Απόψεις | Ο διδακτικός χαρακτήρας της ήττας

Αγαπητέ «πελάτη»,

Ο καλύτερος φίλος σου μπορεί να εξελιχθεί στο χειρότερο εχθρό. Αυτό συμβαίνει συνήθως με το ξυπνητήρι. Από γλυκός συμπαραστάτης της πρωινής αγγαρείας μετατρέπεται στον εκνευριστικό θαλαμοφύλακα που σου έβρεχε τις κάλτσες για να ξυπνήσεις.

«Πέντε λεπτά ακόμα» ζήτησα γεμάτος παράπονο και αγανάκτηση. Έπειτα από δύο ώρες αποφάσισα να σηκωθώ. Μεσημέριασε, ώρα για πρωινές δουλειές. Η Πρωτοχρονιά πλησιάζει, πρέπει να αγοράσω δώρα, να κανονίσω τις επισκέψεις. Ο καιρός δεν συμβάλλει στη διαμόρφωση του κατάλληλου κλίματος. Βρισκόμαστε στα τέλη του Δεκέμβρη, όμως φαίνεται πως κάποιος πάτησε fast forward και φτάσαμε στην Άνοιξη. Ωστόσο, όλοι είναι χαρούμενοι αυτή την περίοδο οπότε αναγκαστικά ακολουθώ το ρεύμα.

Μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι το 2011 πρόσφερε κυρίως αρνητικές εικόνες. Ξεδιπλώθηκε η οργή της φύσης στην Ιαπωνία, χιλιάδες άνθρωποι έγιναν «μάρτυρες» της «αραβικής άνοιξης», η οικονομική κρίση προκάλεσε περισσότερες πληγές από ευκαιρίες. Προσωπικά, αναγκάστηκα να απολύσω το μισό προσωπικό. Δυστυχώς ούτε η δική σου παραγγελία θα παραδοθεί, καθώς δεν κατάφερα να σώσω το εργοστάσιο. Το ξέρω, στο είχα υποσχεθεί όμως ακόμα και το μεταφορικό μου μέσο κατασχέθηκε από την τράπεζα. Έπρεπε να αγοράσω πολλές πρώτες ύλες και συνειδητοποίησα πως δεν πληρώνεις τις δόσεις με άδειες τσέπες. Βλέπεις, όποτε το πορτοφόλι στερεύει, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται προς εμένα με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι υποχρεώσεις.

Ναι, αυτή είναι η αλήθεια φίλε μου. Τα τελευταία χρόνια, το επάγγελμα που αγάπησα μετατράπηκε σε υποχρέωση. Τα χαρούμενα πρόσωπα κυριεύτηκαν από την απληστία, η ματαιοδοξία και η υπερβολή αποτέλεσαν τα κύρια χαρακτηριστικά σου. Περισσότερο και από την οικονομική μου καταστροφή, με πλήγωσε η πτώχευση των αξιών σου. Παλαιότερα τα δώρα ήταν συμβολικά, περιείχαν συναισθήματα. Σημασία δεν είχε η σβησμένη τιμή, αλλά η κίνηση. Το πρωινό σου ξύπνημα, τα άδειο πιάτο για τα κουλουράκια, η μισογεμάτη κούπα με γάλα που βρισκόταν δίπλα στο τζάκι και τα γιορτινά περιτυλίγματα αποτελούσαν μέρος μίας τελετουργίας που διαλύθηκε σαν χάρτινος πύργος μπροστά στα τείχη του κορεσμού. Το ξέρω, τα δώρα μου είναι βαρετά και συνηθισμένα, όμως και αυτά αποτελούν μία κάλυψη. Η πραγματική προσφορά μου κρύβεται μέσα στις καρδιές σας. Το χαμόγελο του μικρού παιδιού και η ζεστή αγκαλιά του αποτελούν το «ευχαριστώ» για ένα φτωχό δώρο που έλαβε από άτομα με πλούσια συναισθήματα. Ένα «ευχαριστώ» που είμαι σίγουρος ότι θα σε απομακρύνει, έστω και για μία στιγμή, από όλα τα προβλήματα της εποχής μας.

Μπορεί η ζωή μας να είναι ένας ατελείωτος θόρυβος, όμως οφείλουμε να λατρέψουμε τη σιωπή.

Με αγάπη,

Άγιος Βασίλης