Συνέντευξη | Ιωάννα Τριανταφυλλίδου - Κωνσταντίνος Γαβαλάς στο Chill Out!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΒΥΡΩΝΑΣ ΨΑΡΡΑΣ
PHOTOGRAPHER: ΝΙΚΟΛΑΣ ΛΙΑΚΟΣ
STYLING: ΡΑΝΙΑ ΑΡΑΒΙΔΟΥ , ΣΤΡΑΤΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
MAKE UP: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΓΚΑΘΑ
HAIR STYLING: ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΟΥΡΛΗΣ

1) Γενιά των 592 ευρώ. Μια δεσποινίς, με σπουδές στα εξωτερικά και φαμφάρες για ένα σπουδαίο μέλλον και ένας νέος γόης με τρομερή επιτυχία στο ευγενές φύλλο είναι φίλοι. Θέλετε να μου πείτε πως αντιλαμβάνεστε εσείς τους ρόλους σας;

Ιωάννα: Η σειρά έχει χτιστεί από πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες για να μπορούν να ταυτιστούν όλοι μαζί τους. Προσωπικά, είμαι η κοπέλα που έχει στη ζωή της όλα τα φόντα για να γίνει κάτι, κανείς όμως δεν της δίνει σημασία, αλλά ούτε και τις ευκαιρίες για να μπορέσει να το καταφέρει.

Κωνσταντίνος: Ο Χαραλάμπης, αν και δεν γίνεται ακόμη αντιληπτό στη σειρά, δεν ήταν ανέκαθεν έτσι, παρά συνέβη κάτι πολύ σημαντικό και τον έκανε να αλλάξει στροφή 180 μοιρών στη ζωή του και να γίνει αυτός ο χαρακτήρας που παρουσιάζεται μέχρι στιγμής. Αυτό που δεν ξέρετε, είναι ότι όλα τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στη σειρά είναι υπαρκτά και στη πραγματική ζωή, αλλά με παραλλαγμένα κάποια στοιχεία για να μπορέσουν να δημιουργηθούν οι ρόλοι. Το μόνο που τον νοιάζει τον Χαραλάμπη είναι πώς να συνευρεθεί με γυναίκες. Είναι πολύ ευαίσθητος σαν άτομο και είναι το παράδειγμα ανθρώπου που δεν αγχώνεται για τίποτα, που θέλει να τον συντηρούν οι γονείς του και η γιαγιά του και που δεν θέλει να δουλέψει ποτέ.

2) Είστε, και οι 2 σας, σε πολύ μικρή ηλικία και όμως καταφέρνετε να είστε σε μια επιτυχημένη παραγωγή ενός μεγάλου καναλιού. Ήταν εύκολος ο δρόμος σας μέχρι να φτάσετε μέχρι εδώ;

Κ: Για μένα, δεν ήταν ούτε εύκολο ούτε δύσκολο. Πέρασα από μια διαδικασία που πέρασαν αρκετά παιδιά. Πέρυσι, έκανα μια σειρά που λεγόταν «μη και μη» και είχα ακούσει ότι θα γινόταν μια σειρά που έχει να κάνει με τη γενιά των 592 ευρώ. Δεν είχα ακούσει όμως αν θα γινόταν οντισιόν, ούτε τίποτα τέτοιο. Στην αρχή, πίστευα ότι δεν είναι γραφτό να κάνω κάποιο ρόλο σ’ αυτή τη σειρά γιατί δεν είχα ειδοποιηθεί, αν και ήδη είχα κάνει τηλεόραση. Τελικά, με ειδοποίησαν και μου πρότειναν να περάσω από casting, όπως και έγινε. Περισσότερη, οφείλω να ομολογήσω, ήταν η ψυχολογική φθορά, γιατί κακά τα ψέματα ήταν μια σειρά που γινόταν σε ένα μεγάλο κανάλι και θα έπαιζα έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ήταν σημαντικό που επιλέχθηκα, ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο που δεν γίνονται σειρές και γενικά όλα είναι δύσκολα. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν και θέμα τύχης που επιλεχθήκαμε, ανάμεσα από τόσα αξιόλογα παιδιά που πέρασαν από τις οντισιόν.

Ι: Όπως ο Κωνσταντίνος, έτσι και εγώ με τη σειρά μου είχα κάνει τηλεόραση, πέρυσι, σε άλλο κανάλι βέβαια. Το καλό, όταν «κάνει» κάποιος τηλεόραση, είναι ότι θα σε δει πολύς κόσμος και θα σε αναζητήσουν πιο εύκολα γιατί έχουν δείγματα γραφής της δουλειάς σου. Απ’ ότι έχω καταλάβει, στη δουλειά που κάνουμε, ψάχνουν καινούρια πρόσωπα και ειδικά σ’ αυτή τη σειρά έψαχναν νέους ανθρώπους για να είναι ηλικιακά πολύ κοντά στους ρόλους. Επίσης, ήταν ένα ζητούμενο να είναι μικροί και να έχουν διάθεση για δουλειά. Συμφωνώ όμως και με αυτό που είπε ο Κωνσταντίνος, ότι ήμασταν και τυχεροί που βρεθήκαμε σε αυτή τη δουλειά αυτό το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

3) Γενιά των 592 ευρώ και πάλι, όμως αυτή τη φορά κυριολεκτικά. Πόσο εύκολο είναι να είναι κάποιος ηθοποιός εν έτη 2011; Εννοώντας, σχετικά πάντα, με τον ανταγωνισμό αλλά και την οικονομική κρίση, που όλους μας έχει πλήξει;

Ι: Νομίζω, τίποτα δεν είναι εύκολο, πλέον, πουθενά. Συγκεκριμένα, στη δουλειά που έχουμε επιλέξει να κάνουμε, ζούμε, γενικά, με το άγχος αν την επόμενη χρονιά θα έχουμε δουλειά, με τα τόσα άλλα παιδιά που είναι ηθοποιοί και με τη ζήτηση που είναι λιγοστή. Τώρα, το 2011 συγκεκριμένα, που είναι ακόμη λιγότερες οι δουλειές, ζούμε και με την αγωνία, για το αν θα υπάρχουν παραγωγές στις οποίες, τουλάχιστον, να μπορέσουμε να πάμε να δοκιμαστούμε ή να περάσουμε κάποια οντισιόν.

Κ: (γέλια) Με κάλυψε πλήρως η προλαλήσασα.

4) Ταυτίζεστε με τους ρόλους σας; Σας έχει τύχει ποτέ, να παίζετε σε κάποια σειρά κάποιον ρόλο πολύ δυναμικό, όπου να σας επηρεάζει και στην καθημερινή σας ζωή; Δηλαδή στο τρόπο που βλέπετε τα πράγματα, που αντιδράτε κ.τ.λ. ;

Κ: Όταν συμβαίνει σε μια περίοδο της ζωής μου, που να προσπαθώ πολύ να μπω στο πετσί του ρόλου, και τον δουλεύω όλη μέρα στο μυαλό μου και το σκέφτομαι συνεχώς, πολλές φορές μπορεί να υπάρξει μια αντίδραση που να είναι ίδια με το ρόλο που παίζω εκείνη τη περίοδο. Συνήθως όμως δεν αντιδρώ όπως ο χαρακτήρας που παίζω την εκάστοτε φορά, και γενικά προσπαθώ όταν κάνω έναν ρόλο να τον χτίσω έτσι, ώστε να μην έχει καμία σχέση με μένα, είτε από άποψη κινησιολογίας, είτε τα πάντα που αφορούν το ρόλο. Μου αρέσει να κρατάω τα όρια μου όσον αφορά τον χαρακτήρα μου και τη προσωπική μου ζωή.

Ι: Δεν έχει τύχει να κάνω κάποιον ρόλο, που να με επηρεάσει τόσο πολύ στην καθημερινότητα μου. Στη προκειμένη φάση, που παίζω την Κατερίνα, ίσα ίσα νομίζω έχει γίνει το αντίθετο, και επειδή αυτός ο ρόλος είναι κάτι πολύ έξω από μένα, έχω βάλει στοιχεία του εαυτού μου μέσα στον ρόλο.

5) Αλήθεια, οι φοιτητικές ζωές σας πως ήταν; Είχατε ξεκινήσει από κάποια άλλη καριέρα και στη πορεία προέκυψε η υποκριτική ή ήταν καθαρά συνειδητή επιλογή από την αρχή;

Κ: Με το που τελείωσα το σχολείο, μπήκα κατευθείαν στη δραματική σχολή. Δεν έχω σπουδάσει κάτι άλλο, αν και έχω κάνει πάρα πολλές δουλειές παράλληλα. Πιστεύω όμως ότι και οι σπουδές μου στη δραματική ήταν φοιτητική ζωή για μένα, απλά με διαφορετικές υποχρεώσεις από άλλους.

Ι: Αν και ήξερα, από πριν, ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός, πέρασα πανεπιστήμιο. Ήμουν για ένα χρόνο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Ψυχολογίας, που για του λόγου το αληθές, δεν ασχολήθηκα ποτέ μαζί της (γέλια). Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι ήταν ωραία, για ένα χρόνο, γιατί μετά μπήκα στη δραματική και έπρεπε να είμαι 15 ώρες τη μέρα στη σχολή. Δεν είχα πολλά περιθώρια να κάνω πράγματα που άλλοι φοιτητές έχουν περισσότερο χρόνο να κάνουν.

6) Είμαστε μια γενιά που ξεκινάμε με μία ταμπέλα στις αποσκευές μας και συγκεκριμένα αυτή η ταμπέλα είναι η ταμπέλα του οικονομικού χρέους. Πιστεύετε ότι ακόμα και αν οι νέοι έχουν όρεξη για δουλειά, για να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους , αλλά λόγω ανεργίας είτε της οικονομικής κρίσης, έχουν χαντακωθεί;

Κ: Ισχύει, εν μέρει αυτό που λες, από την άλλη όμως νομίζω ότι υπάρχουν τρόποι να κάνει ένα νέος αυτά που θέλει. Χρειάζεται προσπάθεια και πείσμα, αλλά εξαρτάται ποιοι είναι οι χώροι οι οποίοι κινείται, καθώς και τι ευκαιρίες θα έχει. Δεν έχω διασαφηνίσει, όμως, ακόμη μέσα μου, αν κάποιο παιδί που έχει τόση όρεξη μέσα του να κάνει πράγματα, αν θα πρέπει να μείνει στην Ελλάδα ή αν θα πρέπει να δοκιμάσει τη τύχη του στο εξωτερικό. Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός πάνω σε αυτό, γιατί εγώ ζω σε αυτή τη χώρα, που είναι δύσκολα, αλλά δόξα τω θεώ, δουλεύω πάνω σε αυτό που αγαπάω, μου δίνονται ευκαιρίες πάνω σε αυτό και έτσι δεν έχω νιώσει αυτό το συναίσθημα. Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες, αλλά που δεν υπάρχουν άλλωστε;

Ι: Συμφωνώ, ότι η νέα γενιά ξεκινάει χαντακωμένη, διότι όλα τα όνειρα που έχεις μέσα σου, ξέρεις ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνουν πραγματικότητα και ξεκινάς λίγο στα τυφλά να χτίζεις τη πορεία σου. Από την άλλη πλευρά, θαρρώ, πως το μέλλον κάθε τόπου χτίζεται από τους νέους. Αυτοί είναι που μπορούν να επιφέρουν κάποια αλλαγή. Παλιότερα οι νέοι, έτσι όπως ήταν δομημένα όλα, δεν ονειρεύονταν τόσο πολύ και ήταν και εν μέρει έξω από τα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα της Ελλάδος. Είναι βέβαια, λυπηρός ο λόγος για τον οποίον αναγκάστηκε να εμπλακεί με όλα αυτά η νεολαία, αλλά είναι άκρως ενθαρρυντικό για το μέλλον μας, να βλέπω νέους ανθρώπους να ενδιαφέρονται για τα κοινά. Κανείς δεν είναι «βολεμένος» πλέον, ξεκινούμε όλοι μαζί από το μηδέν, και νομίζω ότι αυτός είναι και ένας τρόπος όλοι μας να κυνηγήσουμε με περισσότερο πάθος και όρεξη τα όνειρά μας.

7) Ξέρουμε ότι στην Ελλάδα, οι τραγουδιστές και οι ηθοποιοί χαίρουν άκρας αναγνωσιμότητας από τον κόσμο. Εσείς, είστε και οι 2 πετυχημένοι επαγγελματίες ηθοποιοί αλλά παράλληλα μικροί σε ηλικία. Θα συμβουλεύατε κάποιον, να επιλέξει το ίδιο επαγγελματικό μονοπάτι;

Κ: Δε θα μπορούσα να πω σε κάποιον να σταματήσει και να μην ακολουθήσει το ίδιο μονοπάτι. Είναι καθαρά επιλογή του καθενός τι θα κάνει τη ζωή του και έχει να κάνει με τις προτιμήσεις του. Τουναντίον, θα έλεγα ότι είναι πολύ καλή εμπειρία να ζήσεις αυτό που ζούμε εμείς, γιατί μαθαίνεις πολλά πράγματα. Η μόνη συμβουλή που, ενδεχομένως, να έδινα σε κάποιο παιδί που ξεκινάει τώρα, είναι προφανώς να το κάνει, αλλά με τη προϋπόθεση να κάνει πρώτα θέατρο. Εγώ για αυτό επέλεξα να γίνω ηθοποιός. Η τηλεόραση, έρχεται μετά και έχει να κάνει με το θέμα των χρημάτων, καθώς και με την αναγνωρισιμότητα που σε βοηθάει να κερδίσεις, καθώς και να πάρεις κάποιες άλλες δουλειές.

8 ) Ελεύθερος χρόνος; Υπάρχει σαν έκφραση στη ζωή σας αυτό το χρονικό διάστημα; Αν ναι πως προτιμάτε να τον περνάτε;

Ι: Για να είμαι ειλικρινής υπάρχει. Περιορισμένος, βέβαια, σε σχέση με το τι είχα συνηθίσει να κάνω παλιότερα, γιατί φέτος είναι η πρώτη φορά που κάνω μαζί θέατρο και τηλεόραση. Συνήθως θέλω να κοιμάμαι, να βλέπω τους φίλους μου και να ηρεμώ μαζί τους και τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Προσπαθώ, σε όσο ελεύθερο χρόνο μου μένει, να αναπληρώσω όλα αυτά που έχω χάσει λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.

Κ: Κάθε χρόνο νομίζω, έκανα και τηλεόραση και θέατρο, αλλά είναι η πρώτη φορά που το πρόγραμμα μου λόγω της σειράς είναι τόσο φορτωμένο λόγω πολύωρων γυρισμάτων κ.τ.λ. Ελεύθερος χρόνος υπάρχει, περιορισμένος μεν, αλλά υπάρχει. Συνήθως αυτές τις στιγμές θέλω να κάτσω σπίτι μου, να δω αγαπημένα πρόσωπα, να παίξω με το σκυλί μου, γενικά να ηρεμώ από την ένταση της δουλειάς.

9) Εάν δεν κάνατε αυτό που κάνετε τώρα, τι θα ήταν αυτό που θα σας άρεσε να κάνετε; Που σκέφτεστε τους εαυτούς σας και νιώθετε ότι θα ήσασταν εξίσου ευτυχισμένοι;

Κ: Εάν δε γινόμουν ηθοποιός θα γινόμουν μουσικός. Συγκεκριμένα μου αρέσει πολύ να παίζω κιθάρα.

Ι: Το μόνο που είχα φανταστεί στη ζωή μου, αν δε γινόμουν τελικά ηθοποιός ήταν η ο χορός. Αλλά μετά, λόγω σωματοδομής, παίρνοντας απότομα αρκετό ύψος, δεν ήταν εφικτό κάτι τέτοιο.

10) Εν κατακλείδι, υπάρχει κάτι το οποίο θα θέλατε να συμβουλέψετε τους φοιτητές μας; Κάποιο μότο σας; Και τελικά αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει;

Κ: Ναι, προφανώς αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο. Το μόνο που θα ήθελα να πω σαν μότο, συμβουλή, δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω, είναι ένας στίχος, από ένα τραγούδι του Θ. Παπακωνσταντίνου που λέει : « Όσες και αν χτίζουν φυλακές, και όσο ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό και όλο θα δραπετεύει.»

Ι: Ναι και εγώ συμφωνώ ότι αξίζει να υπάρχεις για τα όνειρα σου. Και θα συμβούλευα, είναι υπομονή, ηρεμία, σκληρή δουλειά και πίστη στα όνειρα μας και όλα θα έρθουν.

Συνέντευξη που παραχώρησαν οι δύο ταλαντούχοι ηθοποιοί στο chill out που κυκλοφορεί!