Συνέντευξη | Ο Χρήστος Μιχαηλίδης απαντά στο neolaia.gr!

1) Δύσκολος καιρός για βουλευτές. Πώς πήρατε την απόφαση να κατεβείτε υποψήφιος;

Κατεβαίνω στις εκλογές γιατί θεωρώ ότι αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα αποτελούν πρόκληση για κάθε πολίτη να πάρει θέση και να προτείνει λύσεις. Και εννοώ λύσεις που θα μας βγάλουν από το τέλμα και τη μοιρολατρία των μονόδρομων, χωρίς όμως να οδηγηθούμε στο άλλο άκρο της τυφλής έκρηξης και της επιδεικτικής αγωνιστικότητας.

2) O κλάδος της υγείας, έχει χαρακτηριστεί ένας από τους τομείς όπου επί χρόνια πραγματοποιούταν “πάρτυ” με τις κρατικές δαπάνες. Εσείς ως γιατρός, αποδέχεστε τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς;

Από τις αρχές της δεκαετίας του 90 η τεχνολογική εξέλιξη άλλαξε δραματικά τόσο τη διαγνωστική μεθοδολογία όσο και την επεμβατική θεραπευτική αντιμετώπιση στην ιατρική. Αυτό σε σχέση με την εφαρμογή πανάκριβων μοντέρνων φαρμακευτικών θεραπειών οδήγησε στην τεράστια αύξηση των δαπανών στο ΕΣΥ.

Δυστυχώς ήταν πολλά τα λεφτά. Και λέω δυστυχώς γιατί ήταν τόσα, για να αρχίσει η άμβλυνση των συνειδήσεων και η χαλάρωση των αναστολών, ακόμα και για άτομα με αμόλυντο παρελθόν. Παρά τις δυσκολίες, το σύστηµα υγείας διαθέτει ανθρώπους που ασκούν ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό έργο υψηλού επιπέδου µε αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια. Κατά κανόνα οι λειτουργοί αυτοί βρίσκονται στο περιθώριο. Όµως, δεν είναι δυνατόν να θεµελιωθεί οποιαδήποτε δηµόσια πολιτική υγείας χωρίς να διαµορφωθεί µια «κρίσιμη μάζα» ενεργών ανθρώπων που αντιτίθενται έµπρακτα και σθεναρά στη διαφθορά, τον ατοµικισµό και την αναξιοκρατία που επικρατεί.

3) Πώς κρίνετε μέχρι στιγμής, το έργο του κ. Λοβέρδου στο Υπουργείο Υγείας; Πιστεύετε πως κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση;

Η πολιτική που εφάρμοσε ο κ. Λοβέρδος επικεντρώνεται μονοσήμαντα σε ασκήσεις «τυφλών» περικοπών. Πάταξη όμως της σπατάλης δεν σηµαίνει «τυφλές» και «οριζόντιες» περικοπές. Κρίσιµες πλευρές του συστήµατος υγείας, π.χ. οι μονάδες εντατικής θεραπείας, η ψυχική υγεία και πολλά άλλα χρειάζονται σηµαντική ενίσχυση και γενναία χρηµατοδότηση. Ένα άλλο δείγμα της προχειρότητας είναι η δημιουργία του ΕΟΠΥΥ . Επί δεκαετίες η ενοποίηση των κλάδων υγείας των µεγάλων ασφαλιστικών οργανισµών αποτελούσε διακηρυγµένο στόχο της ευρύτερης Αριστεράς καθώς και άλλων δυνάµεων στη χώρα µας. Ωστόσο, η έλλειψη επαρκούς σχεδιασµού, η τραγική υποχρηματοδότηση, η ασάφεια στον τρόπο ρύθµισης σηµαντικών ζητηµάτων και η ανυπαρξία προβλέψεων για την αλλαγή του µοντέλου άσκησης πρωτοβάθµιας ιατρικής κινδυνεύουν να υπονοµεύσουν αυτό το δυνητικά σηµαντικό εγχείρηµα.

4) Ποια θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητα στις μεταρρυθμίσεις στον κλάδο της Υγείας κατά τη γνώμη σας;

Στρατηγικός στόχος μας είναι η προάσπιση του δημόσιου συστήματος υγείας.

Θεωρούμε ότι για οποιαδήποτε αλλαγή στο χώρο της υγείας προϋπόθεση είναι αρχικά η καταγραφή των υγειονομικών αναγκών της χώρας για πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη, σύμφωνα με διεθνή πρότυπα αλλά λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψιν και τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της χώρας.

Η μέριμνα για τον ασθενή, η εξυπηρέτηση των πραγµατικών αναγκών του και ο σεβασµός στην ατοµικότητά του πρέπει να γίνει ο άξονας που διαπερνά όλες τις λειτουργίες του συστήµατος υγείας. Τα διαγνωστικά και θεραπευτικά πρωτόκολλα, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση δραστικής ουσίας, ο ηλεκτρονικός φάκελος ασθενούς, ο εξοπλισµός των δηµόσιων νοσοκοµείων µε υψηλή τεχνολογία σύγχρονων προδιαγραφών και η διασφάλιση της ολοήµερης λειτουργίας της, η γεωγραφική ανακατανοµή των υπηρεσιών υγείας και η περιφερειακή τους διαχείριση είναι ορισµένα από τα άµεσα µέτρα που πρέπει να ληφθούν – µαζί µε τη λειτουργία συγκεκριµένων θεσµών για την υλοποίησή τους. Η αξιοκρατική επιλογή των στελεχών υγείας µε διαφανή κριτήρια, η περιοδική αξιολόγησή τους, η λογοδοσία, η αδιαπραγµάτευτη εφαρµογή κανόνων λειτουργίας, ο ποιοτικός έλεγχος των παρεχοµένων υπηρεσιών, η στοχευµένη αντιµετώπιση της παραοικονοµίας, της συναλλαγής και του εκµαυλισµού συνειδήσεων, η ρήξη µε οµάδες συµφερόντων, πελατειακές σχέσεις, γραφειοκρατικές αδράνειες και συντεχνιακές λογικές αποτελούν όρο για την επιβίωση του δηµόσιου συστήµατος υγείας.

5) Σε τί βάθος χρόνου πιστεύετε ότι μπορεί να υλοποιηθεί το πρόγραμμά σας για τις μεταρρυθμίσεις στην Υγεία;

Κάποια από αυτά θα μπορούσαν να υλοποιηθούν άμεσα. Πιστεύω όμως ότι παθογένειες δεκαετιών δεν μπορούν να διορθωθούν σε μία νύχτα. Ένα λογικό διάστημα θα ήταν τα 2 χρόνια.

6) Εφαρμοστικός νόμος για τα γενόσημα και τα φαρμακεία. Γιατί δεν ψηφίσατε ΝΑΙ;

Σας πληροφορώ ότι και στα δύο ψηφίσαμε ναί, γιατί πιστεύουμε ότι είναι μέτρα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ήδη όμως, όσον αφορά τα γενόσημα η ανικανότητα και η προχειρότητα της κυβέρνησης να εφαρμόσει αυτό το θετικό μέτρο, έχει σαν αποτέλεσμα την ταλαιπωρία των ασφαλισμένων. Πιστεύουμε ότι και αυτή η προσπάθεια, που όπως ανέφερα στήριξε κοινοβουλευτικά η Δημοκρατική Αριστερά θα αποτύχει.

7) Πολλοί απόφοιτοι Ιατρικής, θεωρούν πως η διαδικασία επιλογής τους για άσκηση ειδικότητας είναι παροχειμένη και πρέπει να να αντικατασταθεί με τεστ αξιολόγησης (πχ ΑΣΕΠ). Ποια είναι η θέση σας πάνω στο θέμα;

Είμαστε σαφώς υπέρ κάθε είδους αξιολόγησης γιατί η διαδικασία που ακολουθείται με τη λίστα αναμονής δεν προάγει την αξιοκρατία. Φυσικά στο πρώτο στάδιο εφαρμογής θα πρέπει το σύστημα να είναι μικτό, δηλαδή ένα ποσοστό με λίστα αναμονής και ένα ποσοστό με εξετάσεις, ώστε σε βάθος τριετίας να καταργηθεί η λίστα αναμονής και η επιλογή να γίνεται μόνο με εξετάσεις. Αυτό βέβαια θα πρέπει να συνοδευτεί με προγραμματισμό των αναγκών της χώρας για πόσους ειδικούς γιατρούς χρειαζόμαστε. Το βάρος θα πρέπει να δοθεί, κατά τη γνώμη μας, στην ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής.

8 ) Εσείς θα ψηφίζατε τη νέα δανειακή σύμβαση; Γιατί;

Δεν θα την ψήφιζα. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει θα το έκανα με το σκεπτικό που κάποιοι άλλοι επικαλούνται. Το δικό μας «όχι» δεν ανοίγει την πόρτα εξόδου από την Ευρώπη, ούτε είναι μια πράξη αντιστασιακού ναρκισσισμού που επιδιώκει απλώς να τρυγήσει τη δίκαιη αγανάκτηση του κόσμου. Συνοδεύεται από συγκεκριμένες προτάσεις για μια αναδιάρθρωση του χρέους, με απώτερο σκοπό όχι να διατηρηθούν οι γνωστές παθογένειες και να γυρίσουμε στα παλιά, αλλά να επιτευχθεί μια επιμήκυνση της αποπληρωμής, έτσι ώστε τα ποσά που εξοικονομούνται να διατεθούν για την ανάπτυξη.

Εξάλλου η Ευρώπη δεν είναι μια αναλλοίωτη μεταφυσική ουσία που ενσαρκώνει το απόλυτο κακό, δεν είναι μια τεράστια συνωμοσία εναντίον των Ελλήνων. Την Ευρώπη θα πρέπει να τη δούμε σαν μια ρότα, μια κατεύθυνση, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες μπορεί μεν να κινήθηκε προς το νεοφιλελεύθερο αδιέξοδο που ζούμε σήμερα, ταυτόχρονα όμως έχει αρχίσει να αναστρέφεται. Το βλέπουμε ήδη στη Γαλλία. Θέλει επιμονή, θέλει δουλειά, θέλει σοβαρότητα. Οχι μόνο ατάκες που χαϊδεύουν αφτιά. Θέλει επίσης αποδοχή του γεγονότος ότι λύσεις υπάρχουν, αλλά δεν είναι τόσο εύκολες όσο μερικοί ισχυρίζονται.

9) Θα θέλατε να δείτε μετεκλογικά, τη ΔΗΜΑΡ να συνεργάζεται με κάποιο άλλη παράταξη;

Δεν είμαστε εναντίον των συνεργασιών, το έχουμε πεί τόσες φορές. Αλλά κοιτάξτε τι γίνεται στην Ελλάδα: η συνεργασία εκλαμβάνεται ως ταύτιση δύο πολιτικών παρατάξεων, ως απορρόφηση της μιας από τη άλλη, εκλαμβάνεται ως προδοσία. Αντίθετα πιστεύω ότι μια μετεκλογική συνεργασία θα μπορούσε να γίνει, αλλά μόνο στη βάση κάποιων θεμελιακών αρχών και μιας συγκεκριμένης και αμοιβαίως δεσμευτικής προγραμματικής σύγκλισης, όπως είπε ο Φώτης Κουβέλης. Θα πρέπει επιτέλους κι εμείς στην Ελλάδα να καταλάβουμε κάτι που στον υπόλοιπο κόσμο θεωρείται κοινοτοπία: όταν συνεργάζεσαι με ένα άλλο κόμμα, ούτε κερδίζεις τα πάντα, ούτε χάνεις τα πάντα. Δεν είναι τουλάχιστον αντιφατικό η Αριστερά να ζητάει μονίμως την απλή αναλογική και ταυτόχρονα να καταδικάζει εκ προοιμίου οποιαδήποτε συνεργασία με όμορους πολιτικούς χώρους;

10) Γιατί θα λέγατε στους νέους σήμερα, να συνεχίσουν να ελπίζουν; Γιατί δηλαδή να κάτσουν στην Ελλάδα και να μη φύγουν στο εξωτερικό;

Νομίζω ότι οι νέοι στην Ελλάδα έχαναν πάντα από χέρι, όχι επειδή οι πρεσβύτεροι αδιαφορούσαν, αλλά γιατί αυτό επιβάλλει μια από τις χειρότερες παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος: το βραχυπρόθεσμο. Θέλω να πώ ότι όσοι μας κυβερνούν ενδιαφέρονται μόνο για θεαματικές κινήσεις που απλώς δημιουργούν εντυπώσεις. Ξέρετε πολλούς πολιτικούς που άρχισαν κάτι το οποίο θα αποδώσει καρπούς στο μέλλον (όταν κάποιος άλλος θα κάθεται στην καρέκλα τους); Ξέρετε πολλούς που πήραν σήμερα δύσκολες ή δυσάρεστες αποφάσεις και δεν τις μετέθεσαν για το μέλλον όταν θα έχουν γίνει πιό δύσκολες και πιό δυσάρεστες; Κατανοώ τους νέους που φεύγουν για να μπορέσουν να δημιουργήσουν και να ζήσουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Όμως η δική μου ελπίδα είναι ότι θα μείνουν αρκετοί που δεν θα επαναλάβουν τα λάθη που τους έφεραν στη σημερινή απόγνωση.

Μιχαηλίδης Χρήστος
Γιατρός – Παθολόγος
Διευθυντής ΕΣΥ
Υποψήφιος βουλευτής με τη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη στη Β’Αθηνών