί η Ευρώπη σε όλο αυτό το φαινόμενο να σφυρίζει αδιάφορα. Ούτε μπορεί η Ελλάδα να καλείται να το αντιμετωπίσει μοναχή. Το πρόβλημα είναι Ευρωπαϊκό και η λύση θα πρέπει να είναι Ευρωπαϊκή. Η Ευρώπη καλώς ή κακώς θερίζει αυτά που έσπειρε. Εκμεταλλεύτηκε τον πλούτο της Αφρικής, έφτιαξε αποικίες, συμμετείχε στον πόλεμο του Αφγανιστάν και του Ιράκ. Η ευημερία όταν είναι προνόμιο των λίγων, δημιουργεί αδικίες . Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην εργασία αλλά πρωτίστως όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην ζωή. Δεν υπάρχουν άνθρωποι β’ κατηγορίας. Είμαστε όλοι πρώτα από όλα πολίτες του κόσμου και πατρίδα μας είναι η Γη.

Ποια η κατεύθυνση που πρέπει να δοθεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;

Η κατεύθυνση θα πρέπει να είναι σίγουρα πιο ελευθεριακή. Δηλαδή να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην δημιουργικότητα και την ελεύθερη έκφραση, στη γνώση και όχι στην πληροφορία, στην έρευνα και στην καινοτομία. Να καλλιεργούνται τα δικαιώματα, ο πολιτισμός και η κουλτούρα. Δεν θέλουμε στείρες σχολές εξειδίκευσης αλλά χώρους όπου οι νέοι θα μπορούν να εξελίσσονται μέσω της ελεύθερης έκφρασης, της δημιουργίας και της συνεργασίας.

Ποια προβλήματα ιεραρχείς ως σημαντικότερα στις περιοχές της Περιφέρειας Αττικής και ποιες οι κατά τη γνώμη σου κατευθύνσεις λύσεων;

Προσωπικά κατάγομαι από το Μενίδι όπου έχω κατοικήσει για χρόνια. Τα προβλήματα είναι τεράστια τόσο σε περιβαλλοντικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο και έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των σκουπιδιών, τον αποκλεισμό των Ρομά, την έλλειψη αποχέτευσης σε όλη την Ανατολική Αττική .

Στο μείζον θέμα των σκουπιδιών η λύση θα πρέπει να είναι στη κατεύθυνση της αυτοδιαχείρισή τους σε επίπεδο τοπικότητας για την πλήρη αξιοποίησή τους και τη δημιουργία εταιριών λαϊκής βάσης με τη συμμετοχή και της τοπικής αυτοδιοίκησης, που θα δημιουργήσουν και νέες θέσεις εργασίας και οφέλη για την τοπική κοινωνία. Μην ξεχνάμε πως τα σκουπίδια δεν είναι για πέταμα. Για τον αποκλεισμό των Ρομά προτείνουμε την άρση του εκπαιδευτικού αποκλεισμού και κατάργηση των σχολείων γκέτο, την πρόσβασή τους σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, την πρόσβασή τους σε υπηρεσίες κοινής ωφέλειας πχ ρεύμα αλλά και γενικά μέτρα μέτρα που θα συμβάλλουν στην πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας και στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Τέλος , άμεση δημιουργία αποχέτευσης στο υπόλοιπο Αττικής, καινοτόμες τεχνολογίες για την πλήρη επεξεργασία των λυμάτων, με πλήρη επαναχρησιμοποίηση των λυμάτων, του νερού και της ύλης.

Το Ολυμπιακό Χωριό, στο οποίο ζουν 10000 ανθρώποι, δημιουργήθηκε με τις καλύτερες υποσχέσεις, αλλά ήδη αντιμετωπίζει τεράστιο ιδιοκτησιακό πρόβλημα για τους κατοίκους του μετά και από την διάλυση του ΟΕΚ, κτίρια και χώροι μαραζόνουν και πιστεύω ότι με θεσμικές και πρακτικές λύσεις μπορεί να γίνει μια πραγματικά βιώσιμη πόλη μέσα στην πόλη στην οποία οι ίδιοι οι πολίτες μπορούν να συναποφασίσουν και να δημιουργήσουν τις λύσεις που φαίνεται πως οι δεσμοί δεν παρέχουν.

Επειδή η Περιφέρεια καλύπτει πολύ μεγάλες περιοχές αυτά είναι ορισμένα μόνο από τα προβλήματα και τις λύσεις, πιστεύω όμως ότι με βάση την αρχή της συμμετοχικότητας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο και την κατανόηση της τοπικής κοινωνίας με ανάλογες αποφάσεις σε θεσμικό επίπεδο το μέλλον της Περιφέρειας μπορεί πράγματι να αλλάξει ριζικά και άμεσα προς το καλύτερο.

Ποιες οι διέξοδοι που προτείνουν οι Ο.Π. στις νέες και τους νέους στο σημερινό δυσοίωνο, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά, περιβάλλον;

Οι Οικολόγοι πράσινοι είναι το μόνο κόμμα που μιλάει για διαγενεακή δικαιοσύνη για κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Θέλουμε να μπορούν και οι επόμενες γενεές να κολυμπούν σε καθαρά νερά, να κατασκηνώνουν σε ελεύθερες παραλίες, να περπατούν σε ελεύθερα βουνά. Θέλουμε οι επόμενες γενεές να μην χρωστάνε , να είναι ελεύθερες.

Αρχή μας είναι η τοπικότητα και η αποκέντρωση. Αυτή τη στιγμή πολλοί νέοι άνθρωποι επιλέγουν να επιστρέψουν στα χωριά τους όπου το κόστος ζωής είναι χαμηλότερο, η ποιότητα ζωής υψηλότερη και θέλουν να βρούνε μια καλύτερη ισορροπία με τη φύση. Πολλά άτομα ακόμη έρχονται μαζί δημιουργώντας μικρές ομάδες (οικοκοινότητες), προσπαθώντας να δημιουργήσουν διαφορετικά μοντέλα συμβίωσης και διαβίωσης. Εμείς στηρίζουμε όλες αυτές τις προσπάθειες και έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για την βιώσιμη αναζωογόνηση της υπαίθρου.

Π.χ θα πρέπει να δούμε ποιες υποδομές λείπουν στην Περιφέρεια και να τις συμπληρώσουμε, να δημιουργηθούν συμβουλευτικά δίκτυα υπό τη μορφή συνεταιρισμών νέου τύπου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που θα παρέχουν σεμινάρια και βιβλία για εναλλακτικές μορφές γεωργίας (βιολογική, αεικαλλιέργεια), τράπεζες σπόρων για ντόπιες ποικιλίες, ακόμη και πληροφορίες για το πώς κάποιος θα μπορούσε να συνδυάσει τη γεωργία με άλλες δραστηριότητες όπως οικοτουρισμός, βιομάζα, μελίσσια κτλ. Ακόμη προτείνουμε τη δημιουργία εναλλακτικών δικτύων διακίνησης και παραγωγής αγροτικών προϊόντων χωρίς μεσάζοντες, που θα βασίζονται στις αρχές της αλληλεγγύης και της συνεργασίας, με έμφαση στην ποιότητα, την αυτάρκεια, την τοπική παραγωγή και κατανάλωση και την πολυκαλλιέργεια σε αντίθεση με την ειδικευμένη μονοκαλλιέργεια, να υπάρξει υποστήριξη για την κατασκευή των παλαιών κτιρίων που θα κατοικήσουν οι νέοι στα χωριά, να απαλλαχθούν από τη φορολογία των ακινήτων κ.α.

Συνυπάρχουμε, συνεργαζόμαστε, δημιουργούμε, μοιραζόμαστε.