20η Οκτώβρη 2011 | Μία μέρα που θα μείνει στην ιστορία

Σαν ένας από τους μερικές χιλιάδες ανθρώπους που κατέκλυσαν την πλατεία Συντάγματος, κατέβηκα και εγώ σήμερα στην 2η μέρα – και κρισιμότερη από την προηγούμενη – των απεργιακών κινητοποιήσεων, που στόχο είχαν να μη περάσει το πολυνομοσχέδιο. Το πολυνομοσχέδιο τελικά πέρασε. Η κρίση, μάλλον ποτέ!

Δεν έχω και πολύ μεγάλη πείρα στις πορείες-συγκεντρώσεις ( σε 3-4 έχω πάει μέχρι τώρα), αλλά η συγκεκριμένη με διαβεβαίωσε για κάτι: ότι δεν θα αλλάξουμε σαν χώρα ποτέ.  Η συγκέντρωση είχε χαρακτήρα ειρηνικό. Για κακή τύχη των όσων το υποστήριζαν, όταν έπαιρνα το μετρό από τους Αμπελόκηπους, έκπληκτος συνάντησα 60 άτομα με κουκούλες, σκούφους, κράνη και ρόπαλα (ξύλινα και μεταλλικά) έτοιμους να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Και τον έδωσαν…

Οι πέτρες, κοινώς μάρμαρα που έσπαγαν οι μάγκες με τις κουκούλες, λες και θα τα πληρώσει ο πρωθυπουργός μετά, κατάφεραν να σκοτώσουν έναν άνθρωπο. Δεν προσπαθώ να κάνω λαϊκισμό, αλλά επειδή ήμουν εκεί, είδα τη γελοιότητα σε όλο το μεγαλείο της, καθώς έβλεπα ανθρώπους με τους “ίδιους” σκοπούς και στόχους να παίζουν ξύλο μεταξύ τους.

Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε. Μας αρέσει δεν μας αρέσει αποτελεί γεγονός. Τι μας απομένει τώρα; Η χαμένη αξιοπρέπεια προς την χώρα μας και τον υπόλοιπο κόσμο και η προσαρμογή στις νέες συνθήκες εργασίας. Enjoy it.