Να μην τους αφήσουμε να μας κάνουν Οίκο Αποχής...

Ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό όταν ένας πιτσιρικάς γύρω στα 18 μου είπε σε μία κουβέντα ότι δεν έχει σκοπό να πάει να ψηφίσει στις εκλογές γιατί όλοι είναι ίδιοι. Και του είπα αυτό ακριβώς, “με την δική σου αποχή θα μας κάνουν….”

Σε αυτήν την εκλογική διαδικασία όλα είναι διαφορετικά από κάθε άλλη φορά. Το παιχνίδι που παίζεται στην πλάτη μας είναι τεράστιο. Είναι αυτές ίσως και οι επόμενες εκλογές που θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό το πώς θα ζήσουμε τα επόμενα τουλάχιστον είκοσι χρόνια. Τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα ξέρουμε όλοι ότι έχουν μηχανισμούς. Αυτοί οι μηχανισμοί, που σε τελική ανάλυση αλοιώνουν την θέληση του πολίτη, θα εξασφαλίσουν στα δύο κόμματα ένα ποσοστό (φυσικά πολύ μικρότερο από τις προηγούμενες φορές) ικανό να τους εξασφαλίσει έναν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των πραγμάτων στο άμεσο μέλλο. Το πόσο σημαντικός θα είναι αυτός ο ρόλος είναι ένα ζητούμενο. Η δική μας στάση στις εκλογές που έρχονται θα το καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό. Αν ένα μεγάλο μέρος από εμάς αποφασίσει να απέχει (τα άκυρα και τα λευκά επίσης έχουν τα ίδια αποτελέσματα) τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο πληθυσμός των ψηφοφόρων μειώνεται και κατά συνέπεια ακόμα κι αν είναι σε απόλυτους αριθμούς λίγοι εκείνοι που θα ψηφίσουν τα δύο κόμματα, τα ποσοστά επί των φηφοφόρων θα είναι υψηλά.

Κάθε νέος άνθρωπος πρέπει πια να αναλάβει τις δικές του ευθύνες. Όλες οι ποιοτικές έρευνες των τελευταίων εβδομάδων δείχνουν ότι ο δικομματισμός συντηρείται ουσιαστικά από τους συναταξιούχους τους άνω των 65 και τις νοικοκυρές. Δεν τους κατηγορώ. Αυτά τα βιώματα έχουν αυτά κάνουν. Οι νέοι όμως από 18 έως 35 ετών έχουν εντελώς άλλες απόψεις και σε καμία περίπτωση υπέρ του διεφθαρμένου συστήματος που στο κάτω κάτω έκλεισε τον κύκλο του. Το κακό είναι ότι η ηλικιακή αυτή ομάδα (18-35) εμφανίζει πολύ υψηλά ποστοστά αποχής, λευκών και άκυρων. Άρα ουσιαστικά οι νέες απόψεις που κανονικά θα έπρεπε να είναι κυρίαρχες με στόχο να αλλάξει ριζικά η πορεία της χώρας, η πορεία τού μέλλοντός μας, μετατρέπονται εξ αιτίας μίας επιφανειακής και στενόμυαλης λογικής σε μειοψηφικές.

Δυστυχώς αν τους αφήσουμε να κάνουν τα δικά τους, σε τελική ανάλυση τα σπασμένα θα πρέπει να τα πληρώσουμε εμείς κι όχι αυτοί, διότι εμείς με την αποχή μας και άρα την ανοχή μας, τους αφήνουμε όλο το χώρο να κάνουν τα δικά τους παιχνίδια.

Τέλος, για να καταρρίψω μία ακόμα δικαιολογία θα πω το εξής απλό. Τα κόμματα που διεκδηκούν σήμερα την είσοδό τους στην Βουλή είναι πάρα πολλά. Περίπου δέκα. Δεν μπορεί οι απόψεις κάποιου από όλα αυτά να μην είναι πιο κοντά και στις δικές μας απόψεις! Φυσικά μπορεί να μην ταυτίζονται με κανένα κόμμα (και αυτό το σέβομαι) αλλά όσο εμείς θα περιμένουμε να ταυτιστούμε απόλυτα οι άλλοι θα τρώνε το μέλλον μας.

Στέφανος Κατσάρας – Υποψήφιος Βουλευτής Καρδίτσας ΔΗΜΑΡ