Απόψεις | Όχι άλλο άσυλο...

Ξεκινώντας αυτό το άρθρο, θέλω να ξεκαθαρίσω πως είναι η τελευταία φορά που μιλάω για την άρση του ασύλου.  Μία τελευταία παρατήρηση επί του θέματος μόνο.

Είχα αναφέρει, στο Απόψεις | Γκρεμίζοντας το άσυλο των πεποιθήσεων, πως η άρση του ασύλου δεν πρόκειται να επηρεάσει τίποτα από τα καλώς κείμενα των πανεπιστημίων. Ακόμα το πιστεύω. Έχω τονίσει πολλές φορές, πως το άσυλο, ήταν το δέντρο στο οποίο θα ζουμάρει ο δημοσιογραφικός κόσμος (οπότε και η κοινή γνώμη) για να αποπροσανατολιστούμε από το Νόμο Πλαίσιο (τον οποίο σε γενικές γραμμές υποστηρίζω).

Για μένα, ασχολούμενοι με τις καταλήψεις, τους ανεξάρτητους και το άσυλο, χάσαμε μία μεγάλη ευκαιρία. Την ευκαιρία να εξαντλήσουμε το χρόνο μας (πριν μας εξαντλήσει η ανούσια συζήτηση) για το τί πανεπιστήμιο θέλουμε. Είναι σημείο των καιρών μας, η αοριστολογία, η στρατηγική του όχι, η εμμονή στο λαϊκισμό και σε “κεκτημένες” νόρμες σκέψεις. Τι ακριβώς όμως, προτείνουν οι πολέμιοι του νέου νόμου, ποτέ δεν τέθηκε σε συζήτηση. Αναφέρομαι σε προτάσεις τους , υλοποιήσιμες (που ξέρω πως έχουν) και όχι στους λόγους που διαφωνούν με το νέο νόμο.

Βλέποντας την εμμονή της Καθημερινής με το άσυλο, αναρωτιέμαι, αν πρόκειται απλώς για μία προσωπική εμμονή. Απορώ γιατί ο ΣΚΑΙ να αφιερώσει τηλεοπτικό χρόνο για τους ανεξάρτητους και όχι για  να “ξεβρακώσει” μία ολόκληρη “συντηρητική” φοιτητική γενιά , που επιμένει στη διατήρηση της παρούσας (σαθρής) κατάστασης (όπως πιστεύει).

Οι παρατάξεις και οι αριστερές οργανώσεις, έχουν ξεκολλήσει από το άσυλο. Οι δημοσιογραφικοί κύκλοι, επιμένουν.  Πιστεύω πως είναι απλά εμμονή. Το εύχομαι δηλαδή…