Πιες και μετά βγες...

H φιλοσοφία που επικρατεί στην Ελλάδα για κάποιον που θέλει να βγει το βράδυ, δυστυχώς είναι “θα βγω να τα πιω”, αλλά αφού τα πιεις θα καταλάβεις πόσο κορόιδο είσαι που έδωσες τόσα λεφτά, σου έδωσαν να πιεις μπόμπες, τα “δυνατά” σφηνάκια του μπάρμαν είναι απλά γρανίτα φράουλα και εσύ απλά γυρνάς σπίτι, νηφάλιος, κουρασμένος, χωρίς “καλή παρέα” και ξοδεύεις και άλλα λεφτά να φας κάτι, γιατί τα πολλά τσιγάρα σε χάλασαν.

Κάπως έτσι, απλά και επώδυνα σου έφυγαν σε μια νύχτα 50 ευρώ και εσύ έχεις την πεποίθηση ότι η αντοχή σου στο αλκοόλ βελτιώνεται. Νομίζω, ότι ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε από την παραπάνω νοοτροπία. Δεν γουστάρω να σκάσω τα λεφτά μου στο οποιοδήποτε υπερ-designato κλαμπ/μπαρ/οτιδήποτε για να πιω ένα, δύο.. ποτά και μετά να μη βγαίνω έξω για την υπόλοιπη εβδομάδα.

Έχω να σας προτείνω το εξής: ίσως μερικοί το κάνατε χρόνια, αλλά επειδή εγώ πριν ένα χρόνο έζησα για λίγο στο εξωτερικό και συναναστράφηκα με όλων των ειδών τις εθνικότητες, είδα ότι οι άνθρωποι αυτοί, πρώτα πίνουν και μετά βγαίνουν. Παίζουν είτε με χαρτιά είτε μια παραλλαγή του ping-pong (beer-pong), πίνουν και παράλληλα “φτιάχνουν κεφάλι”, για να συνεχίσουν έξω τη διασκέδαση τους πιο οικονομικά.

Στην Αθήνα κακά τα ψέματα, αυτό είναι πολύ δύσκολο. Μένω στα βόρεια, δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα “φτιάξω κεφάλι” και μετά θα κατέβω κέντρο με λεωφορείο. Αστείο και σαν εικόνα. Βρείτε λοιπόν φίλους που μένουν μόνοι και εξασκηθείτε στο beer-pong. Δοκιμάστε το.