Eurobasket 2011 | When the going gets tough …

Βάζω στοίχημα πως ο Ζούρος χτες έκανε ένα κόπο να διαβάσει το άρθρο του Σωτήρη Γεωργίου στο gazzetta.gr, που χοντρικά στάθηκε σε 2 κομβικές επισημάνσεις: Ζήσης στον άσσο και 9 άτομα rotation. Για το καλό όλων ο προπονητής μας αποδείχτηκε καλός … αναγνώστης και καταστάλαξε στο πως θέλει να παίζει η ομάδα του, ξεμπλοκάροντας το κατέβασμα (και την εμμονή του με τον Ζήση να δημιουργεί), δίνοντας μεγαλύτερο πεδίο δράσης στον… ξεμπουκωμένο Βασιλειάδη.

Ο αγώνας ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς καθώς όλοι δούλεψαν για να δημιουργηθούν προυποθέσεις έξτρα πάσας και τα περισσότερα ελεύθερα σουτ μπήκαν, ενώ τα υποδειγματικά block outs έδιναν δικαίωμα δεύτερων επιθέσεων ζαλίζοντας τον αντίπαλο και ανεβάζοντας την ελληνική διάθεση για παραγωγική άμυνα και εύκολους αιφνιδιασμούς, με χαρακτηριστικό το goal-foul του Καλάθη με την trademark ραχιαία πάνω στον Draper (who; ). H καίρια παρουσία του Κουφού στο low post προσέδωσε ασφάλεια για ακόμη μια φορά και μας αναγκάζει να προβλέψουμε πως ήδη αρχίζει να κλέβει λεπτά από τον Μπουρούση …

Η άμυνα περιφερειακά ήταν 100% μονταρισμένη, φέρνωντας χαμόγελα για τη συνέχεια. Αρχικά man to man και στη συνέχεια ζώνη 2-1-2 με προσαρμογή Παπανικολάου πάνω στον Πόποβιτς (θύμισε λίγο Παναθηναικός-Μπαρτσελόνα η όλη λογική). Οι βοήθειες ήταν πολύ σωστές και τα περιφερειακά slalom του Βασιλειάδη (κυρίως) για να προλάβει τo σουτ στη weak side δίνουν απαντήσεις για το δήθεν μονοδιάστατο παιχνίδι του. Ωστόσο κάποια στιγμή τα πόδια δεν υπακούν και το peak του +19 ήταν δεδομένο ότι θα ροκανιστεί καθώς η εθνική μας δεν έχει ακόμα τα αντανακλαστικά να διαχειριστεί διαφορές ασφαλείας από τόσο νωρίς στο μάτς (κάτι που κατάφερε με άνεση χτες μια έτοιμη ομάδα όπως η Ισπανία και κόντρα σε ποιοτικότερο αντίπαλο).

Όλοι ξέραμε πως στα τελευταία λεπτά θα έχουμε ντέρμπυ (και πως θα κερδίσουμε…) αλλά κανείς δεν πρόβλεψε το σενάριο. Ο ξεχασμένος (προφανώς γιατί πλακώθηκε με τον προπονητή του καθώς ο Tomic είναι το πρώτο βιολί) Barac έβγαλε την ομάδα του από το αδιέξοδο σουτάροντας αποκλειστικά από τα 5 μέτρα και πίσω (!) και κάνοντας κουρέλια την ψυχολογία των τρεμάμενων Ελλήνων που πήραν βαθιά ανάσα από σκοτωμένο τρίποντο του Φώτση (αυτό το περιμέναμε) και alley-oop Kalathes-Bramos (αυτό δεν το είδαμε καν στο πλάνο παρά μόνο στο replay! ). Τα τελευταία 90 δευτερόλεπτα ήταν διαδικαστικά στη πραγματικότητα καθώς ο Πόποβιτς ήταν καλά κλεισμένος και μια ολόκληρη σχολή μπάσκετ στηριζόταν στα σουτ ενός Draper… Λυπηρό!

Όσο για τη δύσκολη συνέχεια, έχουμε τη τύχη να παλέψουμε με δύο ομάδες που στηρίζονται σε ένα αστέρι ( Lorbek-Slovenia) και μια αστερούμπα (Kirilenko-Russia) και θα αποδειχτεί πολύ χρήσιμη η ζώνη προσαρμογής που εφαρμόσαμε κυρίως σήμερα με αυξημένες αρμοδιότητες στον Παπανικολάου που επιμένουμε ΠΡΕΠΕΙ να στηριχθεί και κυριότερα να στηρίξει και ο ίδιος τον εαυτό του. Προβλέπουμε νίκη με Σλοβενία (έχουμε συμπαίκτη τον μεγάλο φιλέλληνα Jaka) και κλειστό παιχνίδι με Ρωσία που λογικά θα χαθεί (ο Mozgov χρωστά ένα μεγάλο παιχνίδι και η κόντρα του με Κουφό θα τον βγάλει νικητή). Το μοναδικό ζητούμενο ανεξαρτήτως αποτελέσματος είναι η άνδρωση και το δέσιμο των παικτών για το μέλλον και δευτερευόντως το ξεπέταγμα των 3 παιδιών του rotation που προς το παρόν δίνουν λύσεις μόνο στο αμυντικό κομμάτι (Μπράμος, Παπανικολάου, Καιμακόγλου). Αναμένοντας …

…the tough get going

Συντάκτης | Sosolivesthere