Απόψεις | Περιμένοντας έναν Άγιο

Ακούς το μοναδικό αντικείμενο που όσες φορές και να του ρίξεις «πόρτα» εκείνο θα επιμείνει. Είναι το ξυπνητήρι σου. Μεσημέριασε. Πρέπει να σηκωθείς για τις «πρωινές» δουλειές σου. Ανοίγεις το ραδιόφωνο και βρίσκεται στη συχνότητα του Love. Παραξενεύεσαι. Ποιος το άλλαξε; Βγαίνεις στον έξω κόσμο. Όλοι συμπεριφέρονται περίεργα. Οι άνθρωποι είναι φιλικοί, οι μαγαζάτορες έχουν αλλάξει τη διακόσμηση ως ένδειξη αγάπης, τα ράφια των ανθοπωλείων είναι άδεια. Μπαίνεις στον αγαπημένο σου φούρνο. Στη θέση της μόνιμης παραγγελίας σου βρίσκεις ένα κουτί σε σχήμα καρδιάς που περιέχει σοκολατάκια του ιδίου σχήματος. Αρχίζεις να εκνευρίζεσαι. «Μην τσαντίζεστε», λέει μία φωνή από την άκρη του μαγαζιού. «Είναι η ημέρα της αγάπης», συνεχίζει. Αρχίζεις να καταλαβαίνεις… Είναι του Αγίου Βαλεντίνου.

Ανέκαθεν αυτή η μέρα ήταν ιδιαίτερη. Οι άνθρωποι έτρεχαν πανικόβλητοι για ένα μπουκέτο λουλούδια, αντάλλαζαν μερικά «μπουκέτα» για την πολυπόθητη ανθοδέσμη και κατέληγαν να μοιράζουν ευχές. Τα ζαχαροπλαστεία φούρνιζαν μέχρι και τις τυρόπιτες σε σχήμα καρδιάς και όλα τα κοσμηματοπωλεία πουλούσαν «το δαχτυλίδι του Αγίου Βαλεντίνου που δεν πρέπει να λείπει από κανένα γυναικείο δάχτυλο». Οι μαγαζάτορες με τη σειρά τους, πάντα ήταν φιλικοί και σου πρόσφεραν το πιο «ρομαντικό τραπέζι». Φυσικά η τιμή του μενού κατείχε την ίδια θέση με την αγάπη. Ήταν ανεκτίμητη.

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δίνουμε τόση προσοχή σε αυτή την ημέρα. Οι δεσμευμένοι προσπαθούν να την προγραμματίσουν έτσι, ώστε να είναι τέλεια για τη σύντροφό τους. Ξεδιπλώνουν τη «ροζ» προσωπικότητα τους και καταλήγουν στη Wonderland. Οι ελεύθεροι κάνουν μία πιο… ελεύθερη μετάφραση της σημερινής ημέρας. Γεμίζουν τη φαρέτρα τους με τα βέλη του έρωτα και ξεκινούν την αναζήτηση. Ψάχνουν υπομονετικά μέχρι να βρουν την κατάλληλη. Target group είναι οι ελεύθερες, οι προσφάτως χωρισμένες και οι «It’s complicated». Κοιτούν τις «φίλες» τους, τις γνωστές «φίλων» τους, ψάχνουν τυχαία. Όταν βρουν την κατάλληλη, κάνουν add. Από την άλλη μεριά, οι γυναίκες αποτελούν ένα μόνιμο μυστήριο. Χρόνια προσπαθώ να αναλύσω τη συμπεριφορά τους. Δυστυχώς στο τέλος κάθε πνευματικής αναζήτησης ξυπνάω σε μέρη που δεν έχω επισκεφτεί ξανά. Όχι δε με απήγαγαν εξωγήινοι. Αν ψάχνεις την απάντηση ρώτα την άδεια κάβα. Πιθανολογώ πως ψάχνουν τον πρίγκιπα με το λευκό αυτοκίνητο. Έτσι χάνουν την ουσία της σχέσης τους, αλλά και την ίδια τη σχέση τους, και καταλήγουν σε ένα κρεβάτι γεμάτο χαρτομάντιλα και παράλογες απαιτήσεις.

Η νύχτα τελειώνει. Ο καθένας επιστρέφει στη βάση του έχοντας εκπληρώσει το «καθήκον». Ο επίμονος «κύριος» ξαναχτυπά. Πρέπει να σηκωθείς για τις «πρωινές» δουλειές σου. Ανοίγεις το ραδιόφωνο και βρίσκεται στον αγαπημένο σου σταθμό. Αποκτάς ένα γλυκόπικρο χαμόγελο. Ήσουν αντίθετος με τη φιλοσοφία της χθεσινής ημέρας, αλλά γνωρίζεις πως όλος ο κόσμος στηρίζεται σε προφάσεις και αφορμές…

Με αγάπη,
Αντι-πρίγκιπας